Vanmorgen was het weer zover. Op een bekende plek op m'n route werd weer iemand opgepikt door een auto. Dat moet uiteraard óp het (verplicht) fietspad gebeuren waarbij de auto éérst over een doorgetrokken streep moet rijden. Je zou toch denken dat zo'n gast wel in de gaten heeft dat hij daar niet hoort te komen. Ik kon dus weer kiezen: 1) gehinderd worden en wachten of 2) gehinderd worden en de regels overtreden en ook over de doorgetrokken streep rijden.
De keuze werd vanmorgen voor me bepaald. Het was druk op de rijbaan dus er voorbij gaan was niet goed mogelijk, ik moest dus toch wachten. Maar ben nog wel opgetrokken voordat die knurft van z'n plek kwam. WAT kan je nou tegen zulke figuren doen? Misschien maar eens m'n fiets voor z'n auto parkeren, uitstappen en een gesprek met hem aangaan.
Toen ik vanuit Spoolde tegen de IJsselbrug opreed, zag ik een snel ogende fietser. PDM-pakje aan, helm op, op hybridefiets. Hij had er aardig de sokken in. Ik heb nog wat aangezet met de intentie hem in te halen. Hij had al een fikse voorsprong. Ik moest nog flink doorklimmen en een scherpe bocht draaien. Hij bleef maar uitlopen. Toen ik bovenop de IJsselbrug was, was hij al een paar honderd meter voor me, hij ging zeker niet langzaam van de bult af. Na nog meer stevig aanzetten, kwam ik hem na ongeveer een kilometer achterop. Hij reed ongeveer 33 km/h op dat moment. Af en toe leek hij me proberen kwijt te raken want soms zakte hij langzaam naar 27 km/h om niet veel later daarna stevig aan te zetten en weer naar de 33 km/h te klimmen. Maar hij kwam niet van me af. Helaas liet mijn conditie het niet toe om hem voorbij te steken en mezelf aan de horizon te laten verdwijnen.
Lekker om eens een keer iemand voor me te hebben die van doortrappen weet.
woensdag 15 maart 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten