maandag 31 oktober 2005

Cateye Astrale 8 maakt plaats voor Sigma BC1600

Vandaag heb ik de Cateye Astrale 8 uit m'n Versatile verwijderd en daarvoor een Sigma BC1600 in de plaats gezet. Mijn kilometerteller is nu tenminste weer helemaal in orde en up-to-distance.
De dag dat ik m'n Versatile opgehaald heb uit Dronten, heb ik 32 kilometer gereden. Deze kilometers zijn verloren gegaan toen ik de wielomtrek goed in wilde stellen. Gisteren heeft de teller ook 13 kilometer gemist doordat hij dienst weigerde.
De exacte oorzaak is me niet helemaal bekend. Duidelijk is dat zowel de cadansmeter als de snelheidsmeter het tegelijkertijd niet meer deden. Ik denk daarom dan ook dat het niet aan de afstand tussen magneet en opnemer zit. Ook verwacht ik het niet dat het in de verlenging van de kabels zit. Misschien een lege batterij? Dat zou vreemd zijn gezien de teller nog niet een half jaar in gebruik is. Slecht contact tussen de teller en het voetje? Dat zou enigszins kunnen. Een andere mogelijke oorzaak zou de bedrading aan de achterkant van het voetje kunnen zijn. Erg goed ziet het er niet uit; er lijkt wat bedrading bloot te liggen.

Ik heb overigens nieuwe bedrading aangelegd tussen de plaats van de teller en het scharnierpunt. De bedrading die door de versteviging van de kap loopt, vind ik vrij zwak. Deze zit helaas ook muurvast in de versteviging gekit. Verwijderen is dus niet mogelijk. Een nieuwe draad door de versteviging trekken lukt evenmin. De kit die binnenin de versteviging zit zit grandioos in de weg. Dus heb ik maar gebruik gemaakt van zelfklevend klittenband met elastisch klittenband erover waartussen de nieuwe kabel ligt. Ik heb als kabel een stuk rond 4-aderig telefoonsnoer gebruikt. Nog altijd niet dik maar wel een stuk dikker dan de originele bedrading van de voetjes van fietscomputers.

Maar goed, met een beetje mazzel heb ik nu dus geen problemen meer. Sowiezo heb ik nu dus een BC16oo, welke mij sowiezo beter bevalt. De totaalafstand is nu weer juist en geeft 2482 km aan.

Misschien handig voor mensen om te weten:
Ik heb een Vredestein Monte Carlo (Single Density) op m'n voorwielen liggen. De omtrek heb ik gemeten toen de band nieuw was, deze omtrek is 1471 mm. (gemeten met een druk van 4 à 5 bar en met mij in de fiets)

zondag 30 oktober 2005

Remkabel (3)

Hans S., eigenaar van Versatile 025 heeft 2 nieuwe remhendels gekregen. Deze remhendels hebben in plaast van een 'gat' voor de remkabels, een gleuf zodat de kabels wat vrijer kunnen bewegen.

Lees meer op zijn weblog

Nog even opnieuw de mededeling dat ik géén verhalen de wereld in wil helpen.
Vandaag heb ik de eigenaar van Versatile 13 gesproken. Hij heeft al heel wat meer kilometers gereden zonder problemen met de remkabels. De mogelijkheid bestaat best dat er geen problemen zullen ontstaan. Alleen is voorkomen beter dan genezen. Houd het gewoon in de gaten.

Hans S. schrijft op zijn website dat hij niet weet met wat voor gaten de remhendels van andere Versatiles zijn uitgerust.
Zowel mijn Versatile (025) als de Versatile van mijn vrouw (006) hebben ronde gaatjes. Het gaat dus om een vrij nieuwe en een vrij oude Versatile. Ik denk dat alle Versatiles tot nummer 025 de remhendels hebben met het ronde gat.
Maar goed, houd het in de gaten. Bij twijfel gewoon even openschroeven om het te bekijken.

[edit 30-12-2005]
Ook Bob H. heeft al eens een remkabel gebroken gehad op exact dezelfde plek. Nu zijn mij 4 gevallen bekend.
Zelf heb ik nog steeds geen vreemde dingen gevoeld gelukkig.

Dagje klimmen met Plat Zwolsch

Gerrit S. had voor Plat Zwolsch een fraaie route uitgezet met veel klimwerk erin. We hebben de Lemelerberg gehad en diverse klimmetjes bij Nijverdal. 2 klimmen van 10% waren opgenomen. Ergens halverwege de route hebben we een stop gemaakt bij restaurant Dalzicht. Van daaruit begon het echt veelvuldige klimmen en dalen. Via de Holterbergweg zijn we richting Holten gegaan. In Holten hebben we de (E)Motieweg genomen met een klim van 10%. Toen weer terug over de Holterbergweg. Ook daarin zat een klim van zo'n 10%. Op de heenweg over de Holterbergweg heb ik de maximumsnelheid weten op te krikken naar 81,5 km/h als ik mijn fietscomputer mag geloven. Dit was in de afdaling van de 'Diepe Hel' . Waarom het zo heet? Ik weet het niet. Het voelde 'hemels' ;-)

De tocht was zo'n 106 kilometer lang. Het tempo zou ergens tussen de 25 en 28 km/h liggen (op vlak wegdek uiteraard). Mijn schatting was dan dat we een gemiddelde van 20 km/h moetsen kunnen halen. Las een uur pauze in en je zit op een totale rittijd van zo'n 6 uur. Mijn verwachte aankomsttijd was dan ook 16.00h. Dit bleek achteraf niet helemaal uit te komen. Ik was om 18.00h thuis ongeveer.
Onderweg hebben we toch een paar keer ellende gehad.
Gerrit S. had de voorste ketting van z'n Quest gebroken. Dat kost de nodige tijd om op te lossen. Een andere ligger had het voor elkaar gekregen om op één of andere manier z'n ketting dwars over z'n 26" achterwiel te krijgen en de derailleur flink verbogen. Dit was in een afdaling. Gelukkig heeft de berijder de fiets goed overeind weten te houden en is er zelf ongeschonden vanaf gekomen. Maar lang leve aluminium, die derailleur viel aardig bij te buigen waardoor hij toch verder kon fietsen. Vlak voor Zwolle bleef een ligger met een pedaal achter een paaltje (welke bijna plompverloren en in ieder geval zinloos midden op het fietspad op een dijk geplaatst was) haken. Een ongeplande acute stop was het gevolg. De schade aan de fiets leek in eerste opzicht mee te vallen. Trapbuis verdraaid en wat ingeschoven en mogelijk het pedaal krom. Ik hoop dat de rest mee zal vallen. De berijder had een schaafwond en zal denk ik wel wat stijf worden. Verder leek er weinig mis te zijn, ook hier hopen dat het blijft bij de dingen die bekend zijn.

Terug naar de leukere dingen op de tocht.
Hoewel mijn Versatile niet de lichtste is, is het klimmen allemaal gelukt. Bij 2 klimmetjes heb ik op een gegeven moment wel flink moeten doorstampen om boven te komen. Afdalingen zijn natuurlijk helemaal leuk. De stroomlijn van een velomobiel bewijst dan helemaal z'n nut.
Het feit dat ik 81,5 km/h heb gehaald en ook nog mee kon trappen bij die snelheid is voor mij een indicatie dat het verzet nog wel lichter mag/kan. Ik heb bijna 2500 km op de teller en zit dus halverwege de afstand vóór de eerste servicebeurt. Bij die servicebeurt zal ik dan ook het 32 tands blad op de Rohloff laten vervangen door een 29 tands.

Het weer was vandaag enorm goed. Helaas betekent dat ook de 'nodige' toeristen-met-auto-of-motor. De Holterbergweg is niet echt breed. Koppel dat aan 'stervensdruk' en het fietsplezier wordt wel wat minder. Regelmatig moest ik me inhouden voor auto's. Op de 'heenweg' heb ik zelfs auto's ingehaald. Teruggaande was het helemaal feest. Een enorme file van auto's en motoren stond op de weg richting de doorgaande weg bij Dalzicht. Omdat het aantal tegenliggers (auto's) beduidend minder was, hebben velen van ons de auto's ingehaald. Dit gebeurde veelal links omdat de auto's vaak vrij strak rechts reden. Uiteraard was het wel direct invoegen zodra er een tegenligger aankwam. 1 Keer deed ik dat naast een motorrijder. De man knalde de term 'Idioot' uit z'n mond toen hij mij 'ineens' links van hem zag staan. Zou dat een compliment geweest zijn? Motorrijders zijn doorgaans ook niet vies van deze actie (een rij stilstaande auto's links inhalen bij files, bij verkeerslichten etc.)

Onderweg begon mijn Astrale8 fietscomputer kuren te vertonen. Ik ben dat ding een beetje zat. Ik denk dat ik morgen toch maar een Sigma BC1600 ga halen. Die bevalt mij een stuk beter. Dat betekent wel weer wat knutselwerk maar daar ben ik gelukkig niet vies van.

Ik was vandaag overigens niet de enige Versatile. Ook Robert B. met Versatile 013 was van de partij. Hij was met een mede-Huneligger vanuit Assen naar Zwolle gekomen om de rit mee te rijden.
Van hem heb ik nog een enorm handige tip gekregen. De kap van de Versatile kan je nog extra ventilatiegaten geven. Dit werkt best aardig. Wip de kap een klein eindje omhoog (centimeter of 5). Druk de zijflappen lichtelijk naar buiten en laat de kap zakken. De klemmen die de flappen normaal strak tegen de fiets moeten houden, creëren nu een kier omdat ze zich tegen de buitenkant van de fiets afzetten. Een beetje extra verkoeling tijdens klimmen kan geen kwaad.

Totaal genomen heb ik vandaag een leuke dag gehad. Mijn teller had weer 119 km hoger kunnen staan. Door het mankement is dit maar 103 km geworden. Verder heb ik de nodige hoogtemeters gemaakt. Een leuke ervaring met m'n zware bak.

zondag 23 oktober 2005

Remkabel (2)

Ik heb zojuist een foto gemaakt van de binnenkant van de remhendel:

De remhendel wordt op de foto hard ingeknepen (hard genoeg voor een noodstop). Onder normale omstandigheden knijp ik de remhendel minder ver in.

De kabel loopt netjes recht het handvat van de remhendel in; wat dat betreft geen probleem. Het enige wat mij opvalt is het vertikale lijntje op de zijkant van het bolletje (aan de kabel). Deze loopt niet in het verlengde van de kabel. Mocht dit een probleem zijn, dan valt dat vlot op te lossen door het gat waar de kabel doorloopt, aan de onderkant wat ruimer te maken richting de voorkant (richting de remhendel). Alleen heb ik de remmen vrij strak afgesteld. Bij normaal remmen is dat minder goed te zien dan wanneer ik de rem hard inknijp zoals op de foto. Ik weet dus niet of dit een mogelijke oorzaak is. Ik houd het in ieder geval in de gaten.

vrijdag 21 oktober 2005

Remkabel

Bij het starten van deze weblog was ik van plan om alle belevenissen met m'n Versatile te plaatsen. Ook probleempjes waar ik tegenaan gelopen ben heb ik gemeld. Ik was niet van plan om euvels die andere mensen meemaken te melden tenzij ik het zelf ook gemerkt heb. Dit was mijn voornemen omdat ikzélf exact wil weten waar ik het over heb; verhalen 'ik heb gehoord dat.....' tracht ik toch zoveel mogelijk te vermijden om geen westernverhalen de wereld in te helpen. Het doel van mijn weblog is daarmee ook absoluut niet om de Versatile af te kraken (dat ben ik ook nog steeds echt niet van plan want ik ben dol op m'n fiets!), toch wil ik nu even afwijken van mijn voornemens.

In Amerika rijden minimaal 2 Versatiles rond. Op de velomobielen mailinglist van de IHPVA kwam ik dit bericht tegen:

Hello the list. This does not affect many of us, but it seemed theproper place to share an issue that I have had with my Versatile:brake cable failure.

Now at about 6,000 km I have had to replace both the left and rightbrake cables for failure near the lever end. The cables have frayed,and in one case suddenly parted. Fortunately the brake lever system isredundant and works fine with only one lever, but I mention this sothat you will notice any deviation from how intact cables feel andinspect and repair any defects before you are at risk.


Het gaat hier over remkabels. Ik denk dat niemand graag zonder remmen komt te zitten. Nu heeft de Versatile het mooie systeem dat je 2 remhendels heb die je elk afzonderlijk kan gebruiken om beide voorwielen aan te sturen, daarmee loop je met een gebroken remkabel (aan een remhendel) minder gevaar dan bij veel andere velomobielen. Maar 'voorkomen is beter dan genezen'.

Bovenstaand euvel heb ik nog niet eerder gehoord. Wellicht dat er wel iemand geweest is die het ook al eens meegemaakt heeft, maar niet bij mijn weten. De kans bestaat dan ook dat bovenstaand verhaal een uitzondering is. Er rijden nog niet zo gek veel Versatiles rond maar er een redelijk aandeel heeft al heel wat meer kilometers gereden dan de 6000 kilometer uit bovenstaand verhaal. Maar uitzondering of niet, ik vind dit punt wel zodanig van belang dat ik dit stukje wil delen met andere Versatile-rijdende lezers van mijn weblog.
Ikzelf heb nu bijna 2300 kilometer op de teller; nog lang geen 6000 kilometer dus. Ik heb zelf nog niets aan de remkabels gemerkt. Mocht ikzelf ook tegen dit euvel aanlopen, dan zal ik dit uiteraard melden.

Tot die tijd is mijn advies: maak je geen zorgen; het kan een éénmalig iets zijn maar houd het in je achterhoofd, mocht je wat vreemde dingen opmerken bij het remmen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.

[edit]
Inmiddels heb ik van een tweede geval gehoord. Een test-Versatile heeft ook al eens zo'n gebroken remkabel gehad.
Het probleem lijkt het volgende te zijn:
Aan de remkabel zit een bolletje; bekend bij fietsers die zelf hun kabels vervangen. Dit bolletje schijnt soms niet te kunnen draaien in de remhendel waardoor de kabel gaat knikken, daar waar hij uit het bolletje komt. Metaalmoeheid is dan een logisch gevolg met breuk als daarop komend gevolg.

Ik ga dit deze week controleren bij onze Versatiles.

donderdag 20 oktober 2005

Mangorijder

Elke werkdag rijd ik op m'n woon-werkroute een stukje hetzelfde als Mangorijder Jacob B. Nu ik de omweg moet rijden, is het overlappende stuk wat wij beiden rijden een stuk groter geworden.
's Ochtends rijden we omstreeks hetzelfde tijdstip over hetzelfde stuk route. Maar we zien elkaar zelden. Een enkele keer zie ik hem 's ochtends rijden. 's Middags meestal niet omdat ik vaak (vermoedelijk) eerder vrij ben. Maar vandaag was ik later op weg naar huis en zag hem weer eens rijden. We zijn een stuk samen opgereden, ervaringen uitwisselend over onze nieuwe velomobielen na onze oude Alleweders. Beiden willen we niet terug naar de Alleweder. Hoewel het een goede fiets is, is het onderhoud in de winter toch minder prettig. De afgeschermde kettingen van Mango en Versatile is wat dat betreft geweldig. De zitingen van beide fietsen zijn ook aangenamer dan de standaard aluminium zitting van de Alleweder. Op de dijk naast de wijk waar ik woon, scheidden onze wegen zich weer.

dinsdag 18 oktober 2005

Licht in de duisternis

Al eerder heb ik gemeld dat ik tegenwoordig een omweg moet maken wegens werkzaamheden op mijn normale woon-werkroute. Op deze omweg kom ik door een bocht met aan de 'binnenkant' een hoge heg van bijna 2 meter. Aan de buitenkant van deze bocht staat een bolle spiegel die ervoor moet zorgen dat je toch 'om de bocht' kan kijken. Helemaal 'fijn' is dat deze bocht niet al te breed is en dat er geen verlichting is.

Helaas ben ik niet de enige die omgeleid word. Ook redelijk wat auto's moeten langs deze route.
's Ochtends moet ik de bocht naar rechts maken. Om niet in aanrijding te komen met eventuele tegenliggers, rijd ik vrij dicht langs de binnenkant van de bocht. Nu is het zo dat je auto's meestal wel ziet aankomen in het donker; de koplampen zijn dan wel zichtbaar in de spiegel. Maar fietsers zonder licht is toch een ander verhaal. Vanmorgen heb ik toch even stevig moeten bijremmen. Net ná de bocht stond een vrouw met 3 aangelijnde honden. Het ging allemaal goed gelukkig. Stevig remmen en bijsturen was ruim voldoende. Maar dit was voor mij wel een signaal dat deze bocht nog onveiliger is dan ik dacht (deze route nam ik normaal gesproken bewust niet naar het werk; het scheelt een verkeerslicht maar vanwege deze bocht ging ik er niet langs). Een voetganger (zonder licht) zie je 's ochtends dus absoluut niet in die spiegel.

Verder heb ik vanmorgen een schakelaar omgezet waarmee ik kan wisselen tussen het opgenomen vermogen van de Luxeons. Ik reed normaal met een stroom van 125 mA door de Luxeons. Dit heb ik toch maar gewijzigd naar ongeveer 225 mA. De laagste verlichtingsstand was toch wat te weinig in het donker op plekken waar verder geen andere verlichting is.

maandag 17 oktober 2005

Vriendelijk toeteren en knipperen

Elke dag als ik van het werk naar huis rijd, kom ik over de oude IJsselbrug tussen Hattem en Zwolle. Halverwege m'n afdaling van de brug af, sla ik linksaf naar Katerveer. Het fietspad is gescheiden van de rijbaan. Op de brug mogen auto's 80 rijden maar nog voor ze bij de afslag zijn die ik moet nemen, rijden ze Zwolle binnen en moeten ze dus 50 gaan rijden. De afslag is een vrij scherpe bocht naar links; ik maak een draai van ruim meer dan 90 graden.

Zoals ik elke dag doe, reed ik ook vandaag links op het fietspad met m'n richtingaanwijzer naar links aan. Al tijdig houd ik m'n achteruitkijkspiegel in de gaten om te zien of er verkeer aankomt waar ik mogelijk voor moet stoppen voordat ik oversteek. Vandaag zag ik een vrachtwagen van achteren aankomen op flinke afstand. Van voren was de weg vrij. Ik schatte de afstand (en z'n snelheid) zodanig in dat ik met goed fatsoen kon oversteken. Dit heb ik gedaan. Toen ik lang en breed volledig overgestoken was (een rijbaan, een 'vluchtheuvel', nog een rijbaan en een fietspad) kwam de vrachtwagen in de buurt van de oversteek. Heftig en 'vriendelijk' toeterend. Op het moment dat ik achterom keek (al flink wat meters de zijweg ingereden) zag ik dat hij ook nog de moeite nam om te knipperen met z'n grootlicht en vlak daarna passeerde hij de plek waar ik overgestoken ben.

Geweldig fijn, die mensen die je zo vriendelijk groeten. Of zou dit heerschap de indruk hebben gehad dat ik zonder blikken of blozen de weg overstak? Laat ik maar naïef zijn en het eerste denken in plaats van dat ik te maken had met een wereldverbeteraar die het liefst bij de ander begint (en z'n pootje wat langer op het gas houdt in plaats van 50 te gaan rijden)

vrijdag 14 oktober 2005

Kleine wereld

Zojuist kwamen we met onze Versatiles bij m'n ouders. We parkeerden de Versatiles op de oprit. Een vrouwelijke postbode die de post kwam brengen merkte op dat ze al eens zo'n fiets gezien had van een Amerikaan. Toen ik vroeg welke kleur het was; oranje of de kleur van mijn Versatile zei ze dat het om dezelfde kleur ging als de mijne. Dat kan niet missen, die moet van David Shank zijn.
Ze vertelde dat ze in Elburg koffie zat te drinken toen ze blijkbaar David ontmoet heeft. Hij had haar verteld over zijn tocht die op dat moment naar Apeldoorn ging en dat hij uiteindelijk met z'n fiets naar de V.S. zou gaan.

vrijdag 7 oktober 2005

Bekijks van een iemand die blijkbaar bekend is met velomobielen

Elke vrijdag haal ik tussen de middag onze dochter van de kinderopvang. Zoals gewoonlijk parkeer ik m'n Versatile naast een muur van het gebouw. Ik ben wat aan de vroege kant en moet nog even wachten tot de deur open gaat.
Intussen komt er een man bij m'n fiets staan die aan z'n werkkleding (helm e.d.) te zien, tegenover de kinderopvang werkt in het gebouw dat in aanbouw is. Hij vraagt: "Is dat een fiets uit Dronten?" Het zal niet de eerste keer zijn dat mensen deze vraag stellen. Dronten staat bij een redelijk aantal mensen bekend als 'de plaats' waar ligfietsen vandaan komen. Ik antwoord hem: "ja, dit is een fiets van Flevobike. " De man vervolgt: "Mijn broer rijdt ook in zo'n ding rond." Nieuwsgierig als ik ben vraag ik hem wat voor model. Hij kon het zo niet zeggen; hij dacht dat het om een zelfbouwmodel ging. Tja, mijn eerste gedachte gaat dan uit naar de Alleweder en vervolgens naar de échte zelfbouwers. De man gaat verder: "Ja, mijn broer is van Tempelman." Verder komt nog naar buiten dat zijn broer een ongeluk gehad heeft.
Het is me duidelijk: ik sta te praten met de broer van 'oude' meneer Tempelman. Die zelfbouw klopt dus helemaal; hij zal het vast over de Limit gehad hebben. Ik vertel de man dat mijn fiets ook bij Tempelman vandaan komt; dat de onderdelen gemaakt en geleverd worden door Flevobike en dat Tempelman ze in elkaar zet.
Tijdens het gesprek komt er collega van de man bij ons staan en bewondert ook mijn fiets. Hij vraagt naar de functie van de elektronica in m'n fiets. En nog een collega komt bij het gezelschap staan. Dit blijkt een oud-leerling van me te zijn.

De wereld is klein.

woensdag 5 oktober 2005

Klein 'nadeel' van een gaaszitting

Vanmorgen toen ik naar m'n werk reed, voelde ik wat in m'n rug drukken. Het voelde aan alsof er niet genoeg spanning zat op het gaas ter hoogte van het midden van m'n rug; ik meende de spanstang te voelen. Dus gestopt, imbusje van m'n multitool gebruikt om de stang wat op te spannen (ik heb vlak ná ontvangst van m'n Versatile de zitting daar wat minder spanning gegeven). Ik stap in en rijd verder. Echter voel ik het weer. Dus weer gestopt en uitgestapt. Ik heb toen het gaasmateriaal gecontroleerd op eventuele scheuren. Ik kon echter niets ontdekken. Ik heb toen nog een slag extra spanning gegeven. Ik stap in en ga weer rijden. Wéér voel ik het alleen wordt deze keer duidelijk wat er aan de hand is. M'n Ortlieb zijtas (die ik aan de bagagedrager van m'n Fujin gebruik) was gekanteld en zat met de verstevigde achterkant in m'n rug te porren. De zitting heb ik weer wat minder spanning gegeven.

Ik ben dol op de gaaszitting. Het zit echt heerlijk en ventileert behoorlijk goed. Echter is het nadeel dus wel dat je er bagage doorheen kan voelen als die vlak bij het gaas zit of er tegenaan drukt.
Geen punt wat mij betreft. Alleen betekent het wel even goed opletten hoe je je fiets volpakt.

maandag 3 oktober 2005

Klimmen

Bij wijze van 'proef' heb ik vandaag een ommetje gemaakt. Op maandag middag ben ik lekker op tijd vrij. Afgelopen week heb ik van Wim G. de tip gekregen om ter 'voorbereiding' wat 'klimoefeningen' te doen. Hij tipte me op het 'rondje Knobbel'. Ik heb dat rondje niet gereden maar wel een gedeelte ervan.

Vanuit Wezep ben ik eerst via de Stationsweg omhoog gereden. Vervolgens rechtsaf geslagen, de 'Nieuwe Zuidweg' op. Tjonge, wat een mooi gebied en wat rijdt die weg heerlijk. Veelal haal ik snelheden van 40 km/h. Aan het einde van de Nieuwe Zuidweg is het een flink eind afdalen. Flink doortrappen en m'n teller komt op 55 km/h uit.
Aan het einde van de Nieuwe Zuidweg kom ik onderaan 'De Knobbel' uit aan de kant van Heerde. Vandaaruit ben ik omhoog gereden en aan de andere kant eraf. Tjonge, wat een heerlijk lange helling is dat. Zonder moeite zet ik de teller op 66,6 km/h. Wel merk ik dat ik niet zo gek veel speling meer heb in m'n verzet om mee te trappen. Maar goed, hoe vaak komt het voor dat ik zulke snelheden haal?
In plaats van door te rijden en via de Zuiderzeestraatweg terug te rijden, ben ik rechtsomkeert gegaan en weer de Knobbel opgereden. Toen ik even onderweg was op de terugweg tegen de Knobbel op, gaf mijn kilometerteller een gemiddelde van 28,1 km/h aan, gerekend vanaf m'n werk in Wezep. Niet slecht. Helaas blijft het niet zo mooi.
Bovenop de Knobbel voor het PMT heb ik even een paar slokken cola genomen en ben toen naar beneden gegaan. Zodra ik 45 km/h rijd, stop ik met trappen; eens zien wat m'n Versatile doet. Hij blijft versnellen en komt op ruim 52 km/h uit. Helaas moet ik remmen want de afslag die ik wil nemen komt eraan.

Onderaan sla ik linksaf weer de Nieuwe Zuidweg op. Waar ik heengaande met 54 naar beneden jakkerde, moest ik nu genoegen nemen met een lagere snelheid. Maar eenmaal bovenop was het weer gassen naar beneden toe. Weer snelheden variërend van 40 tot 50 km/h tot aan de Schaapskooi, daar ging het weer even merkbaar omhoog. Ik rijd door tot ik weer bij de Stationsweg ben. Ik sla linksaf richting Wezep.
Op een gegeven moment kom ik bij de Wapenveldseweg uit. Ik bedacht me ineens dat 'men' bij Sikkens mij de gelegenheid heeft gegeven om stalen van de Special Effect lijn te bekijken en fotograferen. Ik besluit rechtsaf te slaan richting Wapenveld in plaats van via Wezep naar Zwolle te rijden. Helaas bekruipt mij snel een naar gevoel als ik de Wapenveldseweg ben ingeslagen: "Is dit niet die 'gedeeltelijk onverharde' weg die we (Marrianne en ik) een jaar of 3 geleden gereden hebben, midden in de nacht in de stromende regen?" Als ik eraan terugdenk.... brrrr.... 'gedeeltelijk onverhard' noemen ze dat.... achtergebleven gebied.... De voorstelling die ik er destijds bij had was 'dikke stenen met zand ertussen'. Echter bleek het gewoon mul zand te zijn.... en niet even, nee een kilometer of 1,5. Toen was het dikke ellende om erdoor te komen; dat was duwen want trappend kwam ik niet vooruit. Nu hetzelfde verhaal. Enig verschil is wel dat het nu droog was en overdag. Maar ook vandaag heb ik weer een aantal keren m'n fiets moeten duwen.
Aan het einde van de Wapenveldseweg sla ik linksaf en rijd door tot ik bij een rotonde kom die rechtsaf 'Wapenveld' aangeeft. Ik sla af en ga al vrij snel links om direct rechtsaf te gaan, het terrein van Akzo/Sikkens op. Ik laat het resultaat zien aan de persoon die me destijds de stalen heeft getoond. Hij vind het een fraai geheel om te zien.

Vanaf Sikkens ben ik richting Hattem gereden. Voor mij zie ik een vlotte fietser. Mountainbike of racefiets, ik kon het niet zien, wel zag ik dat hij flink de sokken erin had. Eindelijk eens iemand om eens flink op te RISsen. Ik zet de achtervolging in en merk al snel dat ik in ieder geval boven de 35 km/h moet rijden om zichtbaar in te lopen. Halverwege Wapenveld/Hattem haal ik hem in. Dat laat hij niet op zich zitten en zet de achtervolging in. Ik blijf het tempo aanhouden waarmee ik hem ingehaald heb; zo'n 37 a 38 km/h. Ergens vlak voor Hattem raak ik hem kwijt. Bij Hattem loopt het wat omhoog, het asfalt gaat over in tegelpad én het is er minder overzichtelijk door auto's die gedeeltelijk op het fietspad geparkeerd staan. Ik doe het daarom wat rustiger aan. Ik ga verder met 27 km/h. Na enige tijd zie ik de mountainbiker weer in m'n achteruitkijkspiegels. Hij sluit weer achter mij aan. We rijden verder. Op een gegeven moment maakt de weg een bocht naar links waar ik ook weer asfalt onder de wielen krijg en waar het wegdek weer vlak wordt. Ik heb dus weer gelegenheid om tempo te maken. Ik ga weer versnellen. We steken de weg over waarna we omlaag rijden, de dijk af. Ik blijf versnellen en kom uit op 40 km/h. Ik houd dat een tijdje vol. De mountainbiker probeert me bij te houden maar moet toch een tweede keer het onderspit delven. Op een gegeven moment gaat de weg weer wat omhoog. Ik had verwacht daar de mountainbiker weer achter me te krijgen maar niets is minder waar. M'n afstand tot hem wordt groter. De weg gaat weer omlaag en een eind verder weer omhoog; het spoor over. Dan weer omlaag om uiteindelijk lichtelijk omhoog te lopen. Ik kom onderaan de oude IJsselbrug uit. Ik sta te wachten voor het verkeerslicht. Op het knoppie drukken hoeft niet; m'n Versatile wordt netjes geregistreerd. Het wachten duurt lang; de mountainbiker is inmiddels ook aangekomen en stelt zich ook op bij het verkeerslicht. Het licht springt op groen; teken om weer aan te zetten. We trekken beiden op. Duidelijk is weer dat hij tegen de helling op in het voordeel is. Hij komt even naast me rijden en zegt grappend: "Er zit toch zeker geen motor in he?" Ik zeg hem de waarheid. Hij trapt hem aan tot 31 km/h de brug op. Ik probeer achter hem te blijven; dat lukt. Eenmaal over het hoogste punt heen gaat hij nog wat harder rijden. Geen probleem voor mij om hem bij te houden maar helaas is de lol al snel afgelopen; ik 'moet' linksaf terwjil hij rechtdoor rijdt. Naja, toch een flink aantal kilometers heerlijk elkaar zitten opjagen.

Thuis aangekomen geeft m'n teller 50 km aan, gerekend vanaf m'n werk. Dus vandaag heb ik 62 km gefietst. De gemiddelde snelheid over de 50 km is 25,9 km/h. Kan altijd beter maar ik ben niet ontevreden. Ik ben niet gewend om veel heuvelachtig gebied te rijden. Daarbij heb ik een zware fiets waar ik ook nog eens m'n schoolspullen en een reserve T-shirt, een trui en een overhemd en nog een halve liter cola extra in gedrukt heb.
Heerlijk tochtje; mooie omgeving en mooi weer.

[edit]

Even een toevoeging. Het kopje van deze tekst heet 'klimmen' maar ik doe maar weinig vermelding over het klimmen zelf.

Allereerst de Stationsweg omhoog. Die heb ik al vaker genomen (7 september 2005; zonder vermelding van 'Stationsweg' overigens). Het is afwisselend vlak, soms zelfs dalend, soms licht stijgend en soms wat sterker stijgend. Echter geen echt heftige dingen. Alleen het begin is even wat steiler en even wat langer. Maar dat valt goed te doen.
De Dellen gaat ook afwisselend op en af. Wederom geen echte klimmen maar redelijk wat vals-plat. Dan de Knobbel. Die ben ik dus eerst vanaf de kant van Heerde omhoog gereden. Zodra je van de Dellen komt, zit je al een aardig eindje op de helling, een flink stuk klimmen heb ik dus overgeslagen. De klim is aan deze kant steiler dan aan de kant van 't Harde. Hier omhoog rijden ging best goed. Tja, 20 km/h red ik niet maar ik kon op kadans omhoog rijden in plaats van dat ik moest stampen in de laagste versnelling. Bij de terugweg vanaf de kant van 't Harde is de helling wat vlakker maar wel aanzienlijk langer. Maar ook hier kon ik goed omhoog komen.
De Dellen begint met een flink eind vals plat omhoog. Ook daar gaat het vrij vlot.
Mijn verzet van 42 (voorblad) - 17 (eerste tussenblad) - 32 (tweede tussenblad) - 18 (achterblad) bevalt goed.

Massa van Versatile021

Vandaag heb ik m'n Versatile eens op de weegschaal gezet; of beter gezegd op 3 weegschalen.
Ik heb de nodige (of overbodige?) dingen in m'n Versatile liggen:
  1. Winterjas
  2. Muts
  3. Kolletje
  4. Opvouwbare paraplu
  5. Fietsmultitool
  6. Bandenplaksetje
  7. Reserve binnenband
  8. Reserve buitenband met binnenband in kliko
  9. Sigma Lambdajet fietspompje
  10. Axa SL-7 fietsslot met insteekketting
  11. Petflesje cola van 0,5 L
  12. Klein ccfl'letje
  13. Verloopplug voor 12V stekker
  14. Splitter voor 12V stekker
  15. Ultrasone hondenafschrikker
  16. 2x LED-lampje met elk ruim 2 meter snoer
  17. Het standaard zeiltje én het Quest-dekje

Verder heb ik ingebouwd:

  1. Autoalarm
  2. Module met 2x accu-indicator en 12V-aansluiting
  3. 2e Accu
  4. Stroombron voor de Luxeons

Daarnaast heb ik de Sigma Mirages vervangen door de Luxeons maar gemakshalve doe ik alsof die even zwaar zijn.

Dit hele zwikkie bij elkaar geeft op de weegschalen bij elkaar 44 kg aan. Het viel te verwachten.

zondag 2 oktober 2005

Versatile en plassen water

Helemaal vergeten.... gisteren nog iets leuks gedaan met de Versatile.

Het schijnt dat het 'jongetje' in mannen nooit verdwijnt. Eerlijk is eerlijk... in mijn geval is dat denk ik helemaal waar. De enkele keren dat ik de auto neem, vind ik het ge-wel-dig om -als het flink geregend heeft- echt flink hard door een flinke plas te rijden (wel rekening houdend met overige weggebruikers; die moeten er uiteraard geen last van hebben). Geweldig van die enorme plenzen water die omhoog spatten.

Met de Versatile is dat niet anders. Gisteren heeft het flink geregend. Ik wilde dus een hellingsmetert hebben voor in m'n Versatile. Dus ben ik naar de stad geweest.
Op m'n route tussen huis en stad, moet ik door een korte tunnel waar, na stevige regenval, een flinke plas water ligt. Zo ook gisteren, er lag een plas water van zeker 10 meter lengte en een diepte van flink wat centimeters. Zowel heen- als teruggaand ben ik er in volle vaart doorheen gereden.
Met de Alleweder kreeg ik daar wat natte bovenbenen aan de onderkant door water wat via de voetgaten naar binnen spatte en nog erger toen ik de gaten voor de stuurstangen niet dichtgemaakt had. De voorwielen van de Alleweder wierpen ook enorme fonteinen de lucht in. Bij de Versatile was dat anders. Ik vond slechts een paar druppeltjes bij het linker voetgat. De zijkant van de Versatile is bijna droog gebleven.

Héérlijk, gewoon even door dat water sjezen. Op zich wel jammer dat er geen fonteinen ontstonden.... Als je als klein jongetje in een plas water gaat staan stampen wil je ook dat het water ver boven je hoofd uitkomt. Voordeel is wel dat ik nu wel goed weet dat ik in de winter niet bang hoef te zijn dat ik met een modderkop op m'n werk aankom. Met de Alleweder werd ik toch flink vies in het gezicht door alle modder hier in de nieuwbouw-Vinex-wijk.

zaterdag 1 oktober 2005

Sky Mounti

Op de ligfiets-mailinglist komen weer fraaie verhalen van de mensen die naar de velomobielenbijeenkomst in Giessen (Duitsland) geweest zijn. Verhalen over klimmen, afzien en genieten van enorm snelle afdalingen van soms wel 100 km/h. Ik zou daar dolgraag eens aan meedoen.

Maar ik zit met m'n Versatile. Onder de velomobielen zeker niet de lichtste met z'n 40 kilogram. Mijne zal nog een tikkie zwaarder zijn (toch maar eens wegen) door de elektronica die ik heb aangebracht. Om de Versatile dan een 'berggeit' onder de velomobielen te noemen lijkt me niet juist. Ook is het niet het grootste racewonder. Traag is hij niet maar zeker niet de snelste. Deze bak is gewoon gebouwd op luxe en comfort (comfort is een enorm breed begrip; voor de één is dat snelheid, voor de ander bagageruimte, weer een ander een spanzitting en weer een ander........)
Maar géén snelheidsmonster en ook géén berggeit. Zet mij daarin; een persoon die veel vlak rijdt en dan hoofdzakelijk kleine afstanden; en wat vraagtekens komen naar boven of ik zo'n tocht aankan.
Kilometers maken gaat op zich wel aardig. 100 Kilometer is geen probleem meer (bij overwegend vlakke route). Ik denk dat 200 op een dag ook wel moet lukken. Dan hellingen. De Lemelerberg kom ik in ieder geval omhoog. Maar welk hellingspercentage deze heeft, weet ik niet. Maar in Giessen heeft men een helling van 21% voor de kiezen gehad. Enorm heftig dus. Zou ik daar omhoog komen?
Ik heb vandaag een Sky Mounti gekocht. Deze heb ik gewoon met klittenband tegen de binnenkant van het deksel geplakt.
Hier in het winkelcentrum hebben we een ondergrondse parkeergarage met vrij stijle hellingen bij de in/uitgangen. Het percentage ervan wist ik niet. Dus heb ik de proef op de som genomen en ben de garage binnengereden. De meter gaf bij binnenrijden 21% aan. Bij het uitrijden ook zoiets. Zowel bij binnenrijden als bij uitrijden ben ik stil gaan staan bij het begin van de helling om goed te kunnen meten. Bij het uitrijden kwam ik toch zonder al teveel problemen op gang. Omhoog komen met een percentage van 21% gaat dus met het verzet wat ik in m'n Versatile heb zitten, zelfs vanuit stilstand. Alleen hoelang ik zo'n klim kan volhouden, weet ik niet.