Een tijdje geleden raakte het rode retroreflecterende stickervel op de staart los. Toen ik hem probeerde los te trekken, scheurde de sticker helaas doormidden. Ik heb het losgetrokken deel vervolgens met Bison Kit getracht weer vast te lijmen. Dat had helaas een bobbelig resultaat.
Ik heb daarom een stuk retroreflecterend vel bij Velomobiel.nl gehaald; hetzelfde spul als op Mango en Quest zit aan de achterkant. Dat heb ik nu op de staart van de Versatile geplakt.
zaterdag 29 juli 2006
vrijdag 28 juli 2006
Denk je dat je opvalt met een velomobiel? Sleepdienst 3
Welk effect denk je dan dat je hiermee hebt?
Ik kan je vertellen dat je met twéé velomobielen nog véél méér opvalt
Vandaag ben ik met deze combinatie van 5,20 meter lengte naar Dronten gereden om de Versatile van m'n vrouw af te leveren voor een nieuwe kap.
In Dronten aangekomen heb ik de bekende 30 kilometer gereden. Gemiddelde snelheid is uiteraard niet om over naar huis te schrijven maar valt me nog reuze mee gezien ik met een toch wel lompe combinatie gereden heb. In Dronten had ik 22,47 km/h gemiddeld op de teller staan. Tja, ik heb 4 bruggen gehad waarbij de grote brug bij Kampen toch wel de lompste is. Ik ben daar uiteindelijk boven gekomen met 12 km/h en nog 3 versnellingen over.
Ik ben op de gok naar Dronten gegaan. Dat gokje had ik beter kunnen vervangen door een telefoontje; dat had me heel wat fietsen gescheeld. Momenteel zou de hele ingreep van de Versatile van m'n vrouw (nieuwe kap, andere verstevigingsbeugel in de rolbeugel, nieuwe verlichtingsbeugel) meer tijd in beslag nemen dan dat wij hem kunnen/willen missen. Ik mocht de fiets wel laten staan maar na telefonisch overleg met m'n vrouw heb ik de Versatile toch maar weer mee naar huis genomen om hem dan toch maar een later tijdstip weer naar Tempelman te brengen. Gelukkig rijdt de fiets verder goed alleen de kap heeft dus barsten en zal echt een keer vervangen moeten worden. Maar wat provisorisch knutselwerk heeft de beschadigde plek toch weer voldoende stevigheid gegeven dus de noodzaak is niet zódanig groot dat het liever gisteren dan vandaag gebeurt. We hebben dus nog even geduld.
Ik heb bij Tempelman direct nog wat 'haakjeskant' van zelfklevend klittenband gehaald. Terwijl ik daar wat stond te kletsen met Gerrit, kwam Arjan Vrielink op een Greenmachine aanrijden. Zoals altijd, zijn ze bij Flevobike bezig met onwikkelen (al dan niet aan ligfietsen). In dit geval heb ik weer wat nieuwigheden gezien. De Greenmachine waar hij op reed had een prototype bagagedrager met daaraan tasafhouders. Dat zag er goed uit (voordat er vragen komen naar foto's.... ik had géén fototoestel bij me helaas). Ze waren volgens Arjan nog niet klaar met het model; er moesten nog dingen aan gewijzigd worden maar het begin is goed qua uiterlijk. Ook een nieuwigheid is dat hij op de éérste Greenmachine reed met indirect onderstuur. Ook daar kunnen nog veel dingen aan gebeuren. Verder naar voren of naar achteren, stuurhendels plat of rechtopstaand, direct of indirect onderstuur, handvatten hoger of lager etc. Ik mocht de fiets wel even proberen. Alleen had Arjan daar wel een imbus5 voor nodig. Die heb ik standaard op zak dus gris hem snel uit m'n messenhoesje en overhandig hem aan Arjan. In een minuut tijd staat de zitting afgesteld op 'beenmaatje WFvN'. Ik rijd op de fiets weg en merk direct weer dat ik niet gewend ben om met indirect onderstuur te rijden; dat is me veel te zenuwachtig; geef mij maar een direct stuur; bij voorkeur bovenstuur. Maar alles went en ik kan er verder best goed op rijden. Het is een heerlijk relaxed toerfietsje.
Arjan ziet de Versatilecombinatie staan en merkt op dat hij het jammer vindt dat hij z'n fototoestel niet mee heeft. Maar Flevobike zit niet zo gek ver bij Tempelman vandaan dus ik bied aan om even bij Flevobike langs te rijden. Dat lijkt Arjan wel wat dus spreek ik af dat ik eerst nog even naar Velomobiel.nl ga en daarna nog even bij Flevobike langs ga.
Bij Velomobiel.nl haal ik een oranjekleurig retroreflecterend stuk sticker voor de achterkant van m'n Versatile. De originele sticker had wat losgelaten. Toen ik hem helemaal probeerde te verwijderen om hem opnieuw vast te lijmen, is de sticker gescheurd. Het stuk wat ik in m'n hand had, heb ik met Bison Kit vastgelijmd maar dat had een bobbelend resultaat; vandaar een nieuwe sticker. Het materiaal wat ik bij Velomobiel.nl vandaan heb, heb ik ook al in witte kleur op m'n Alleweder gehad; dat is echt énorm goed reflecterend materiaal. Dit oranje spul gebruikt Velomobiel.nl achter op de Quest en Mango.
Ymte liet me direct nog even een stel zéér mooie 'kogelkopjes' zien. De 'kogel' en het 'kopje' zitten aan elkaar vast. Er is géén sprake van metaal-op-metaal zoals bij de standaard kogelkopjes maar er zit een laagje rubberachtig spul tussen. Het geheel zit mooi ingepakt in een halftransparant rubberachtig goedje. Deze kogelkopjes schijnen véél langer mee te gaan en gaan niet piepen of rammelen. Mochten de kogelkopjes van m'n Versatile versleten raken dan ga ik die kogeklopjes monteren (en dat gaat echt nog wel een keer gebeuren hoewel het me reuze meevalt dat dat nog niet gebeurt is want met m'n Alleweder heb ik ze elke 5000 kilometer vervangen; bij m'n Versatile is nog steeds geen sprake van speling terwijl er toch al meer dan 8000 kilometer op de teller staat).
Vervolgens ben ik zoals afgesproken doorgereden naar Flevobike. Daar heeft Arjan wat foto's geschoten van de combinatie. Daarna ben ik naar huis gereden.
Wat gegevens (schattingen):
Lengte: 5,20 meter
Gewicht van de combinatie: ongeveer 100 kg (zonder berijder; die is zo'n 70 kg)
Aantal rijdende wielen: 7
Afstand: 65 kilometer
Gemiddelde snelheid heengaande: 22,47 km/h
Gemiddelde snelheid totaal (heen en terug): 22,45 km/h
Ik kan je vertellen dat je met twéé velomobielen nog véél méér opvalt
Vandaag ben ik met deze combinatie van 5,20 meter lengte naar Dronten gereden om de Versatile van m'n vrouw af te leveren voor een nieuwe kap.
In Dronten aangekomen heb ik de bekende 30 kilometer gereden. Gemiddelde snelheid is uiteraard niet om over naar huis te schrijven maar valt me nog reuze mee gezien ik met een toch wel lompe combinatie gereden heb. In Dronten had ik 22,47 km/h gemiddeld op de teller staan. Tja, ik heb 4 bruggen gehad waarbij de grote brug bij Kampen toch wel de lompste is. Ik ben daar uiteindelijk boven gekomen met 12 km/h en nog 3 versnellingen over.
Ik ben op de gok naar Dronten gegaan. Dat gokje had ik beter kunnen vervangen door een telefoontje; dat had me heel wat fietsen gescheeld. Momenteel zou de hele ingreep van de Versatile van m'n vrouw (nieuwe kap, andere verstevigingsbeugel in de rolbeugel, nieuwe verlichtingsbeugel) meer tijd in beslag nemen dan dat wij hem kunnen/willen missen. Ik mocht de fiets wel laten staan maar na telefonisch overleg met m'n vrouw heb ik de Versatile toch maar weer mee naar huis genomen om hem dan toch maar een later tijdstip weer naar Tempelman te brengen. Gelukkig rijdt de fiets verder goed alleen de kap heeft dus barsten en zal echt een keer vervangen moeten worden. Maar wat provisorisch knutselwerk heeft de beschadigde plek toch weer voldoende stevigheid gegeven dus de noodzaak is niet zódanig groot dat het liever gisteren dan vandaag gebeurt. We hebben dus nog even geduld.
Ik heb bij Tempelman direct nog wat 'haakjeskant' van zelfklevend klittenband gehaald. Terwijl ik daar wat stond te kletsen met Gerrit, kwam Arjan Vrielink op een Greenmachine aanrijden. Zoals altijd, zijn ze bij Flevobike bezig met onwikkelen (al dan niet aan ligfietsen). In dit geval heb ik weer wat nieuwigheden gezien. De Greenmachine waar hij op reed had een prototype bagagedrager met daaraan tasafhouders. Dat zag er goed uit (voordat er vragen komen naar foto's.... ik had géén fototoestel bij me helaas). Ze waren volgens Arjan nog niet klaar met het model; er moesten nog dingen aan gewijzigd worden maar het begin is goed qua uiterlijk. Ook een nieuwigheid is dat hij op de éérste Greenmachine reed met indirect onderstuur. Ook daar kunnen nog veel dingen aan gebeuren. Verder naar voren of naar achteren, stuurhendels plat of rechtopstaand, direct of indirect onderstuur, handvatten hoger of lager etc. Ik mocht de fiets wel even proberen. Alleen had Arjan daar wel een imbus5 voor nodig. Die heb ik standaard op zak dus gris hem snel uit m'n messenhoesje en overhandig hem aan Arjan. In een minuut tijd staat de zitting afgesteld op 'beenmaatje WFvN'. Ik rijd op de fiets weg en merk direct weer dat ik niet gewend ben om met indirect onderstuur te rijden; dat is me veel te zenuwachtig; geef mij maar een direct stuur; bij voorkeur bovenstuur. Maar alles went en ik kan er verder best goed op rijden. Het is een heerlijk relaxed toerfietsje.
Arjan ziet de Versatilecombinatie staan en merkt op dat hij het jammer vindt dat hij z'n fototoestel niet mee heeft. Maar Flevobike zit niet zo gek ver bij Tempelman vandaan dus ik bied aan om even bij Flevobike langs te rijden. Dat lijkt Arjan wel wat dus spreek ik af dat ik eerst nog even naar Velomobiel.nl ga en daarna nog even bij Flevobike langs ga.
Bij Velomobiel.nl haal ik een oranjekleurig retroreflecterend stuk sticker voor de achterkant van m'n Versatile. De originele sticker had wat losgelaten. Toen ik hem helemaal probeerde te verwijderen om hem opnieuw vast te lijmen, is de sticker gescheurd. Het stuk wat ik in m'n hand had, heb ik met Bison Kit vastgelijmd maar dat had een bobbelend resultaat; vandaar een nieuwe sticker. Het materiaal wat ik bij Velomobiel.nl vandaan heb, heb ik ook al in witte kleur op m'n Alleweder gehad; dat is echt énorm goed reflecterend materiaal. Dit oranje spul gebruikt Velomobiel.nl achter op de Quest en Mango.
Ymte liet me direct nog even een stel zéér mooie 'kogelkopjes' zien. De 'kogel' en het 'kopje' zitten aan elkaar vast. Er is géén sprake van metaal-op-metaal zoals bij de standaard kogelkopjes maar er zit een laagje rubberachtig spul tussen. Het geheel zit mooi ingepakt in een halftransparant rubberachtig goedje. Deze kogelkopjes schijnen véél langer mee te gaan en gaan niet piepen of rammelen. Mochten de kogelkopjes van m'n Versatile versleten raken dan ga ik die kogeklopjes monteren (en dat gaat echt nog wel een keer gebeuren hoewel het me reuze meevalt dat dat nog niet gebeurt is want met m'n Alleweder heb ik ze elke 5000 kilometer vervangen; bij m'n Versatile is nog steeds geen sprake van speling terwijl er toch al meer dan 8000 kilometer op de teller staat).
Vervolgens ben ik zoals afgesproken doorgereden naar Flevobike. Daar heeft Arjan wat foto's geschoten van de combinatie. Daarna ben ik naar huis gereden.
Wat gegevens (schattingen):
Lengte: 5,20 meter
Gewicht van de combinatie: ongeveer 100 kg (zonder berijder; die is zo'n 70 kg)
Aantal rijdende wielen: 7
Afstand: 65 kilometer
Gemiddelde snelheid heengaande: 22,47 km/h
Gemiddelde snelheid totaal (heen en terug): 22,45 km/h
woensdag 26 juli 2006
Duur speelgoed
Zojuist ben ik even bij de videotheek geweest om een 'oude' DVD in te leveren en een 'nieuwe' op te halen. Direct ben ik nog even doorgereden naar de supermarkt.
Zoals gewoonlijk parkeer ik m'n Versatile ergens voor de gevel van de supermarkt. Ik ga naar binnen, koop m'n boodschappen en ga naar buiten om m'n Versatile in te laden. Deze keer had ik niet veel.
Een man en z'n zoontje staan te kijken bij m'n fiets terwijl ik hem sta in te laden. Ze zeggen verder niets maar kijken bewonderend. Ik besluit om de stilte te doorbreken: "Ik kan het van harte aanraden!" De man reageert met een wat sneu geluid in z'n stem: "Wel erg duur." Ik geef hem gelijk dat het een flinke vracht geld is maar dat een auto doorgaans meer kost. Hij zegt dat hij al eens had gekeken naar zo'n ding (of het nou om de Versatile gaat of om velomobielen algemeen, weet ik niet) en dat hij het duur speelgoed vond. Ik ben het niet helemaal met hem eens vanuit mijn situatie. Ik zeg hem dan ook dat als je hem maar genoeg gebruikt, het bedrag nog best meevalt en zeg hem dat ik zo'n 8000 kilometer per jaar rijd. Hij antwoordt dat hij niet zoveel zou rijden.... duur speelgoed dus. Ik kan me dan zijn opmerking best indenken.
Jammer alleen dat wat voor mij bleek te gelden, ook voor een ander zou kunnen opgaan: het ding mag dan een bak geld kosten en je verwacht misschien niet direct veel gebruik te maken van zo'n fiets maar in de praktijk is bij mij gebleken dat ik dus echt véél meer ben gaan fietsen. Uiteraard moeten er wel wat gelegenheden voor zijn zoals een gunstige woon-werk-afstand e.d.
Zoals gewoonlijk parkeer ik m'n Versatile ergens voor de gevel van de supermarkt. Ik ga naar binnen, koop m'n boodschappen en ga naar buiten om m'n Versatile in te laden. Deze keer had ik niet veel.
Een man en z'n zoontje staan te kijken bij m'n fiets terwijl ik hem sta in te laden. Ze zeggen verder niets maar kijken bewonderend. Ik besluit om de stilte te doorbreken: "Ik kan het van harte aanraden!" De man reageert met een wat sneu geluid in z'n stem: "Wel erg duur." Ik geef hem gelijk dat het een flinke vracht geld is maar dat een auto doorgaans meer kost. Hij zegt dat hij al eens had gekeken naar zo'n ding (of het nou om de Versatile gaat of om velomobielen algemeen, weet ik niet) en dat hij het duur speelgoed vond. Ik ben het niet helemaal met hem eens vanuit mijn situatie. Ik zeg hem dan ook dat als je hem maar genoeg gebruikt, het bedrag nog best meevalt en zeg hem dat ik zo'n 8000 kilometer per jaar rijd. Hij antwoordt dat hij niet zoveel zou rijden.... duur speelgoed dus. Ik kan me dan zijn opmerking best indenken.
Jammer alleen dat wat voor mij bleek te gelden, ook voor een ander zou kunnen opgaan: het ding mag dan een bak geld kosten en je verwacht misschien niet direct veel gebruik te maken van zo'n fiets maar in de praktijk is bij mij gebleken dat ik dus echt véél meer ben gaan fietsen. Uiteraard moeten er wel wat gelegenheden voor zijn zoals een gunstige woon-werk-afstand e.d.
Toooeeeeeeet Toooeeeeeeeet
Vandaag zijn we (vrouw, dochter en ik) met de fiets naar de stad gegaan. Gewoon even eruit, direct van de gelegenheid gebruik makend om naar een cadeautje te kijken voor onze kleine die binnenkort 2 jaar wordt.
Op de terugweg uit de stad komt er ineens een auto naast me rijden. Hoewel ik met een slakkengangetje van nog géén 20 km/h rijd. Even later rijden ze me voorbij om vervolgens toch weer gas los te laten. Ik zie de bijrijder in mijn richting kijken.
Ik heb de indruk dat hij iets wil zeggen/vragen dus ik ga vlak naast de auto rijden (die mijn snelheid heeft aangenomen).
De bijrijder roept geïnteresseert door het geopende raam of ik ook zelf moet trappen. Ik antwoord hem dat ik gewoon zelf moet trappen en dat er geen motortje in de fiets zit.
Inmiddels rijden er 2 andere auto's achter de auto naast me. 1 van de 2 auto's lijkt haast te hebben, last van de hitte of mogelijk beiden. In ieder geval ramt de yup in z'n leasebak flink op de claxon ten teken voor de auto naast me dat hij op moet rotten en z'n poot op het gas moet zetten.
De auto naast me rijdt verder.
Op de terugweg uit de stad komt er ineens een auto naast me rijden. Hoewel ik met een slakkengangetje van nog géén 20 km/h rijd. Even later rijden ze me voorbij om vervolgens toch weer gas los te laten. Ik zie de bijrijder in mijn richting kijken.
Ik heb de indruk dat hij iets wil zeggen/vragen dus ik ga vlak naast de auto rijden (die mijn snelheid heeft aangenomen).
De bijrijder roept geïnteresseert door het geopende raam of ik ook zelf moet trappen. Ik antwoord hem dat ik gewoon zelf moet trappen en dat er geen motortje in de fiets zit.
Inmiddels rijden er 2 andere auto's achter de auto naast me. 1 van de 2 auto's lijkt haast te hebben, last van de hitte of mogelijk beiden. In ieder geval ramt de yup in z'n leasebak flink op de claxon ten teken voor de auto naast me dat hij op moet rotten en z'n poot op het gas moet zetten.
De auto naast me rijdt verder.
vrijdag 21 juli 2006
Luxeon knipperlichten fel genoeg
In vol zomerzonlicht en in het donker heb ik nu mijn nieuwe richtinaanwijzers getest. In het volle zomerzonlicht had ik al getest afgelopen dagen. Ze zijn dan nog steeds goed zichtbaar. Maar vanavond heb ik ze ook in het donker getest.
Een tijd geleden (toen ik nog de 5W gloeilampjes had) heb ik eens 'last' gehad van voetgangers op het fietspad (waar een voetpad naast ligt overigens) die me in de weg liepen omdat ze m'n richtingaanwijzers niet gezien hadden zo bleek. Ik hadt op dat moment al wel de witte 3W Luxeons als koplampen. Wellicht dat de koplampen toen toch te overheersend waren voor de gloeilampknipperlichten. Maar dat is dus voorbij.
Ik heb de fiets op het achterpad geplaatst en ben met de afstandsbediening van het alarm het pad in gelopen terwijl ik een paar keer op de knop drukte. De fiets knipperde vriendelijk met de Luxeon knipperlichten als indicatie dat hij m'n actie met de afstandsbediening opgemerkt had. Op ruim 25 meter afstand zijn de richtingaanwijzers echt niet over het hoofd te zien. De hele omgeving licht er door op.Vervolgens heb ik de standaar 5mm LEDs aangezet (die bij mij tegelijk aangaan met het 'op contact' zetten en dus ook gelijk met het achterlicht. Die LEDs vallen ook beregoed op op afstand. Maar ook daarbij vallen de nieuwe knipperlichten goed op.De laatste test was met de Luxeon koplampen aan op volle sterkte. Ook nu blijven de (even sterke) 3W Luxeon knipperlichten goed opvallen al kijk je recht in de koplampen.
Eenmaal terug bij de garage klets ik met m'n vrouw die ook die knipperlichten gaat krijgen in haar Versatile zodra die een nieuwe kap heeft. Er komt een man met zoontje van een jaar of 9 voorbij. Hij zegt tegen z'n zoontje dat het een ligfiets is. "Dit zie je niet over het hoofd!" zeg ik. Het jonge knulletje uit zich met een 'evil' lachje wat de mijne zou kunnen zijn.... het toontje erbij gaf duidelijk aan dat hij het er volledig mee eens was; de hoeveelheid licht is eerder een overkill dan dat het te weinig zou zijn. Ik vertel de man en z'n zoontje dat ik al eens aangehouden was door politie omdat ze m'n richtinaanwijzers niet zagen. Dat gaat dus niet weer gebeuren, dat is duidelijk.
M'n vrouw vond dat vanaf de zijkant niet altijd duidelijk was in welke richting ik ging. Dit komt met name door de richtinaanwijzers die standaard achter de glaasjes in de neus zitten en vooruit gericht zijn waardoor naar de zijkant wat weinig licht gaat. Ook dat hebben we nog eens goed bekeken met de nieuwe situatie waarbij ik ook in de onderbak een set lampen heb aangebracht. Ook daar is nu geen twijfel mogelijk; ook vanaf de zijkant vanuit elke hoek is het goed zichtbaar of ik de lampen aan of uit heb staan.
Tot slot hebben we de lichtopbrengst van de richtingaanwijzers van beide fietsen nog eens vergeleken in de garage. Bij de Versatile van m'n vrouw zag je een vaag oranje schijnsel op de muren terwijl bij de richtingaanwijzers van mijn fiets de hele garage oranje oplichtte.
Het heeft wat geld, tijd en inspanning gekost en zelfs een stevig lap vel van m'n rechter duim maar het doel is bereikt.
Ter illustratie nog even 2 foto's. Hierbij zijn de Luxeon koplampen op volle sterkte ingeschakeld. Let even op de lichtopbrengst van de Luxeon knipperlichten op de grond voor én achter de fiets. Vergelijk beide foto's met elkaar. Onder de fiets door is zelfs het licht van de achterknipperlichten nog goed te zien.
Een tijd geleden (toen ik nog de 5W gloeilampjes had) heb ik eens 'last' gehad van voetgangers op het fietspad (waar een voetpad naast ligt overigens) die me in de weg liepen omdat ze m'n richtingaanwijzers niet gezien hadden zo bleek. Ik hadt op dat moment al wel de witte 3W Luxeons als koplampen. Wellicht dat de koplampen toen toch te overheersend waren voor de gloeilampknipperlichten. Maar dat is dus voorbij.
Ik heb de fiets op het achterpad geplaatst en ben met de afstandsbediening van het alarm het pad in gelopen terwijl ik een paar keer op de knop drukte. De fiets knipperde vriendelijk met de Luxeon knipperlichten als indicatie dat hij m'n actie met de afstandsbediening opgemerkt had. Op ruim 25 meter afstand zijn de richtingaanwijzers echt niet over het hoofd te zien. De hele omgeving licht er door op.Vervolgens heb ik de standaar 5mm LEDs aangezet (die bij mij tegelijk aangaan met het 'op contact' zetten en dus ook gelijk met het achterlicht. Die LEDs vallen ook beregoed op op afstand. Maar ook daarbij vallen de nieuwe knipperlichten goed op.De laatste test was met de Luxeon koplampen aan op volle sterkte. Ook nu blijven de (even sterke) 3W Luxeon knipperlichten goed opvallen al kijk je recht in de koplampen.
Eenmaal terug bij de garage klets ik met m'n vrouw die ook die knipperlichten gaat krijgen in haar Versatile zodra die een nieuwe kap heeft. Er komt een man met zoontje van een jaar of 9 voorbij. Hij zegt tegen z'n zoontje dat het een ligfiets is. "Dit zie je niet over het hoofd!" zeg ik. Het jonge knulletje uit zich met een 'evil' lachje wat de mijne zou kunnen zijn.... het toontje erbij gaf duidelijk aan dat hij het er volledig mee eens was; de hoeveelheid licht is eerder een overkill dan dat het te weinig zou zijn. Ik vertel de man en z'n zoontje dat ik al eens aangehouden was door politie omdat ze m'n richtinaanwijzers niet zagen. Dat gaat dus niet weer gebeuren, dat is duidelijk.
M'n vrouw vond dat vanaf de zijkant niet altijd duidelijk was in welke richting ik ging. Dit komt met name door de richtinaanwijzers die standaard achter de glaasjes in de neus zitten en vooruit gericht zijn waardoor naar de zijkant wat weinig licht gaat. Ook dat hebben we nog eens goed bekeken met de nieuwe situatie waarbij ik ook in de onderbak een set lampen heb aangebracht. Ook daar is nu geen twijfel mogelijk; ook vanaf de zijkant vanuit elke hoek is het goed zichtbaar of ik de lampen aan of uit heb staan.
Tot slot hebben we de lichtopbrengst van de richtingaanwijzers van beide fietsen nog eens vergeleken in de garage. Bij de Versatile van m'n vrouw zag je een vaag oranje schijnsel op de muren terwijl bij de richtingaanwijzers van mijn fiets de hele garage oranje oplichtte.
Het heeft wat geld, tijd en inspanning gekost en zelfs een stevig lap vel van m'n rechter duim maar het doel is bereikt.
Ter illustratie nog even 2 foto's. Hierbij zijn de Luxeon koplampen op volle sterkte ingeschakeld. Let even op de lichtopbrengst van de Luxeon knipperlichten op de grond voor én achter de fiets. Vergelijk beide foto's met elkaar. Onder de fiets door is zelfs het licht van de achterknipperlichten nog goed te zien.
donderdag 20 juli 2006
Smallere zitting
Toen ik in Vledder samen met Hans S. zijn zitting vergeleek in breedte met de oudere, bredere zitting uit V006, zagen we dat er niet zo gek veel verschil zat tussen de 2 zittingen.
Thuis aangekomen heb ik de 3 zittingen (brede V006, m'n eigen V021 en die van Hans (V025)) vergeleken qua breedte. De zitting van Hans zat qua breedte ongeveer tussen die van V006 en V021 in. Hans had zijn zitting aardig moeten aanspannen; er was aan beide uiteindes van de spanstokjes maarliefst 1 centimeter schroefdraad zichtbaar. Super veel schoot ik er dus niet mee op.
Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en de oude zitting van Hans S. uit elkaar gehaald. Op goed geluk ben ik aan het schroeven gegaan. Al vrij snel was het principe me duidelijk: doodsimpel maar effectief. In no-time lag de zitting in 7 losse onderdelen op tafel. 4 spanstokken, 2 zijprofielen en het gaasdoek.
Het gaasdoek heb ik losgetornd en vervolgens opnieuw vastgenaaid maar uiteraard wel zodanig dat er minder breedte overbleef; aan beide kanten heb ik het doek 1,5 cm verder terug genaaid wat effectief ongeveer overeen komt met 1,5 centimeter breedteverschil in totaal.
Vervolgens heb ik de zitting weer in elkaar gezet. De eerste spanstok ging gemakkelijk tussen de zijprofielen. De middelste twee spanstokken lieten zich met moeite plaatsen; mooi want dan heb ik dus nog ruimte zat om te spannen.
Uiteindelijk ben ik uitgekomen op een nieuwe zitting die nu 32,5 cm breed is, dat is nog een centimeter smaller dan m'n eigen zitting uit V025; die is 33,5 cm (na wat opspannen). Er zit 3 cm verschil tussen de brede zitting uit V006 en de opnieuw genaaide zitting uit V025.
Op de foto staan de brede zitting en de smalle zitting. De brede zitting is de achterste (origineel uit V006), de voorste is degene die ik van Hans overgenomen heb.
Thuis aangekomen heb ik de 3 zittingen (brede V006, m'n eigen V021 en die van Hans (V025)) vergeleken qua breedte. De zitting van Hans zat qua breedte ongeveer tussen die van V006 en V021 in. Hans had zijn zitting aardig moeten aanspannen; er was aan beide uiteindes van de spanstokjes maarliefst 1 centimeter schroefdraad zichtbaar. Super veel schoot ik er dus niet mee op.
Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en de oude zitting van Hans S. uit elkaar gehaald. Op goed geluk ben ik aan het schroeven gegaan. Al vrij snel was het principe me duidelijk: doodsimpel maar effectief. In no-time lag de zitting in 7 losse onderdelen op tafel. 4 spanstokken, 2 zijprofielen en het gaasdoek.
Het gaasdoek heb ik losgetornd en vervolgens opnieuw vastgenaaid maar uiteraard wel zodanig dat er minder breedte overbleef; aan beide kanten heb ik het doek 1,5 cm verder terug genaaid wat effectief ongeveer overeen komt met 1,5 centimeter breedteverschil in totaal.
Vervolgens heb ik de zitting weer in elkaar gezet. De eerste spanstok ging gemakkelijk tussen de zijprofielen. De middelste twee spanstokken lieten zich met moeite plaatsen; mooi want dan heb ik dus nog ruimte zat om te spannen.
Uiteindelijk ben ik uitgekomen op een nieuwe zitting die nu 32,5 cm breed is, dat is nog een centimeter smaller dan m'n eigen zitting uit V025; die is 33,5 cm (na wat opspannen). Er zit 3 cm verschil tussen de brede zitting uit V006 en de opnieuw genaaide zitting uit V025.
Op de foto staan de brede zitting en de smalle zitting. De brede zitting is de achterste (origineel uit V006), de voorste is degene die ik van Hans overgenomen heb.
woensdag 19 juli 2006
ANWB: "Hebben wij u ooit de verkeerde kant op gestuurd?"
Een tijdje geleden heb ik de stoeltjes van V021 en V006 verwisseld om meer bagageruimte te creëren in V006. De oudere spanzittingen zijn 4 cm breder dan de nieuwere versies. 2 cm extra ruimte links en rechts van het stoeltje was in V006 net voldoende.
Ik was minder blij met de ruil. Het bredere zitje zit gewoon goed maar is eigenlijk net wat te breed voor mijn lichaam. Ik wilde dus graag weer een smallere versie. Bij Tempelman heb ik geïnformeerd naar prijzen. De genoemde prijzen waren zodanig hoog dat ik het er niet voor over had.
Een tijdje geleden gaf Hans S. op zijn weblog aan dat de spanzitting hem niet zo best beviel. Gezien hij een nieuwer model Versatile heeft, spreken we over de smallere versie van de zitting. Hij is aan het experimenteren gegaan met een houten zitting in zijn Versatile. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en hem gevraagd of ik eventueel zijn spanzitting over kon nemen mocht hij hem niet meer willen gebruiken. Afgelopen week gaf hij aan dat zijn nieuwe zitting naar tevredenheid is en dat hij zijn spanzitting wel aan mij wilde verkopen.
Hij heeft een zeer redelijk bedrag genoemd voor de zitting. Zo redelijk dat ik hem nog een zelfgemaakte mattenset erbij heb gedaan van 'Ventisit'gaas.
We hebben ergens halverwege onze woonplaatsen afgesproken: in Vledder; vlak bij Steenwijk.
Vanmorgen ben ik om 8.45 vertrokken van huis. Via Hasselt ben ik gereden naar Zwartsluis. Routenet wilde me van daaruit rechtstreeks naar Havelte sturen, dan naar Frederiksoord en tot slot naar Vledder. Echter kon ik Havelte niet terug vinden op de ANWB-borden. Dus heb ik besloten op ANWB-borden te gaan rijden. Ik ben via Giethoorn gegaan, toen naar Steenwijk, daarna Havelte-Frederiksoord-Vledder.
In Steenwijk was het echter even 'ellende'. Ik reed op de borden langs Steenwijk richting Havelte. Het fietspad langs de doorgaande weg hield op. Auto's werden rechtdoor gestuurd richting Havelte. Géén ANWB-fietsborden die me richting Havelte stuurden. Dus ben ik maar 1 van de 2 routes op gegaan waar ik keuze uit had: terug of naar links Steenwijk in. Ook bij de volgende afslag was géén ANWB-bord te bekennen. Ik ben daar rechts gegaan om op de gok maar te proberen parallel te blijven rijden aan de grote weg. Dat is uiteindelijk gelukt. Zo plots als de ANWB-borden verdwenen waren, staken ze weer de kop op.
In Vledder aangekomen (10.45; een kwartier voor afgesproken tijd dus aardig netjes ingeschat) zie ik de knal-oranje Versatile van Hans al staan. Dat kon maar één ding betekenen, Hans moest in de buurt zijn. Zijn fiets stond naast een terrasje aan een kerkplein. Ik parkeer mijn Versatile achter de zijne en stap uit. Ik kijk het terrasje over en zie wat stelletjes en 1 man alleen die z'n hand opsteekt. Z'n gezicht komt me bekend voor van de foto van de weblog van Hans. Kan niet missen dus.
We bestellen een glas cola en kletsen wat. We bewonderen elkaars fiets, ik bekijk hoe hij de nieuwe zitting in z'n Versatile gemonteerd heeft, hij bekijkt ondermeer mijn verlichting. Mensen die op de fiets passeren stellen vragen. Deze keer andere vragen dan ik gewend ben. De vraag 'Is dat niet warm?' hoor je doorgaans niet echt veel maar met dit weer lijkt dat de meest brandende vraag te zijn. Hans en ik kunnen vertellen dat dat meevalt gezien we in de schaduw zitten en toch nog rijwind hebben.
Na een half uur wisselen stoeltje en mattenset van eigenaar en nemen we afscheid van elkaar om weer terug te rijden naar waar we vandaan gekomen zijn.
De terugweg is een stukje langzamer gegaan. De warmte is toch wel een belemmering als je het niet gewend bent maar wel wil presteren. Geeft niet, ik heb de tijd, ik heb genoeg drinken bij me dus ik fiets rustig door.
Ik heb besloten om nu over Meppel terug te rijden. Het eerste stuk komt me bekend voor; ik volg de ANWB-fietsborden en kom weer door Frederiksoort. Op een gegeven moment word ik in een andere richting gestuurd omdat ik nu naar Meppel wil. Ik zie staan 'Meppel 18'. Bij mijn weten betekent dat dat Meppel nog 18 kilometer fietsen is. Ik ga uiteraard in de richting die het bord aangeeft. Na een kilometer rijden komt er weer een ANWB-fietsbord. Wederom staat Meppel genoemd. Ik zie staan 'Meppel 19'. De slogan van de ANWB schiet weer door m'n hoofd. 'Hebben we u ooit de verkeerde kant op gestuurd?'. Als ik naar Meppel wil, eerst nog 18 kilometer moet fietsen en na volgen van de borden ineens 19 kilometer moet fietsen...... dan ben ik òf de verkeerde kant op gestuurd òf de borden kloppen niet. Dan dat gedoe bij Steenwijk. Ze hebben me niet de verkeerde kant op gestuurd, ze stuurden met domweg gewoon nérgens heen.
ANWB, je kan me wat met je slogan.
Maar goed, thuis aangekomen heb ik 24,86 km/h gemiddeld op de teller (waarvan een kilometer of 2 lopend over de markt) en 109 kilometer.
'Verbruik': 1 op 55. Logisch natuurlijk door die warmte. Ik ben met 2 drinkzakken van elk 1 liter van huis gegaan en heb ze beiden leeggedronken. Verder heb ik onderweg 3 bananen naar binnen gewerkt.
Ik heb een heerlijk eindje gefietst.
Ik was minder blij met de ruil. Het bredere zitje zit gewoon goed maar is eigenlijk net wat te breed voor mijn lichaam. Ik wilde dus graag weer een smallere versie. Bij Tempelman heb ik geïnformeerd naar prijzen. De genoemde prijzen waren zodanig hoog dat ik het er niet voor over had.
Een tijdje geleden gaf Hans S. op zijn weblog aan dat de spanzitting hem niet zo best beviel. Gezien hij een nieuwer model Versatile heeft, spreken we over de smallere versie van de zitting. Hij is aan het experimenteren gegaan met een houten zitting in zijn Versatile. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en hem gevraagd of ik eventueel zijn spanzitting over kon nemen mocht hij hem niet meer willen gebruiken. Afgelopen week gaf hij aan dat zijn nieuwe zitting naar tevredenheid is en dat hij zijn spanzitting wel aan mij wilde verkopen.
Hij heeft een zeer redelijk bedrag genoemd voor de zitting. Zo redelijk dat ik hem nog een zelfgemaakte mattenset erbij heb gedaan van 'Ventisit'gaas.
We hebben ergens halverwege onze woonplaatsen afgesproken: in Vledder; vlak bij Steenwijk.
Vanmorgen ben ik om 8.45 vertrokken van huis. Via Hasselt ben ik gereden naar Zwartsluis. Routenet wilde me van daaruit rechtstreeks naar Havelte sturen, dan naar Frederiksoord en tot slot naar Vledder. Echter kon ik Havelte niet terug vinden op de ANWB-borden. Dus heb ik besloten op ANWB-borden te gaan rijden. Ik ben via Giethoorn gegaan, toen naar Steenwijk, daarna Havelte-Frederiksoord-Vledder.
In Steenwijk was het echter even 'ellende'. Ik reed op de borden langs Steenwijk richting Havelte. Het fietspad langs de doorgaande weg hield op. Auto's werden rechtdoor gestuurd richting Havelte. Géén ANWB-fietsborden die me richting Havelte stuurden. Dus ben ik maar 1 van de 2 routes op gegaan waar ik keuze uit had: terug of naar links Steenwijk in. Ook bij de volgende afslag was géén ANWB-bord te bekennen. Ik ben daar rechts gegaan om op de gok maar te proberen parallel te blijven rijden aan de grote weg. Dat is uiteindelijk gelukt. Zo plots als de ANWB-borden verdwenen waren, staken ze weer de kop op.
In Vledder aangekomen (10.45; een kwartier voor afgesproken tijd dus aardig netjes ingeschat) zie ik de knal-oranje Versatile van Hans al staan. Dat kon maar één ding betekenen, Hans moest in de buurt zijn. Zijn fiets stond naast een terrasje aan een kerkplein. Ik parkeer mijn Versatile achter de zijne en stap uit. Ik kijk het terrasje over en zie wat stelletjes en 1 man alleen die z'n hand opsteekt. Z'n gezicht komt me bekend voor van de foto van de weblog van Hans. Kan niet missen dus.
We bestellen een glas cola en kletsen wat. We bewonderen elkaars fiets, ik bekijk hoe hij de nieuwe zitting in z'n Versatile gemonteerd heeft, hij bekijkt ondermeer mijn verlichting. Mensen die op de fiets passeren stellen vragen. Deze keer andere vragen dan ik gewend ben. De vraag 'Is dat niet warm?' hoor je doorgaans niet echt veel maar met dit weer lijkt dat de meest brandende vraag te zijn. Hans en ik kunnen vertellen dat dat meevalt gezien we in de schaduw zitten en toch nog rijwind hebben.
Na een half uur wisselen stoeltje en mattenset van eigenaar en nemen we afscheid van elkaar om weer terug te rijden naar waar we vandaan gekomen zijn.
De terugweg is een stukje langzamer gegaan. De warmte is toch wel een belemmering als je het niet gewend bent maar wel wil presteren. Geeft niet, ik heb de tijd, ik heb genoeg drinken bij me dus ik fiets rustig door.
Ik heb besloten om nu over Meppel terug te rijden. Het eerste stuk komt me bekend voor; ik volg de ANWB-fietsborden en kom weer door Frederiksoort. Op een gegeven moment word ik in een andere richting gestuurd omdat ik nu naar Meppel wil. Ik zie staan 'Meppel 18'. Bij mijn weten betekent dat dat Meppel nog 18 kilometer fietsen is. Ik ga uiteraard in de richting die het bord aangeeft. Na een kilometer rijden komt er weer een ANWB-fietsbord. Wederom staat Meppel genoemd. Ik zie staan 'Meppel 19'. De slogan van de ANWB schiet weer door m'n hoofd. 'Hebben we u ooit de verkeerde kant op gestuurd?'. Als ik naar Meppel wil, eerst nog 18 kilometer moet fietsen en na volgen van de borden ineens 19 kilometer moet fietsen...... dan ben ik òf de verkeerde kant op gestuurd òf de borden kloppen niet. Dan dat gedoe bij Steenwijk. Ze hebben me niet de verkeerde kant op gestuurd, ze stuurden met domweg gewoon nérgens heen.
ANWB, je kan me wat met je slogan.
Maar goed, thuis aangekomen heb ik 24,86 km/h gemiddeld op de teller (waarvan een kilometer of 2 lopend over de markt) en 109 kilometer.
'Verbruik': 1 op 55. Logisch natuurlijk door die warmte. Ik ben met 2 drinkzakken van elk 1 liter van huis gegaan en heb ze beiden leeggedronken. Verder heb ik onderweg 3 bananen naar binnen gewerkt.
Ik heb een heerlijk eindje gefietst.
dinsdag 18 juli 2006
Luxeonknipperlichten klaar
Vandaag heb ik de voorste richtingaanwijzers vervangen door de nieuwe Luxeons. Hiervoor moest ik eerst de oude uit de neus halen. Dat ging niet vanzelf. Ik heb de 'klik'lipjes waarmee de lichtjes zich in de behuizing vastklikken, weggedremeld. De koplampen heb ik gedemonteerd zodat ik de richtingaanwijzers eerst richting het ruitje kon duwen en daarna weer terug via het gat van de richtingaanwijzers.
Vervolgens moesten de gaten voor de richtingaanwijzers vergroot worden. Dat heb ik gedaan met een mal die ik rondom de originele gaten geplakt heb. Vervolgens heb ik met de dremel de gaten vergroot tot ze even groot waren als het gat van de mal.
De nieuwe knippers erin drukken ging vrij vlot.
Ook heb ik een stukje eenvoudige elektronica moeten maken om de Luxeons de bedoelde stroom van 700 mA te geven.
Omdat de schakeling niet efficiënt te noemen is (het is niet efficiënter dan een doodnormale voorschakelweerstand), vreet de schakeling toch flink wat vermogen: 8,4W bij 12V. Gezien de Luxeons maar iets van 3,5V nodig hebben, heb ik besloten om er 2 in serie te zetten; dat is dubbel licht bij hetzelfde verbruik. Bij de oudste Versatiles zitten de voorste richtingaanwijzers in de onderbak in plaats van naast de koplampen. Ik heb besloten om de extra richtingaanwijzers op ziezelfde plek te monteren. Dit is wel handig voor verkeer wat naast me rijdt, die kunnen het nu beter vanaf de zijkant zien als ik m'n richtingaanwijzers aan heb staan.
Er is wel iets wat mij verbaast.
Toen ik een tijd geleden bij Velomobiel.nl was, had ik de achterste Luxeons al ingebouwd. Allert vroeg me toen of mijn clignoteur geen problemen had met het lagere vermogen. Dat leek toen niet het geval, de clignotuer ging toen in hetzelfde tempo vrolijk verder, of het nou met 1 gloeilampje en 1 luxeon was of met 2 gloeilampen. Grofweg spreken we over:
2 gloeilampen: 2x 5W = 10W
1 gloeilamp + 1 Luxeon: 5W + 4W = 9W
Het verschil is ook niet zo gek groot
Nu heb ik dus de schakeling als volgt:
1 Luxeon + 2 Luxeons: 4W + 8,4W = 12,4W
De clignoteur gedraagt zich nu wel anders. Het knippertempo ligt nu wat lager dan voorheen. Ik had eerder verwacht dat het tempo hoger zou liggen door het hogere vermogen maar dat is dus niet het geval. Misschien dat één van de lezers van mijn weblog me wat wijzer kan maken?
De Luxeons stuur ik aan met een LM317 die ik als stroombron van 700 mA heb toegepast.
Het vreemde is dat de Luxeons bij indrukken van de richtingaanwijzerknop, direct een beetje licht gaan geven en vervolgens voluit gaan branden, dan weer zwak branden, dan weer fel. Dit kan 2 dingen betekenen: 1) ik heb de LM317 verkeerd gesoldeerd of 2) de clignoteur geeft constant een spanning af zodra ik de richtingaanwijzers activeer. De eerst mogelijke oorzaak heb ik uiteraard gecontroleerd. Ik heb geen vergissing gemaakt bij het solderen dus lijkt het erop dat de clignoteur dus afwisselend weinig en veel spanning afgeeft zodat hij geactiveerd wordt.
Toen ik klaar was bleek het alarm het niet meer te doen.
Op TV heb ik al eens programma's gezien over allerhande dingen. Ook heb ik een keer een item gezien over autodieven. Afhankelijk van de alarmsystemen kan je soms eenvoudig een alarm uitschakelen zonder sleutel oid. De dieven konden eenvoudigweg een richtinaanwijzer uit de auto wippen, de draden van de lamp kortsluiten en vervolgens het alarm laten afgaan. Door de kortsluiting brandde dan de zekering door en werd het alarm op non-actief gesteld. Dat was dus (zo bleek achteraf) bij mij ook het geval. Ik ben met de fiets naar de elektronicazaak geweest terwijl de voorste richtingaanwijzers niet meer gemonteerd waren. De stekkers bungelden los in de fiets.
Bij de elektronicazaak heb ik de fiets op het alarm gezet. Dat ging goed. Toen ik weer buiten kwam, drukte ik op het knopje van de zender maar kon niet goed zien of het alarm gedeactiveerd was omdat de neus van de fiets naar mij toe gericht stond. Toen ik de kap open trok, begon het alarm voor een halve seconde te loeien. Dat was dus het moment dat de zekering doorbrandde.
Maar dat trucje zal dieven niet meer helpen om het alarm uit te schakelen bij mijn fiets. Dit komt omdat de draden die nu aan de richtingaanwijzerlampjes zitten, wel kortgesloten kunnen worden maar dat heeft totaal geen effect meer op de zekering. Dit komt omdat ik nu stroomregelaars toegepast hebben. Kortsluiten heeft geen zin meer omdat de stroom nu toch niet meer dan 700 mA kan worden.
Goed, weer een flink l*lverhaal. Morgen ofzo maar even een foto toevoegen.
[edit] De foto:
Vervolgens moesten de gaten voor de richtingaanwijzers vergroot worden. Dat heb ik gedaan met een mal die ik rondom de originele gaten geplakt heb. Vervolgens heb ik met de dremel de gaten vergroot tot ze even groot waren als het gat van de mal.
De nieuwe knippers erin drukken ging vrij vlot.
Ook heb ik een stukje eenvoudige elektronica moeten maken om de Luxeons de bedoelde stroom van 700 mA te geven.
Omdat de schakeling niet efficiënt te noemen is (het is niet efficiënter dan een doodnormale voorschakelweerstand), vreet de schakeling toch flink wat vermogen: 8,4W bij 12V. Gezien de Luxeons maar iets van 3,5V nodig hebben, heb ik besloten om er 2 in serie te zetten; dat is dubbel licht bij hetzelfde verbruik. Bij de oudste Versatiles zitten de voorste richtingaanwijzers in de onderbak in plaats van naast de koplampen. Ik heb besloten om de extra richtingaanwijzers op ziezelfde plek te monteren. Dit is wel handig voor verkeer wat naast me rijdt, die kunnen het nu beter vanaf de zijkant zien als ik m'n richtingaanwijzers aan heb staan.
Er is wel iets wat mij verbaast.
Toen ik een tijd geleden bij Velomobiel.nl was, had ik de achterste Luxeons al ingebouwd. Allert vroeg me toen of mijn clignoteur geen problemen had met het lagere vermogen. Dat leek toen niet het geval, de clignotuer ging toen in hetzelfde tempo vrolijk verder, of het nou met 1 gloeilampje en 1 luxeon was of met 2 gloeilampen. Grofweg spreken we over:
2 gloeilampen: 2x 5W = 10W
1 gloeilamp + 1 Luxeon: 5W + 4W = 9W
Het verschil is ook niet zo gek groot
Nu heb ik dus de schakeling als volgt:
1 Luxeon + 2 Luxeons: 4W + 8,4W = 12,4W
De clignoteur gedraagt zich nu wel anders. Het knippertempo ligt nu wat lager dan voorheen. Ik had eerder verwacht dat het tempo hoger zou liggen door het hogere vermogen maar dat is dus niet het geval. Misschien dat één van de lezers van mijn weblog me wat wijzer kan maken?
De Luxeons stuur ik aan met een LM317 die ik als stroombron van 700 mA heb toegepast.
Het vreemde is dat de Luxeons bij indrukken van de richtingaanwijzerknop, direct een beetje licht gaan geven en vervolgens voluit gaan branden, dan weer zwak branden, dan weer fel. Dit kan 2 dingen betekenen: 1) ik heb de LM317 verkeerd gesoldeerd of 2) de clignoteur geeft constant een spanning af zodra ik de richtingaanwijzers activeer. De eerst mogelijke oorzaak heb ik uiteraard gecontroleerd. Ik heb geen vergissing gemaakt bij het solderen dus lijkt het erop dat de clignoteur dus afwisselend weinig en veel spanning afgeeft zodat hij geactiveerd wordt.
Toen ik klaar was bleek het alarm het niet meer te doen.
Op TV heb ik al eens programma's gezien over allerhande dingen. Ook heb ik een keer een item gezien over autodieven. Afhankelijk van de alarmsystemen kan je soms eenvoudig een alarm uitschakelen zonder sleutel oid. De dieven konden eenvoudigweg een richtinaanwijzer uit de auto wippen, de draden van de lamp kortsluiten en vervolgens het alarm laten afgaan. Door de kortsluiting brandde dan de zekering door en werd het alarm op non-actief gesteld. Dat was dus (zo bleek achteraf) bij mij ook het geval. Ik ben met de fiets naar de elektronicazaak geweest terwijl de voorste richtingaanwijzers niet meer gemonteerd waren. De stekkers bungelden los in de fiets.
Bij de elektronicazaak heb ik de fiets op het alarm gezet. Dat ging goed. Toen ik weer buiten kwam, drukte ik op het knopje van de zender maar kon niet goed zien of het alarm gedeactiveerd was omdat de neus van de fiets naar mij toe gericht stond. Toen ik de kap open trok, begon het alarm voor een halve seconde te loeien. Dat was dus het moment dat de zekering doorbrandde.
Maar dat trucje zal dieven niet meer helpen om het alarm uit te schakelen bij mijn fiets. Dit komt omdat de draden die nu aan de richtingaanwijzerlampjes zitten, wel kortgesloten kunnen worden maar dat heeft totaal geen effect meer op de zekering. Dit komt omdat ik nu stroomregelaars toegepast hebben. Kortsluiten heeft geen zin meer omdat de stroom nu toch niet meer dan 700 mA kan worden.
Goed, weer een flink l*lverhaal. Morgen ofzo maar even een foto toevoegen.
[edit] De foto:
maandag 17 juli 2006
Knutselen
Voor ons is de vakantie aangebroken. Dat betekent dat ik eindelijk fatsoenlijk tijd had om aan het kuntselen te slaan.
Ik had nog 10 amberkleurige Luxeon LEDs liggen om in te bouwen in de Multiplaknipperlichten. Dat heb ik eergisteren, gisteren en vandaag eindelijk voor elkaar gekregen. Het lastigiste is nog wel het op maat slijpen van de koelplaten van de Luxeons. Gisteren heb ik het gepresteerd om mijn rechter duim met de Dremel te bewerken. Dat was niet voor herhaling vatbaar. Gelukkig genees ik snel; vandaag loop ik alweer zonder pleisters o.i.d. ter bescherming.
De Versatile van Marrianne moet onder handen genomen worden; de PET-kap moet vervangen worden door een exemplaar van ABS. Dat is een mooie gelegenheid om diverse dingen aan te laten pakken zoals de beugel in de staart; V006 heeft nog de oude, ronde beugel welke flink wat bagageruimte wegneemt. Verder kan de scharnierkap dan worden aangepast aan de nieuwe versie met lagers. De beugel voor de voorlichten was ook niet stevig genoeg meer, die moest ook worden aangepast maar dat kan ook direct met het aanbrengen van de nieuwe kap gebeuren.
Uiteraard kan Marrianne dan ook zelf een kleurtje kiezen voor haar Versatile.
Vandaag wilden we naar de spuiter in Doornspijk gaan maar helaas hebben die deze week en volgende week vakantie. Dus over 2 weken gaan we er naar toe om kleurenstalen te bekijken.
Over 1 à 2 weken wil ik haar Versatile naar Dronten brengen zodat hij het onderhoud kan krijgen wat hij nodig heeft. Ik wil dan direct ook mijn Versatile naar Dronten brengen zodat de nieuwe knipperlichten in de neus gemonteerd kunnen worden. Daarvoor moeten de ruitjes gedemonteerd worden en naderhand weer gemonteerd. Ik ben bang dat ik daar zelf niet de juiste spullen (kit) voor heb dus laat ik het over aan Tempelman.
Het vervoer van de 2 Versatiles zal ik vermoedelijk weer op de 'sleepdienst'methode gaan doen. Gewoon fietsen in m'n eigen Versatile en daarachter de Cyclone met daarop het achterwiel van Versatile 006 die dan achterstevoren naar Dronten gesleept zal worden.
Terug naar het kluswerk: ik zal nog wel 4 regelprints in elkaar moeten solderen voor de knipperlichten. Dat is gelukkig niet zo heel erg veel werk maar het moet wel gebeuren want rechtstreeks aansluiten op 12V zal het einde betekenen van de Luxeons; geen goed idee dus.
Ik had nog 10 amberkleurige Luxeon LEDs liggen om in te bouwen in de Multiplaknipperlichten. Dat heb ik eergisteren, gisteren en vandaag eindelijk voor elkaar gekregen. Het lastigiste is nog wel het op maat slijpen van de koelplaten van de Luxeons. Gisteren heb ik het gepresteerd om mijn rechter duim met de Dremel te bewerken. Dat was niet voor herhaling vatbaar. Gelukkig genees ik snel; vandaag loop ik alweer zonder pleisters o.i.d. ter bescherming.
De Versatile van Marrianne moet onder handen genomen worden; de PET-kap moet vervangen worden door een exemplaar van ABS. Dat is een mooie gelegenheid om diverse dingen aan te laten pakken zoals de beugel in de staart; V006 heeft nog de oude, ronde beugel welke flink wat bagageruimte wegneemt. Verder kan de scharnierkap dan worden aangepast aan de nieuwe versie met lagers. De beugel voor de voorlichten was ook niet stevig genoeg meer, die moest ook worden aangepast maar dat kan ook direct met het aanbrengen van de nieuwe kap gebeuren.
Uiteraard kan Marrianne dan ook zelf een kleurtje kiezen voor haar Versatile.
Vandaag wilden we naar de spuiter in Doornspijk gaan maar helaas hebben die deze week en volgende week vakantie. Dus over 2 weken gaan we er naar toe om kleurenstalen te bekijken.
Over 1 à 2 weken wil ik haar Versatile naar Dronten brengen zodat hij het onderhoud kan krijgen wat hij nodig heeft. Ik wil dan direct ook mijn Versatile naar Dronten brengen zodat de nieuwe knipperlichten in de neus gemonteerd kunnen worden. Daarvoor moeten de ruitjes gedemonteerd worden en naderhand weer gemonteerd. Ik ben bang dat ik daar zelf niet de juiste spullen (kit) voor heb dus laat ik het over aan Tempelman.
Het vervoer van de 2 Versatiles zal ik vermoedelijk weer op de 'sleepdienst'methode gaan doen. Gewoon fietsen in m'n eigen Versatile en daarachter de Cyclone met daarop het achterwiel van Versatile 006 die dan achterstevoren naar Dronten gesleept zal worden.
Terug naar het kluswerk: ik zal nog wel 4 regelprints in elkaar moeten solderen voor de knipperlichten. Dat is gelukkig niet zo heel erg veel werk maar het moet wel gebeuren want rechtstreeks aansluiten op 12V zal het einde betekenen van de Luxeons; geen goed idee dus.
dinsdag 11 juli 2006
RIS
Na de lange tocht van eergisteren heb ik de indruk dat m'n lichaam wat moet bijtanken; de energievoorraad moet worden aangevuld zo lijkt het wel. Ik heb honger op ongebruikelijke momenten en voel me daardoor ergens halverwege de ochtend slap worden. Gelukkig is dat snel verholpen door wat energie naar binnen te werken.
De rit van vanmorgen naar het werk verliep niet echt vlot. Kruissnelheden lagen veelal onder de 30 km/h. Maar maakt niet zo gek veel uit; ik had geen haast.
Vanmiddag ging het vlotter. Dat komt in ieder geval door de wind die ik in de rug had. Wellicht dat diezelfde wind vanmorgen ook deel had aan m'n lagere snelheid. Maar goed, m'n snelheid lag vanmiddag duidelijk boven de 30 km/h.
Onder aan de IJsselbrug aan gekomen moest ik stoppen voor de verkeerslichten. Vlak nadat ik stil stond, kwam een racefietser me voorbij rijden om vervolgens door rood te jakkeren en stevig de bult op te rijden. Pas toen de racefietser bijna bovenop de brug was, ging het verkeerslicht op groen. Ik zette aan en ging met 26 km/h de brug op. De racefietser reed duidelijk harder want hij liep uit.
Op het moment dat ik bovenop de brug was, zag ik de racefietser linksaf slaan richting Katerveer. Dat is natuurlijk geweldig, dan heb ik misschien een kans om hem in te halen.
Ik rijd met 44 km/h de brug af en moet vervolgens bij de afslag even wachten op een auto. Daarna direct weer het gas erop. Als ik over de 2 bruggetjes rijd, zie ik nog net een glimp van de racefietser die onder de A28 door rijdt. Ik zet de achtervolging in en nader hem langzaam maar zeker met 37 km/h op mijn teller.
Op een gegeven moment rijden we het dichtst bebouwde stukje Spoolde in. De racefietser gaat rechts, ik ga links. Mijn vermoeden was dat de racefietser over de Spooldersluis zou gaan want anders zou hij niet echt een zinnige route gekozen hebben met de rit door Spoolde.
Ik rijd evenwijdig aan het water omhoog richting de sluis.
De sluis is open waardoor autoverkeer moet wachten. Helemaal voor aan de slagbomen staat een grote vrachtwagen met oplegger. Dat vind ik geweldig omdat die dingen doorgaans langzamer optrekken waardoor ik goed de gelegenheid heb om het asfalt op te gaan zodra de slagbomen van de sluis weer open gaan. Ik rijd tussen de stilstaande auto's door en wacht bij de slagbomen. Een halve minuut later zie ik een bekende..... de racefietser komt aanrijden. Hij heeft direct al voor het asfalt gekozen en rijdt rondjes voor de slagbomen om niet af te hoeven stappen. Ik ga daar overigens altijd over het fietspad boven op de sluis om de eenvoudige reden dat mijn snelheid meestal vrij lag is. Ik wil autoverkeer niet onnodig hinderen. Dus op de sluis maak ik dan vaart om vervolgens te kiezen of ik de sluis afrijd via het fietspad (tegelpad) of het asfalt.
Op een gegeven moment gaan de slagbomen omhoog. Ik zet aan en rijd er vandoor. De racefietser doet hetzelfde en haakt aan. Echter nog voor we goed en wel 100 meter verder zijn, race ik met 48 km/h naar beneden en laat hem achter. Ik heb uiteraard wel het asfalt gekozen.
Ik blijf stevig doorrijden en zie in de verte nog de racefietser in m'n achteruitkijkspiegels. maar niet veel later ben ik hem volledig kwijt.
Helaas weer weinig lol aan gehad. Alleen het stuk dat ik achter hem aan ging was lekker doorpezen en uitdagend maar daarna? Maar ach.... m'n conditie gaat weer omhoog.
De rit van vanmorgen naar het werk verliep niet echt vlot. Kruissnelheden lagen veelal onder de 30 km/h. Maar maakt niet zo gek veel uit; ik had geen haast.
Vanmiddag ging het vlotter. Dat komt in ieder geval door de wind die ik in de rug had. Wellicht dat diezelfde wind vanmorgen ook deel had aan m'n lagere snelheid. Maar goed, m'n snelheid lag vanmiddag duidelijk boven de 30 km/h.
Onder aan de IJsselbrug aan gekomen moest ik stoppen voor de verkeerslichten. Vlak nadat ik stil stond, kwam een racefietser me voorbij rijden om vervolgens door rood te jakkeren en stevig de bult op te rijden. Pas toen de racefietser bijna bovenop de brug was, ging het verkeerslicht op groen. Ik zette aan en ging met 26 km/h de brug op. De racefietser reed duidelijk harder want hij liep uit.
Op het moment dat ik bovenop de brug was, zag ik de racefietser linksaf slaan richting Katerveer. Dat is natuurlijk geweldig, dan heb ik misschien een kans om hem in te halen.
Ik rijd met 44 km/h de brug af en moet vervolgens bij de afslag even wachten op een auto. Daarna direct weer het gas erop. Als ik over de 2 bruggetjes rijd, zie ik nog net een glimp van de racefietser die onder de A28 door rijdt. Ik zet de achtervolging in en nader hem langzaam maar zeker met 37 km/h op mijn teller.
Op een gegeven moment rijden we het dichtst bebouwde stukje Spoolde in. De racefietser gaat rechts, ik ga links. Mijn vermoeden was dat de racefietser over de Spooldersluis zou gaan want anders zou hij niet echt een zinnige route gekozen hebben met de rit door Spoolde.
Ik rijd evenwijdig aan het water omhoog richting de sluis.
De sluis is open waardoor autoverkeer moet wachten. Helemaal voor aan de slagbomen staat een grote vrachtwagen met oplegger. Dat vind ik geweldig omdat die dingen doorgaans langzamer optrekken waardoor ik goed de gelegenheid heb om het asfalt op te gaan zodra de slagbomen van de sluis weer open gaan. Ik rijd tussen de stilstaande auto's door en wacht bij de slagbomen. Een halve minuut later zie ik een bekende..... de racefietser komt aanrijden. Hij heeft direct al voor het asfalt gekozen en rijdt rondjes voor de slagbomen om niet af te hoeven stappen. Ik ga daar overigens altijd over het fietspad boven op de sluis om de eenvoudige reden dat mijn snelheid meestal vrij lag is. Ik wil autoverkeer niet onnodig hinderen. Dus op de sluis maak ik dan vaart om vervolgens te kiezen of ik de sluis afrijd via het fietspad (tegelpad) of het asfalt.
Op een gegeven moment gaan de slagbomen omhoog. Ik zet aan en rijd er vandoor. De racefietser doet hetzelfde en haakt aan. Echter nog voor we goed en wel 100 meter verder zijn, race ik met 48 km/h naar beneden en laat hem achter. Ik heb uiteraard wel het asfalt gekozen.
Ik blijf stevig doorrijden en zie in de verte nog de racefietser in m'n achteruitkijkspiegels. maar niet veel later ben ik hem volledig kwijt.
Helaas weer weinig lol aan gehad. Alleen het stuk dat ik achter hem aan ging was lekker doorpezen en uitdagend maar daarna? Maar ach.... m'n conditie gaat weer omhoog.
maandag 10 juli 2006
'The day after'
Gisteren heb ik dus 244 kilometer gefietst. Aan het einde van de rit werd door een enkeling gesproken over mogelijke spierpijn de volgende dag.
Vandaag is 'de volgende dag' dus maar eens zien hoe het met m'n lichaam gesteld is.
Allereerst gisteravond. Ik heb na afloop van de tocht genoten van een paar heerlijke witbiertjes. Echt vlot in slaap komen kon ik niet. Ik had verwacht dat na de inspanning en het bier wel direct als een blik in slaap te vallen; dat was dus niet het geval.
Vanmorgen was het moeilijk wakker worden; toch wat vermoeidheid denk ik.
De rit naar het werk viel me zeker niet tegen. Het was niet de gebruikelijke snelheid van 30+ km/h maar iets van 27 km/h voor een flink deel en op sommige plaatsen nog wat minder. Klimmen tegen de bult op ging ook wat aan de trage kant.
Spierpijn in m'n benen? Absoluut niet. Ik kan voelen dat ik m'n benen gisteren flink gebruikt heb; ze zijn een tikkeltje vermoeid maar meer ook niet. De trap kan ik ook met goed fatsoen omhoog komen.
Wel had ik op een gegeven moment ineens last van wat vreemde dingen. Het zweet spoot ineens uit alle poriën, ik voelde me slap, draaierig en duizelig. Ik heb toen eerst een beker cup-a-soup gedronken om flink wat zout naar binnen te werken. Verder nog een stuk of 3 minirepen Twix en 2 glazen frisdrank voor energie; het voelde als energiegebrek. Na een kwartiertje was het duizelige/slappe gevoel weg. Mijn vermoeden is dat m'n lichaam na gisteren toch weer bij moet tanken als het gaatom de energievoorraad. Ik heb weinig spek en dus ook weinig reserves. Het lijkt erop dat ik gewoon weer even stevig bij moet eten.
Verder weinig nieuws onder de zon.
Vandaag is 'de volgende dag' dus maar eens zien hoe het met m'n lichaam gesteld is.
Allereerst gisteravond. Ik heb na afloop van de tocht genoten van een paar heerlijke witbiertjes. Echt vlot in slaap komen kon ik niet. Ik had verwacht dat na de inspanning en het bier wel direct als een blik in slaap te vallen; dat was dus niet het geval.
Vanmorgen was het moeilijk wakker worden; toch wat vermoeidheid denk ik.
De rit naar het werk viel me zeker niet tegen. Het was niet de gebruikelijke snelheid van 30+ km/h maar iets van 27 km/h voor een flink deel en op sommige plaatsen nog wat minder. Klimmen tegen de bult op ging ook wat aan de trage kant.
Spierpijn in m'n benen? Absoluut niet. Ik kan voelen dat ik m'n benen gisteren flink gebruikt heb; ze zijn een tikkeltje vermoeid maar meer ook niet. De trap kan ik ook met goed fatsoen omhoog komen.
Wel had ik op een gegeven moment ineens last van wat vreemde dingen. Het zweet spoot ineens uit alle poriën, ik voelde me slap, draaierig en duizelig. Ik heb toen eerst een beker cup-a-soup gedronken om flink wat zout naar binnen te werken. Verder nog een stuk of 3 minirepen Twix en 2 glazen frisdrank voor energie; het voelde als energiegebrek. Na een kwartiertje was het duizelige/slappe gevoel weg. Mijn vermoeden is dat m'n lichaam na gisteren toch weer bij moet tanken als het gaatom de energievoorraad. Ik heb weinig spek en dus ook weinig reserves. Het lijkt erop dat ik gewoon weer even stevig bij moet eten.
Verder weinig nieuws onder de zon.
Veluweroute maar dan anders
Gisteren zouden we de Veluweroute rijden maar dat is toch wat anders uitgepakt. We hebben een combinatie gemaakt van meerdere dingen. Maar goed, laat ik bij het begin beginnen.
Na de voorbereidingen van vorige week, was het gisteren dan eindelijk zover. Ik had m'n wekker om 5 uur gezet want om 6 uur zouden we vertrekken vanaf het startpunt.
Om half 5 werd ik uit mezelf wakker. Ik ben toen maar uit bed gegaan zodat ik het wat rustiger aan kon doen.
Ik ben het niet gewend om 's morgens te ontbijten. Ik heb gistermorgen dan ook een uur de tijd nodig gehad om één banaan en 2 plakken suikerbrood naar binnen te werken. Maar goed, de eerste bodem lag op z'n plek.
Om half 6 was ik klaar om te vertrekken dus ben ik op pad gegaan. Het is ongeveer een kwartiertje fietsen naar het startpunt. Voor de 'veiligheid' had ik m'n hartslagmeter omgedaan. Op de rit naar het startpunt heb ik getracht de geplande kruissnelheid aan te houden om te zien wat m'n hartslag zou doen. Gedurende de rit naar het startpunt zat m'n hartslag ergens tussen de 130 en 133.
Na de voorbereidingen van vorige week, was het gisteren dan eindelijk zover. Ik had m'n wekker om 5 uur gezet want om 6 uur zouden we vertrekken vanaf het startpunt.
Om half 5 werd ik uit mezelf wakker. Ik ben toen maar uit bed gegaan zodat ik het wat rustiger aan kon doen.
Ik ben het niet gewend om 's morgens te ontbijten. Ik heb gistermorgen dan ook een uur de tijd nodig gehad om één banaan en 2 plakken suikerbrood naar binnen te werken. Maar goed, de eerste bodem lag op z'n plek.
Om half 6 was ik klaar om te vertrekken dus ben ik op pad gegaan. Het is ongeveer een kwartiertje fietsen naar het startpunt. Voor de 'veiligheid' had ik m'n hartslagmeter omgedaan. Op de rit naar het startpunt heb ik getracht de geplande kruissnelheid aan te houden om te zien wat m'n hartslag zou doen. Gedurende de rit naar het startpunt zat m'n hartslag ergens tussen de 130 en 133.
Bij het startpunt aangekomen bleek ik de eerste te zijn. Ik had het kunnen weten want Plat Zwolsch is niet echt stipt. Na enige minuten zie ik de eerste ligger komen: Menno van B. Iets later volgen ook Paulus den B., Wim G, Bram van V. en Bert H. Ook komt er een busje aangereden. Het zijn Henk v.d. W en Peter de H.
Wim G. neemt het woord en legt nog even één en ander uit. We krijgen ook te horen dat we een andere route gaan rijden. We nemen eerst een route die een onderdeel is van een route van een 'randonneursbrevet'. Ook wordt nog even gewezen op de weinige en korte pauzes e.d.
Om (op mijn horloge) 6:07h vertrekken we met 8 man; 2 Quests, 1 Versatile, 2 Fuego's, 1 Condor, een M5 (Blueglide ofzo) en een Hurricane.
De geplande kruissnelheid wordt netjes gehaald.
De route die we richting het zuiden gereden hebben is zo ongeveer deze:
Zwolle-Hattem-Wapenveld-Heerde-Deventer-Doesburg-Loenen-Postbank
Onderweg hebben we Dennis V. nog opgepikt. Hij is met ons meegereden op z'n roeifiets. Toen hij mijn Versatile zag, vroeg hij of ik een zonne-allergie heb. Ik kon hem niet volgen en vroeg hoe hij daarbij kwam. Hij doelde op het dakje en de zonwerende folie achter het ruitje. Gelukkig heb ik geen zonne-allergie.
Hans S. vroeg mij eerder op m'n weblog hoe het rijden met dakje bij warm weer en het verduisterde ruitje bevalt. Tja, warm weer is warm weer. Met een velomobiel heb je uiteraard minder rijwind (hoewel de Versatile toch best een aardig briesje van binnen kan hebben met de zijflappen in 'kierstand'). Maar doordat het lichaam minder direct zonlicht ontvangt heb je minder last van 'warmte' op dat punt. Met het dakje en het verduisterde ruitje heb je nog minder last van zonlicht op je lichaam; je zit grotendeels in de schaduw. Dat in combinatie met een licht briesje in de fiets maakt het best dragelijk. De hoeveelheid licht in de ogen wordt ook flink gereduceerd door het verduisteringsfolie; ik vind dat best prettig. Sommige mensen zullen dan zeggen: draag een zonnebril en petje. Zonnebril draag ik al maar petje als het even kan niet bij goed weer. Het hoofd biedt veel gelegenheid voor afkoeling. Met een pet op koel je minder gemakkelijk af. Dus rijd ik met dit weer graag mét dakje maar zónder petje zodat m'n hoofd zoveel mogelijk 'frisse' wind kan vangen. Wat betreft het zicht: Het folie wat rechstreeks op het ruitje geplakt is, is geen belemmering voor het zicht. Het 'inschuifruitje' is toch zodanig oneffen dat je daar absoluut niet scherp door kan zien. Nu maakt dat voor 99% van de tijd geen bal uit. Maar bij verkeerslichten is het soms lastig te zien of het licht op groen of rood staat. Maar nog niet onmogelijk.
Terug naar de route:
Bij Dennis hebben we gelegenheid gehad om koffie en thee te drinken en te genieten van een koekje. Henk v.d. W. heeft van de pauzetijd gebruik gemaakt om zijn Fuego te voorzien van een provisorisch spatbordje. Hij kreeg flink wat zandkorrels tegen z'n achterhoofd geworpen door het achterwiel. Toen andere Fuegorijder Peter zag dat Henk een provisorisch spatbordje aanbracht van plakband, merkte hij op 'Tja.... dat krijg je met zelfbouwfietsen.' (voor mensen die het niet weten; Henk is eigenaar van Nazca en dus ook de bouwer van de Fuego)
We hebben ergens onderweg nog een oversteek met een pontje gemaakt. 3 velomobielen, 5 ligfietsen en een roeifiets hebben flink wat bekijks. Een vader en z'n zoontje vonden het prachtig. Het zoontje moest van pa poseren bij de ligfietsen zodat pa een foto kon schieten. Minder vriendelijk vond ik dat pa mij in de weg vond staan; of ik even bij mijn fiets weg wilde gaan zodat hij een shot van de Quest van Paulus en mijn Versatile kon schieten.
Een eind verderop, na Doesburg als ik me niet vergis, hebben we afscheid genomen van Paulus, die is z'n eigen weg gegaan.
Het overgrote deel van dit stuk route viel me enorm mee. M'n hartslag is tijdens de route zelfs grotendeels onder de 125 geweest; m'n hartslag is dus gezakt in vergelijking met de rit tussen huis en startpunt.
De ellende begon pas vlak voor en op de Postbank. Klimmen met een velomobiel kost gewoonweg extra energie. De Versatile is niet de lichtste en zeker míjn Versatile niet. Maar ik heb hem overal fietsend omhoog gekregen. Ik ben enorm blij dat ik destijds het verzet van m'n Versatile nog lichter heb laten maken tot de lichtst mogelijke combinatie. Maar het is me duidelijk geworden dat ik liever een korte steilere klim heb dan een langere minder steile klim.
Pechvogel Bram moest ineens stoppen op een klim. Z'n ketting was van z'n voorblad geschoten. Die heeft hij er weer opgelegd waarna hij weer verder kon. Niet veel later gebeurde het weer maar deze keer met serieuzere problemen. De ketting was tussen 2 tandwielen terecht gekomen en zat muurvast.
Bert H. heeft toen een flinke tijd liggen sleutelen via de kleine trapgaten van de Quest om de ketting weer los te krijgen. 2 van de 5 moeren die de kettingbladen op hun plek moeten houden, heeft hij eruit moeten draaien om iets speling te krijgen om de ketting los te trekken. Dit alles heeft veel tijd in beslag genomen; een uur ofzo. Maar we konden weer verder fietsen, klimmen en dalen.
Na enorm veel keren klimmen en dalen vond ik het wel genoeg maar helaas kwamen er nog heel wat meer klimmetjes en afdalingen.
De afdalingen zijn doorgaans wel leuk overigens. Op één afdaling was het wat minder geslaagd. Bij 1 afdaling werd bovenaan gezegd dat het ieder voor zich naar beneden zou gaan. De ligfietsen zoefden naar beneden, haalden auto's in e.d.
Ik kwam op een gegeven moment in een bocht naar links Peter de H. inhalen. Met een vaart van 50+ km/h denderde ik door/over een oneffenheid. Ik voelde de fiets wat stuiteren, de staart trok wat scheef maar gelukkig wist ik de fiets overeind te houden. Deze actie is niet voor herhaling vatbaar. Ik heb zelf niet kunnen zien wat de fiets deed maar Menno van B. zei me dat ik zo'n 20 cm los kwam van de grond. Ik houd toch liever m'n wielen aan de grond de volgende keer.
Onderaan aangekomen duurt het een enorme tijd voordat iedereen weer bij elkaar is. Als de laatsten beneden aankomen is duidelijk waarom het wat lang geduurd heeft. Bram's pech was nog niet op blijkbaar. Hij is met z'n Quest omgeslagen. De Quest heeft flink wat krassen gekregen. Bram zelf is er gelukkig ongeschonden vanaf gekomen. Goed, een deukje in z'n ego wellicht maar lichamelijk was hij in orde. De stroomlijn van de Quest heeft zichzelf weer eens bewezen als vrij effectieve 'helm'.
Toen we van de Postbank af waren, hoopte ik dat het klimmen/dalen er wel zo'n beetje op zou zitten. Helaas bleek dat niet het geval. Tja, wat wil je op de Veluwe. We zijn hier ergens onderweg op de Veluweroute over gegaan overigens.
Ik heb 's middags een aardige dip gehad. Ik had totaal geen zin meer maar ben wel stug doorgefietst.
Wie helaas niet kon doorfietsen was Menno. Hij had last van z'n knie en zag het niet zitten om de rit af te maken. Hij wist dit op een tactisch moment te brengen want we waren net een NS-station gepasseerd. Ik ben met hem terug gegaan naar het station. Hij had zelf niet genoeg geld bij zich en ook geen pinpas. Z'n ouders waren niet thuis dus was hij op de trein aangewezen. Ik heb kaartjes voor hem en z'n fiets gekocht zodat hij op de trein kon stappen. Ik ben doorgereden naar de plek waar de groep op me stond te wachten.
Hoe we precies verder gereden zijn, weet ik niet meer. Ik weet nog wel dat we in Arnhem geweest zijn; we reden het openluchtmuseum voorbij. Om een uur of 6 zaten we op een kilometer of 20 van Apeldoorn af. We hadden inmiddels beslist dat we de route niet meer zouden volgen maar via normale wegen linea recta naar Zwolle zouden rijden. Van Dennis hebben we afscheid genomen; hij is de route wel verder gaan volgen.
In een plaatsje hebben we toen een pauze ingelast. We zijn lekker op een terrasje gaan zitten. De pauze heeft niet echt lang geduurd maar heeft me wel goed gedaan. Na de pauze voelde ik me lichamelijk en geestelijk weer helemaal fit. Het 'uitzicht' op normaal, goed wegdek deed me overigens ook veel goed. Bospaadjes zijn niks voor mij; geef mij maar vlak, glad asfalt en laat mij maar rechtuit rijden.
Toen we wilden vertrekken na onze pauze kwam het volgende stukje pech. Bram was weer de pineut. Deze keer een lekke band rechtsvoor. Gelukkig had hij een nieuwe binnenband en reserve buitenband mee. Hij rijdt op Primo's, een zeer gewillig type band als het gaat om lichten en leggen. Ik heb voor hem de band vervangen. Met de hand wipte ik zonder problemen de lekke binnen- en buitenband van het voorwiel af. Vervolgens deed ik de nieuwe binnenband met het ventiel door het ventielgat en gaf de band vervolgens een klein beetje lucht zodat hij net vorm had. Daarna heb ik de andere buitenband met de binnenband in de wielkast van de Quest gedrukt en de band gelegd. Dit viel me allemaal reuze mee. Ik had nog geen ervaring met het vervangen van een band van een fiets met gesloten wielkasten; mijn verwachtingen waren dat het flink pielen zou zijn maar dat was dus gelukkig niet het geval.
Het oppompen van de band vond ik wel irritant. Ik heb het wielhoesje van het wiel gehaald om goed bij het ventiel te kunnen. Bij mijn eigen fiets kan ik het wiel flink scheef zetten en fatsoenlijk bij de 'binnenkant' van het wiel komen zonder last te hebben van het wieldoekje. Bij een Quest heb je 2 problemen als je dat wil doen. Allereerst kan het wiel niet ver genoeg naar buiten gestuurd worden om goed 'achter' het wiel te komen maar al zou dat kunnen, dan zit alsnog het gesloten stuk van de gesloten wielkast in de weg. Maar goed, wieldoekje eraf en het probleem is verholpen. Toen de band hard was heb ik het wielhoesje even vlot weer gemonteerd als dat ik hem verwijderd had. Binnen 5 minuten konden we weer rijden.
De terugreis is verder vlot verlopen. We zijn naar Apeldoorn gereden en van daaruit via het Apeldoorns kanaal naar Hattem. Dit ging vrij vlot. We hadden de wind in de rug en overwegend goed wegdek. Met snelheden van 30 tot 35 km/h reden we naar huis.
Net voorbij Wapenveld kwamen we een bekende tegen; het was Dennis V. Hij was op de terugweg naar huis. Na wat kletsen en uitwisseling van vocht om te drinken (Dennis had niet genoeg bij zich op dat moment dus hebben we zijn voorraad met de onze aangevuld) zijn we verder gereden.
Om een uur of 21.00h waren we weer in Zwolle.
Ritgegevens:
244,90 kilometer gefietst waarvan 13 kilometer tussen huis en startpunt (retourtje)
De rijtijd bedroeg 10 uur en 47 minuten waarvan 10 uur en 20 minuten ongeveer van de 'officiële' rit was.
Gemiddelde snelheid was 23,09 km/h
Mijn maximumsnelheid was 64,4 km/h in de afdaling waar ik ook aan het stuiteren geweest ben.
Ik heb deze dag mooie dingen gezien. De Postbank, fraaie dorpjes, mooie omgevingen e.d. Het weer was goed
Wat betreft het eten en drinken. Ik heb van de dingen die ik meehad onderweg de volgende dingen opgegeten/gedronken:
- Litertje of 3 sportdrank
- Heel pak Sultana's
- 4 bananen
- 6 kleine rozijnen-krentenbollen
- Paar slokken Appelsientje
Verder heb ik nog een 'granen-met-chocoladereep' en een plak ontbijtkoek gekregen. Bij de stop 's middags heb ik 2 glazen cola gehad.
zaterdag 8 juli 2006
Tomorrow is the big day
Morgen rijd ik met Plat Zwolsch een voor mijn doen lange route mee.
Tot dusver heb ik maximaal iets van 150 kilometer op een dag gefietst. Morgen wordt het een route die richting de 300 kilometer gaat. Ik ben razend benieuwd of ik dat ga trekken.
In ieder geval heb ik wel wat eten en drinken voor de rit gekocht.
Ook ben ik bezig de accu's van m'n fototoestel op te laden. Er is me gevraagd of ik foto's wil schieten van de tocht. Ik ga m'n best doen. Met 2 GB aan opslagruimte en 4 volle accu's moet dat lukken.
Tot dusver heb ik maximaal iets van 150 kilometer op een dag gefietst. Morgen wordt het een route die richting de 300 kilometer gaat. Ik ben razend benieuwd of ik dat ga trekken.
In ieder geval heb ik wel wat eten en drinken voor de rit gekocht.
- Een blik poeder voor 5 liter energydrink
- 2 pakken Appelsientje van elk 1 liter
- 1 flesje van 150 mL voor noodgevallen; dit flesje is goed voor een enorme energyboost.
- Een pak Sultana's
- 3 Energyrepen (ik ben benieuwd in hoeverre die verschillen van Sultanarepen)
- 10 kleine krenten-rozijnenbolletjes
- 6 bananen
Ik heb in de planning om zeker elk half uur iets te eten, bijvoorbeeld een banaan of een pakje (van 3) Sultanarepen.
Drinken moet uiteraard 'aan de lopende band' gebeuren; telkens een klein beetje. Omdat ik nog geen ervaring heb met hoe dorstlessend energydrink is, heb ik voor de zekerheid ook Appelsientje mee, waar ik goede ervaringen mee heb. Ik ga 2 drinkzakken van elk een liter vullen; de ene met Appelsientje, de ander met energydrink. Ik kan dan terplekke bekijken wat het meest bevalt.
Als voorbereiding op morgen heb ik voor gisteren en vandaag macaronie gekookt.
Vanavond bijtijds naar bed; ik zie nu 21.00h op de klok staan dat betekent dat ik toch echt binnen nu en een uur op bed wil liggen. Een goede nachtrust doet de conditie goed. Hopen dat de nachtrust ook goed wordt want de temperaturen zijn niet echt aangenaam te noemen. Morgen om 6.00h vertrekken we vanaf Krisman bij het Engelse Werk. Gelukkig niet zo heel erg ver rijden; nog geen kwartier van m'n huis.
Als 'bewaker' van m'n conditie en inspanning doe ik een hartslagmeter om. Die kan me tijdig waarschuwen als ik te hard van stapel loop. Gelukkig ga ik niet alleen en ligt het tempo lager dan ik normaal gewend ben te rijden dus zo'n vaart zal het niet lopen, maar toch. De ellende is alleen wel dat ik de bovengrens van de hartslagmeter wat aan de hoge kant heb staan voor de rit van morgen. Toch laat ik hem wel staan. Hij zal me alleen waarschuwen als ik bijvoorbeeld te hard tegen een bult op wil rijden of mocht ik achterop raken wegens bijvoorbeeld een sanitaire stop, dat ik dan niet te hard wil rijden om zo snel mogelijk weer aan te sluiten.
De fietsbanden heb ik opgepompt tot 5,5 à 6 bar. Er zat minder dan 4 bar in, dus hoog tijd om er weer wat bij te doen. De accu's hangen aan de lading. Handig dat we 2 Versatiles hebben; we hebben dus ook 2 laders. Ik kan dus mooi met 2 bomvolle accu's van huis vertrekken.Ook ben ik bezig de accu's van m'n fototoestel op te laden. Er is me gevraagd of ik foto's wil schieten van de tocht. Ik ga m'n best doen. Met 2 GB aan opslagruimte en 4 volle accu's moet dat lukken.
vrijdag 7 juli 2006
Fietsen zonder SPD
Onze auto (die minder kilometers per jaar maakt dan alleen al m'n Versatile) moest naar de garage voor APK en een grote beurt. Vorig jaar heb ik de auto weg gebracht en een leenfiets mee naar huis genomen. Dat was een bukker. Vrij snel, één van de eerste bochten, kreeg ik te maken met een nadeel van een bukker die ik vergeten was. Vlot een bocht doorrijden en doortrappen is géén goed idee want de kans is vrij groot dat je met een trapper aan de grond komt. Dat is dus ook gebeurd; gelukkig zonder te vallen.
Maar met die wijsheid op zak, heb ik vandaag de Fujin maar weer achter op de auto gezet op de fietsendrager zodat ik comfortabel van de garage naar huis kon fietsen.
Bij de garage aangekomen, haalde ik eerst m'n fiets van de drager. De garage-eigenaar zag het aan en kwam naar me toe. Inmiddels ken ik de mensen daar wel een beetje (en omgekeerd) dus een gesprek verloopt gewoon soepel; wat wil je na 9 jaar vaste klant zijn. Hij vroeg me of het moeilijk is om te ligfietsen. Ik zeg hem uiteraard 'nee'. Hij vraagt me of hij er eens op mag gaan liggen. Ik vind dat best. Hij gaat liggen en vraagt of hij een stukje mag rijden. Ook hier geen bezwaar van mijn kant. Hij vraagt nog even of hij niet zal vallen. Dat kan ik hem niet garanderen. Hij probeert het toch maar valt na 2 meter naar rechts. Hij weet nog net geen kennis te maken met de bestrating door z'n rechter voet snel aan de grond te zetten. Ik wijs hem erop dat het echt geen probleem is en dat hij direct vaart moet maken. Hij doet een tweede poging en volgt mijn advies op. En daar gaat hij.... néé, niet tegen de vlakte maar netjes vooruit.
Z'n partner (vermoed ik) ziet het aan en wil er een foto van schieten. Digitale camera komt tevoorschijn en ze richt het apparaat op de aspirant ligfietser. Meneer wil inmiddels weer afstappen maar dat mag niet van mevrouw: 'Ga nou nog een keer rijden want ik wil het op de foto zetten!'. Maar meneer antwoord: 'Ik ben een automens, geen fietsmens'. Of de foto nou wel of niet gelukt is, weet ik niet.
Ik wil de fietsendrager in de koffer leggen want de fietsendrager op de bagagedrager van m'n Fujin meezeulen vind ik geen strak plan. Doordat ik de drager heb aangepast voor onze ligfietsen, past hij niet meer in de koffer. Ik kan wel één deel van de achterbank platgooien, wat ik ook probeer maar ik ben vergeten de hoofdsteun te verwijderen. De drager past er alsnog niet in. Het rechter achterdeel wil ook niet plat omdat daar nog de kinderstoel zit. Gelukkig mag ik mijn drager gewoon in de werkplaats zetten.
Ik geef de papieren en de sleutel van de auto af en ga huiswaarts. Al vrij snel merk ik dat SPD toch een stuk prettiger fietst. Op de Fujin zitten tijdelijk géén SPD-pedalen. De reden is dat een week of wat geleden het rechter pedaal een irritante 'tik' kreeg; die is door de fietsenmaker opgestuurd naar Shimano voor onderzoek met als hopelijke uikomst garantiegevalletje. Maar nu zitten dus gewone pedalen op de fiets. Een paar keer dreigde een voet van een pedaal te schieten. Verder geen dramatische dingen maar wel zodanig opvallend dat ik weer even herinnerd werd aan het comfort van 'klik'pedalen.
Vlak bij huis rijd ik richting de Mastenbroekerbrug. In de verte zie ik een ligger aankomen. Op 75 meter afstand zie ik wie het is; het is m'n vrouw die op weg is naar het werk.
Thuis aangekomen wissel ik van fiets. Ik ga met m'n Versatile naar het werk om daar m'n lokaal op te ruimen en om een donker ruitje voor m'n Versatile te maken.
's Middags kan ik de auto weer ophalen. Ik ga weer op m'n Fujin naar de garage (tja, m'n Versatile past niet zo best op de fietsendrager). Als ik wil vertrekken, moet ik uiteraard nog de fietsendrager weer achter de auto monteren en de Fujin erop zetten. Een klant zie me de drager plaatsen en merkt op dat hij ook nog zoiets moet hebben. Ik zeg hem dat het een praktisch apparaat is. Ik meen dat ook hoewel ik hem tegenwoordig bijna niet meer gebruik. De eigenaar van de garage komt er ook nog een keer bij. Hoewel hij vanmorgen deed suggereren dat hij niet zo'n fietsmens is, was hij toch geïnteresseerd om me nu te vragen hoe hard ik normaal rijd. Ik meld hem m'n gebruikelijke 30 à 32 km/h bij normale inspanning. Vervolgens groet ik beide mannen en ga naar huis.
Maar met die wijsheid op zak, heb ik vandaag de Fujin maar weer achter op de auto gezet op de fietsendrager zodat ik comfortabel van de garage naar huis kon fietsen.
Bij de garage aangekomen, haalde ik eerst m'n fiets van de drager. De garage-eigenaar zag het aan en kwam naar me toe. Inmiddels ken ik de mensen daar wel een beetje (en omgekeerd) dus een gesprek verloopt gewoon soepel; wat wil je na 9 jaar vaste klant zijn. Hij vroeg me of het moeilijk is om te ligfietsen. Ik zeg hem uiteraard 'nee'. Hij vraagt me of hij er eens op mag gaan liggen. Ik vind dat best. Hij gaat liggen en vraagt of hij een stukje mag rijden. Ook hier geen bezwaar van mijn kant. Hij vraagt nog even of hij niet zal vallen. Dat kan ik hem niet garanderen. Hij probeert het toch maar valt na 2 meter naar rechts. Hij weet nog net geen kennis te maken met de bestrating door z'n rechter voet snel aan de grond te zetten. Ik wijs hem erop dat het echt geen probleem is en dat hij direct vaart moet maken. Hij doet een tweede poging en volgt mijn advies op. En daar gaat hij.... néé, niet tegen de vlakte maar netjes vooruit.
Z'n partner (vermoed ik) ziet het aan en wil er een foto van schieten. Digitale camera komt tevoorschijn en ze richt het apparaat op de aspirant ligfietser. Meneer wil inmiddels weer afstappen maar dat mag niet van mevrouw: 'Ga nou nog een keer rijden want ik wil het op de foto zetten!'. Maar meneer antwoord: 'Ik ben een automens, geen fietsmens'. Of de foto nou wel of niet gelukt is, weet ik niet.
Ik wil de fietsendrager in de koffer leggen want de fietsendrager op de bagagedrager van m'n Fujin meezeulen vind ik geen strak plan. Doordat ik de drager heb aangepast voor onze ligfietsen, past hij niet meer in de koffer. Ik kan wel één deel van de achterbank platgooien, wat ik ook probeer maar ik ben vergeten de hoofdsteun te verwijderen. De drager past er alsnog niet in. Het rechter achterdeel wil ook niet plat omdat daar nog de kinderstoel zit. Gelukkig mag ik mijn drager gewoon in de werkplaats zetten.
Ik geef de papieren en de sleutel van de auto af en ga huiswaarts. Al vrij snel merk ik dat SPD toch een stuk prettiger fietst. Op de Fujin zitten tijdelijk géén SPD-pedalen. De reden is dat een week of wat geleden het rechter pedaal een irritante 'tik' kreeg; die is door de fietsenmaker opgestuurd naar Shimano voor onderzoek met als hopelijke uikomst garantiegevalletje. Maar nu zitten dus gewone pedalen op de fiets. Een paar keer dreigde een voet van een pedaal te schieten. Verder geen dramatische dingen maar wel zodanig opvallend dat ik weer even herinnerd werd aan het comfort van 'klik'pedalen.
Vlak bij huis rijd ik richting de Mastenbroekerbrug. In de verte zie ik een ligger aankomen. Op 75 meter afstand zie ik wie het is; het is m'n vrouw die op weg is naar het werk.
Thuis aangekomen wissel ik van fiets. Ik ga met m'n Versatile naar het werk om daar m'n lokaal op te ruimen en om een donker ruitje voor m'n Versatile te maken.
's Middags kan ik de auto weer ophalen. Ik ga weer op m'n Fujin naar de garage (tja, m'n Versatile past niet zo best op de fietsendrager). Als ik wil vertrekken, moet ik uiteraard nog de fietsendrager weer achter de auto monteren en de Fujin erop zetten. Een klant zie me de drager plaatsen en merkt op dat hij ook nog zoiets moet hebben. Ik zeg hem dat het een praktisch apparaat is. Ik meen dat ook hoewel ik hem tegenwoordig bijna niet meer gebruik. De eigenaar van de garage komt er ook nog een keer bij. Hoewel hij vanmorgen deed suggereren dat hij niet zo'n fietsmens is, was hij toch geïnteresseerd om me nu te vragen hoe hard ik normaal rijd. Ik meld hem m'n gebruikelijke 30 à 32 km/h bij normale inspanning. Vervolgens groet ik beide mannen en ga naar huis.
Kneus (onderwerp: donker ruitje in het dakje)
Ja, ik praat wel vaker tegen mezelf.
Ik ben nog steeds aan het proberen een warmtewerend ruitje in m'n Versatile te maken. Flevobike heeft antwoord gegeven op mijn vraag van welk materiaal het ruitje gemaakt is. Het gaat om lexaan (ook wel polycarbonaat). Een slagvast materiaal wat in geval van een botsing niet zal versplinteren; een stukje veiligheid dus. Nadeel aan polycarbonaat is dat het duur is. Flevobike gaf een schatting van 60 euro per vierkante meter. Fors dus.
Maar ik had nog een ander idee voor het gekochte raamfolie. Als je het folie lamineert, krijg je een enigszins stevige plaat die vrij dun is. Die zou dan mogelijk tussen het ruitje en de stof van het dakje geschoven kunnen worden. Zo gezegd, zo gedaan.
Ik heb eerst uit karton een mal gesneden. Die mal heb ik op het folie gelegd en vervolgens rondom de mal uitgesneden. Daarna lamineren en tot slot het A4-formaat gelamineerde donkere ruitje bijknippen. Het resultaat is een best aardig geslaagd ruitje welke inderdaad netjes achter de originele ruit gestoken kan worden.
Helaas is lamineren van iets transparants best lastig. Her en der zitten wat luchtbellen. Dus heb ik een tweede poging gewaagd. Nog een stuk uitgesneden, gelamineerd en weer luchtbellen.
Na een stuk of 3 exemplaren had ik na het snijden wat problemen om het op maat gesneden folie los te krijgen van de rol. Ik had blijkbaar niet diep genoeg gesneden. Ik trok wat harder dan bedoeld en ineens spleet de folie zich in 2 lagen: een donkere en een kleurloze laag. Blijkbaar zit er een flinterdun stuk kleurloos folie tegen de warmtewerende folie. De plek op de warmtewerende folie waar de kleurloze folie had losgelaten is kleverig..... dus TOCH een sticker. De meegeleverde beschrijving bij de folie klopt dus toch enigszins. Hoewel ik niet kan spreken van een 'papierlaag' die ik van de folie af moet trekken.
Kortom: ik ben een kneus.
Misschien dat ik toch nog een keer het folie als PLAKfolie ga aanbrengen.
[edit]
Tja, transparante folie eraf trekken en de klus is zo geklaard. Nu nog afwachten hoe goed het blijft zitten omdat de rand van het folie aan de onderrand van het ruitje zit, daar komt de wind er vol op. De tijd zal het leren hoe goed het zich zal houden.
Het aanbrengen van het insteekruitje:
Tja, gewoon 'erin' schuiven:
Ik ben nog steeds aan het proberen een warmtewerend ruitje in m'n Versatile te maken. Flevobike heeft antwoord gegeven op mijn vraag van welk materiaal het ruitje gemaakt is. Het gaat om lexaan (ook wel polycarbonaat). Een slagvast materiaal wat in geval van een botsing niet zal versplinteren; een stukje veiligheid dus. Nadeel aan polycarbonaat is dat het duur is. Flevobike gaf een schatting van 60 euro per vierkante meter. Fors dus.
Maar ik had nog een ander idee voor het gekochte raamfolie. Als je het folie lamineert, krijg je een enigszins stevige plaat die vrij dun is. Die zou dan mogelijk tussen het ruitje en de stof van het dakje geschoven kunnen worden. Zo gezegd, zo gedaan.
Ik heb eerst uit karton een mal gesneden. Die mal heb ik op het folie gelegd en vervolgens rondom de mal uitgesneden. Daarna lamineren en tot slot het A4-formaat gelamineerde donkere ruitje bijknippen. Het resultaat is een best aardig geslaagd ruitje welke inderdaad netjes achter de originele ruit gestoken kan worden.Helaas is lamineren van iets transparants best lastig. Her en der zitten wat luchtbellen. Dus heb ik een tweede poging gewaagd. Nog een stuk uitgesneden, gelamineerd en weer luchtbellen.
Na een stuk of 3 exemplaren had ik na het snijden wat problemen om het op maat gesneden folie los te krijgen van de rol. Ik had blijkbaar niet diep genoeg gesneden. Ik trok wat harder dan bedoeld en ineens spleet de folie zich in 2 lagen: een donkere en een kleurloze laag. Blijkbaar zit er een flinterdun stuk kleurloos folie tegen de warmtewerende folie. De plek op de warmtewerende folie waar de kleurloze folie had losgelaten is kleverig..... dus TOCH een sticker. De meegeleverde beschrijving bij de folie klopt dus toch enigszins. Hoewel ik niet kan spreken van een 'papierlaag' die ik van de folie af moet trekken.
Kortom: ik ben een kneus.
Misschien dat ik toch nog een keer het folie als PLAKfolie ga aanbrengen.[edit]
Tja, transparante folie eraf trekken en de klus is zo geklaard. Nu nog afwachten hoe goed het blijft zitten omdat de rand van het folie aan de onderrand van het ruitje zit, daar komt de wind er vol op. De tijd zal het leren hoe goed het zich zal houden.
Het aanbrengen van het insteekruitje:
Tja, gewoon 'erin' schuiven:
woensdag 5 juli 2006
Energydrink en donker ruitje
Als voorbereiding op de Eneco Veluweroute van komende zondag, heb ik bij de fietsenmaker energydrink gehaald in poedervorm.
Normaal gesproken neem ik voor een lange tocht een drinkzak met appelsientje mee (1 liter). Maar omdat de tocht van komende zondag wel heel wat langer is dan ik gewend ben en mogelijk ook nog eens bij hoge temperaturen plaats gaat vinden, is appelsientje niet echt een optie. Om nou direct al van start te gaan met bijvoorbeeld 6 liter (overeenkomstig met ongeveer 6 kg extra bagage) is mogelijk niet zo'n strak plan. Vandaar dat ik energydrink gehaald heb. Tevens heb ik 3 energyrepen gehaald en nog een flesje energydrink wat een 'boostmiddel' zou zijn in geval van 'nood'. Ik hoop die 'nood' voor te blijven door voldoende én op tijd/regelmatig te eten.
Verder:
Bij de Halfords staat een aanbieding van 'warmtewerend folie' voor op autoruiten. Ik hoopte dat materiaal te kunnen toepassen op het ruitje van het dakje van de Versatile. Helaas is dat uitgedraaid op een fiasco. Allereerst al de beschrijving. In de beschrijving staat dat eerst de vel papier verwijderd moet worden. Dat wordt lastig als die er niet op zit....... Kortom: beschrijving en materiaal komen niet met elkaar overeen.
Het materiaal laat zich zowiezo al lastig aanbrengen; een bubbel of streep heb je zo te pakken. En ja, ik ken de tip van het afwasmiddel en het 'aanstrijken' van midden naar de rand. Echter heeft me dat niet geholpen. De grootste ellende is nog wel dat het ruitje flexibel is.
Ik heb een mailtje naar Flevobike gestuurd met de vraag naar het gebruikte materiaal voor het ruitje. En natuurlijk ook of het materiaal ook verkrijgbaar is in donkere, transparante kleuren. Ik ben benieuwd. Ik zou best graag een donkerder ruitje willen hebben.
Normaal gesproken neem ik voor een lange tocht een drinkzak met appelsientje mee (1 liter). Maar omdat de tocht van komende zondag wel heel wat langer is dan ik gewend ben en mogelijk ook nog eens bij hoge temperaturen plaats gaat vinden, is appelsientje niet echt een optie. Om nou direct al van start te gaan met bijvoorbeeld 6 liter (overeenkomstig met ongeveer 6 kg extra bagage) is mogelijk niet zo'n strak plan. Vandaar dat ik energydrink gehaald heb. Tevens heb ik 3 energyrepen gehaald en nog een flesje energydrink wat een 'boostmiddel' zou zijn in geval van 'nood'. Ik hoop die 'nood' voor te blijven door voldoende én op tijd/regelmatig te eten.
Verder:
Bij de Halfords staat een aanbieding van 'warmtewerend folie' voor op autoruiten. Ik hoopte dat materiaal te kunnen toepassen op het ruitje van het dakje van de Versatile. Helaas is dat uitgedraaid op een fiasco. Allereerst al de beschrijving. In de beschrijving staat dat eerst de vel papier verwijderd moet worden. Dat wordt lastig als die er niet op zit....... Kortom: beschrijving en materiaal komen niet met elkaar overeen.
Het materiaal laat zich zowiezo al lastig aanbrengen; een bubbel of streep heb je zo te pakken. En ja, ik ken de tip van het afwasmiddel en het 'aanstrijken' van midden naar de rand. Echter heeft me dat niet geholpen. De grootste ellende is nog wel dat het ruitje flexibel is.
Ik heb een mailtje naar Flevobike gestuurd met de vraag naar het gebruikte materiaal voor het ruitje. En natuurlijk ook of het materiaal ook verkrijgbaar is in donkere, transparante kleuren. Ik ben benieuwd. Ik zou best graag een donkerder ruitje willen hebben.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
