Omdat het weer nu toch echt de goede kant op gaat, heb ik (zoals eerder gemeld) de Vredestein C-Rock van m'n achterwiel verwijderd en er weer een Monte Carlo opgelegd.
De MC's zijn wat sneller dan de C-Rocks. Het kan ook door de stevige wind van deze week gekomen zijn maar mogelijk ook door wisselen van de achterband. M'n gemiddelde snelheid stond vandaag op 26,65 km/h. Dit is het resultaat na 6 retourtjes woon-werk-verkeer.
De MC's zijn wel lichtelijk minder comfortabel dan de C-Rocks. Dat merk ik met name op het industrieterrein waar grove klinkers liggen. Het achterwiel heeft wat minder grip doordat hij tegen het dribbelen aan zit. Ik denk dat ik toch maar een dikkere achterband erop ga leggen. Ik twijfel tussen een Schwalbe Big Aplle 5cm of een Schwalbe Marathon Plus.
vrijdag 31 maart 2006
Meer knipperlichtengedoe
Ik heb vandaag foto's geschoten van 3 soorten verlichting (op de foto's van links naar rechts):
1) Originele 5W 12V gloeilamp uit de Versatile
2) Multipla behuizing met 10W 12V halogeen
3) Multipla behuizing met 1W witte Luxeon die op 250 mA brandt
De middelste (10W halogeen-) lamp valt overduidelijk meer op dat de andere 2 lampen. Vergelijken we de buitenste 2 lampen met elkaar, dan valt uiteraard het kleurverschil op. De witte Luxeon geeft een wat blauwer licht af wat ook na filtering door het oranje kapje nog zichtbaar is. Qua felheid maken de 5W gloeilamp en de 1W Luxeon elkaar niet zo gek veel. Maar daarbij vergeten we 3 dingen:
1) Dit is een Luxeon van 1W en niet 3W zoals ik in de planning heb
2) Deze 1W Luxeon is ook nog eens 'ondervoed'. Normale stroom is 350 mA terwijl hij maar 250 mA krijgt
3) De kleur van de Luxeon is ook niet optimaal. Er staan amberkleurige Luxeons gepland. Deze amberkleurige Luxeons geven méér licht dan de witte variant bij gelijke stroom. Daarbij wordt bij de amberkleurige variant ook nog eens minder licht weggefilterd door het oranje glaasje.
Ik denk dat de amberkleurige 3W Luxeons vergelijkbaar zijn met de 10W halogeenlamp, alleen kan het opgenomen vermogen bij de Luxeons een stuk lager gezet worden dan bij de halogeenlamp.
Wat betreft de warmte van de Luxeon. Dit is dus een lichtere (qua vermogen) Luxeon die ook nog eens 'ondervoed' is. Na een minuut branden wordt hij echt knap heet. De verkleinde koelplaat zal dus zeker geen goed doen bij een brandende Luxeon. Alleen zal voor deze toepassing (als knipperlicht) de Luxeon elke keer ongeveer een halve seconde aan zijn, dan een halve seconde uit en dat net zolang als de richtingaanwijzers geactiveerd zijn. Tijd om op teveel op te warmen zal er denk ik niet bij zijn. Ik ga de gok wagen en 4 amberkleurige Luxeons bestellen.
Nog even twee foto's (bovenste is van bovenaf genomen, de onderste is van afstand geschoten zonder zoomfunctie, de foto is bijgesneden):
1) Originele 5W 12V gloeilamp uit de Versatile
2) Multipla behuizing met 10W 12V halogeen
3) Multipla behuizing met 1W witte Luxeon die op 250 mA brandt
De middelste (10W halogeen-) lamp valt overduidelijk meer op dat de andere 2 lampen. Vergelijken we de buitenste 2 lampen met elkaar, dan valt uiteraard het kleurverschil op. De witte Luxeon geeft een wat blauwer licht af wat ook na filtering door het oranje kapje nog zichtbaar is. Qua felheid maken de 5W gloeilamp en de 1W Luxeon elkaar niet zo gek veel. Maar daarbij vergeten we 3 dingen:
1) Dit is een Luxeon van 1W en niet 3W zoals ik in de planning heb
2) Deze 1W Luxeon is ook nog eens 'ondervoed'. Normale stroom is 350 mA terwijl hij maar 250 mA krijgt
3) De kleur van de Luxeon is ook niet optimaal. Er staan amberkleurige Luxeons gepland. Deze amberkleurige Luxeons geven méér licht dan de witte variant bij gelijke stroom. Daarbij wordt bij de amberkleurige variant ook nog eens minder licht weggefilterd door het oranje glaasje.
Ik denk dat de amberkleurige 3W Luxeons vergelijkbaar zijn met de 10W halogeenlamp, alleen kan het opgenomen vermogen bij de Luxeons een stuk lager gezet worden dan bij de halogeenlamp.
Wat betreft de warmte van de Luxeon. Dit is dus een lichtere (qua vermogen) Luxeon die ook nog eens 'ondervoed' is. Na een minuut branden wordt hij echt knap heet. De verkleinde koelplaat zal dus zeker geen goed doen bij een brandende Luxeon. Alleen zal voor deze toepassing (als knipperlicht) de Luxeon elke keer ongeveer een halve seconde aan zijn, dan een halve seconde uit en dat net zolang als de richtingaanwijzers geactiveerd zijn. Tijd om op teveel op te warmen zal er denk ik niet bij zijn. Ik ga de gok wagen en 4 amberkleurige Luxeons bestellen.
Nog even twee foto's (bovenste is van bovenaf genomen, de onderste is van afstand geschoten zonder zoomfunctie, de foto is bijgesneden):
woensdag 29 maart 2006
Luxeon in een Multipla knipperlicht
Ik had nog een 1W witte Luxeon liggen welke ongebruikt op de plank lag. Omdat ik in de planning heb om 3W amberkleurige Luxeons in de Multipla knipperlichten te plaatsen, is het wel zo handig om te weten of ze erin passen en hoe. Ik ben daarom de 1W Luxeon gaan martelen om hem passend te maken.
Ik heb de koelplaat van de Luxeon zodanig kleiner gemaakt totdat hij net in de voet van de behuizing van het Multipla knipperlicht paste. Hiertoe is de koelplaat gereduceerd tot hij een diameter over had van 1,6 cm. De soldeereilandjes waaraan je normaal de draden soldeert, zijn daarbij gehalveerd.
Vervolgens heb ik 2 gaatjes door de koelplaat geboord om de draden naar de achterkant van de koelplaat te kunnen voeren. Weer wat koelplaat minder dus. Hopelijk is er nog wel genoeg koelplaat over. Het scheelt wel dat de lamp als knipperlicht gebruikt gaat worden waardoor er geen constante opwarming plaats zal vinden maar gedurende een aantal seconden met pulsen.
Om de Luxeon aan te sluiten op de stekerverbinding van de lampvoet, heb ik een stuk experimenteerprint met lange banen gebruikt. Een strookje van 3 banen breed past net in de lampvoet. De middelste baan heb ik weggedremeld om eventuele kortsluiting te voorkomen. Beide banen klemmen nu elk in een klem waar normaal de lamp in geklemd wordt. Aan het plaatje experimenteerprint heb ik de draden van de Luxeon gesoldeerd. Op eenvoudige wijze kan ik nu de Luxeon in de behuizing prikken. Wel zal ik waarschijnlijk nog een drup lijm moeten gebruiken om de koelplaat netjes in de behuizing te houden.
Hieronder 2 afbeeldingen van het geheel:
Ik heb de koelplaat van de Luxeon zodanig kleiner gemaakt totdat hij net in de voet van de behuizing van het Multipla knipperlicht paste. Hiertoe is de koelplaat gereduceerd tot hij een diameter over had van 1,6 cm. De soldeereilandjes waaraan je normaal de draden soldeert, zijn daarbij gehalveerd.
Vervolgens heb ik 2 gaatjes door de koelplaat geboord om de draden naar de achterkant van de koelplaat te kunnen voeren. Weer wat koelplaat minder dus. Hopelijk is er nog wel genoeg koelplaat over. Het scheelt wel dat de lamp als knipperlicht gebruikt gaat worden waardoor er geen constante opwarming plaats zal vinden maar gedurende een aantal seconden met pulsen.
Om de Luxeon aan te sluiten op de stekerverbinding van de lampvoet, heb ik een stuk experimenteerprint met lange banen gebruikt. Een strookje van 3 banen breed past net in de lampvoet. De middelste baan heb ik weggedremeld om eventuele kortsluiting te voorkomen. Beide banen klemmen nu elk in een klem waar normaal de lamp in geklemd wordt. Aan het plaatje experimenteerprint heb ik de draden van de Luxeon gesoldeerd. Op eenvoudige wijze kan ik nu de Luxeon in de behuizing prikken. Wel zal ik waarschijnlijk nog een drup lijm moeten gebruiken om de koelplaat netjes in de behuizing te houden.
Hieronder 2 afbeeldingen van het geheel:
maandag 27 maart 2006
Héérlijk weer
Vanmiddag op de terugweg naar huis, had ik wind pal in de rug. 40 km/h op de teller laten verschijnen was dan ook geen probleem, ook niet het in beeld houden van 40 km/h. In m'n achteruikijkspiegel zag ik een racefietser die de aanval had ingezet maar dat mocht niet baten. Nog voordat hij bij me in de buurt kwam, had ik m'n Versatile al flink aangetrapt.
Op een kilometer of 4 van huis kreeg ik een flinke onweersbui op m'n dak (lees: hoofd, binnenkort zal dat letterlijk 'dak' worden zodra ik het Versatile-dakje heb). Dikke druppen kwamen naar beneden in grote aantallen. De wind kwam stevig opzetten. Voor de wind is dat totaal geen probleem. Op een gegeven moment reed ik de bebouwde kom binnen. Dan wordt het qua wind wat rustiger. Echter kom ik op een gegeven moment op een plek waar de wind toch weer aardig gelegenheid heeft om 'vaart te maken'. Daar had ik de wind vanaf de linker kant. Stevige rukwinden drukten tegen de Versatile en het water kwam met bakken uit de lucht. Veel fietsers reden langzaam, deden moeite om overeind te blijven, niet van de weg te raken en beschermden hun gezicht. Hoezo last van regen? Hoezo last van wind? Ik heb een velomobiel en merk er maar een fractie van. Hoewel..... niet veel later moest ik een bocht naar links maken; dus ik moest tegen de wind in draaien. Mijn vaart was behoorlijk. Toen ik indraaide heb ik toch de remmen maar even wat meer gebruikt dan normaal. De fiets gaat in de bocht uiteraard scheef hangen en kan de neiging hebben (bij hard de bocht door) om het binnenste wieltje op te tillen. Aan diezelfde kant zat nu ook de wind.... Ik wil niet meemaken dat ik een bochtje draai en vervolgens de wind m'n fiets schept om me vervolgens omver te rollen. Ik heb gelukkig alle wielen op de grond gehouden.
Eenmaal die bocht door, reed ik schuin tegen de wind in. Dan kan ik weer lekker vaart maken. Met 35 kilometer per uur ben ik over het asfalt gesjeesd. Fietsers leken niet meer dan slakken qua snelheid.
De weg is vlak bij huis lang, recht en bestaat uit mooi asfalt. Daar trap ik dan ook altijd lekker door. Vandaag met de hevige wind tijdens de bui, heb ik m'n Versatile wel flink voelen schudden en trekken over het asfalt. Telkens kwam langs een blok huizen waardoor de wind even minder was om vervolgens tussen dat blok en het volgende blok even extra hard te blazen. M'n Versatile schoot op zulke momenten toch wel een flink aantal centimeters opzij. Dat was overigens het enige; een zijdelingse beweging. Van schuiven kan ik niet spreken, van kantelen/hellen ook niet echt. De fiets bleef mooi stabiel. Toch heb ik het wel rustiger aan gedaan want het is niet mijn bedoeling om andere fietsers omver te rijden doordat m'n Versatile ineens een centimeter of 30 opzij gedrukt wordt door de wind.
Ik ben veilig thuis gekomen. Ik had wel wat spetters op m'n borst en schouders gekregen maar ik kan niet echt zeggen dat ik nat was.
Eindelijk weer eens een echt 'velomobielweertje'. De smoes van anderen om niet te fietsen 'ja maar het regent zo vaak' is echt grote onzin. Vandaag heb ik een echte bui van betekenis gehad. Daarvan heb je er maar een paar per jaar. Daarbij komen nog wat kleinere buien voor die lang niet altijd noemenswaardig zijn. Maar goed, laat ze maar de auto nemen.... Laat ze maar van suiker zijn. Ben ik in wezen ook..... ik velomobiel ;-)
[update]
Ik ben vandaag een 2e keer op en neer naar het werk geweest. Het eerste retourtje eindigde met een gemiddelde van 27,04 km/h. Ik ben net terug en heb het gemiddelde omhoog gehaald naar 27,70 km/h, dat betekent dat ik het 2e retourtje met een gemiddelde van 28,4 km/h gereden heb. Wind-mee gaat geweldig lekker. Recht tegen de wind in duidelijk lastiger. Op een gegeven moment reed ik iets boven de 26 km/h. Wind van recht of schuin opzij (en of het nou van schuin voor of schuin achter is, boeit niet) is gewoon heerlijk. In beide gevallen kan je lekker doorjakkeren.Wel heb ik een paar keer flinke rukwinden gehad binnen de bebouwde kom tussen huizenblokken door waardoor de Versatile een centimeter of 30 aan de kant gedrukt werd maar hij bleef stabiel.
Onderweg op de heenweg ben ik trouwens twéé lagere voertuigen tegengekomen. Allereerst bij Westenholte, daar zag ik een (ik denk) Donkervoort rijden. Die wagens lijken nog lager dan een Versatile. Een snelle search met google vertelt me dat die bakken zo'n 1,10 meter hoog zijn terwijl de Versatile nog onder de 1 meter blijft. Maakt ook niet uit, die wagens zijn lááááááág.
Een eindje verder, tussen de IJsselbrug en Hattemerbroek kwam ik de witte Quest van Gerrit S. tegen (met hem erin uiteraard). Hij had een snelheid van 40+ km/h op de teller staan. Later die avond zou ik dat ook halen in dezelfde richting.
Op een kilometer of 4 van huis kreeg ik een flinke onweersbui op m'n dak (lees: hoofd, binnenkort zal dat letterlijk 'dak' worden zodra ik het Versatile-dakje heb). Dikke druppen kwamen naar beneden in grote aantallen. De wind kwam stevig opzetten. Voor de wind is dat totaal geen probleem. Op een gegeven moment reed ik de bebouwde kom binnen. Dan wordt het qua wind wat rustiger. Echter kom ik op een gegeven moment op een plek waar de wind toch weer aardig gelegenheid heeft om 'vaart te maken'. Daar had ik de wind vanaf de linker kant. Stevige rukwinden drukten tegen de Versatile en het water kwam met bakken uit de lucht. Veel fietsers reden langzaam, deden moeite om overeind te blijven, niet van de weg te raken en beschermden hun gezicht. Hoezo last van regen? Hoezo last van wind? Ik heb een velomobiel en merk er maar een fractie van. Hoewel..... niet veel later moest ik een bocht naar links maken; dus ik moest tegen de wind in draaien. Mijn vaart was behoorlijk. Toen ik indraaide heb ik toch de remmen maar even wat meer gebruikt dan normaal. De fiets gaat in de bocht uiteraard scheef hangen en kan de neiging hebben (bij hard de bocht door) om het binnenste wieltje op te tillen. Aan diezelfde kant zat nu ook de wind.... Ik wil niet meemaken dat ik een bochtje draai en vervolgens de wind m'n fiets schept om me vervolgens omver te rollen. Ik heb gelukkig alle wielen op de grond gehouden.
Eenmaal die bocht door, reed ik schuin tegen de wind in. Dan kan ik weer lekker vaart maken. Met 35 kilometer per uur ben ik over het asfalt gesjeesd. Fietsers leken niet meer dan slakken qua snelheid.
De weg is vlak bij huis lang, recht en bestaat uit mooi asfalt. Daar trap ik dan ook altijd lekker door. Vandaag met de hevige wind tijdens de bui, heb ik m'n Versatile wel flink voelen schudden en trekken over het asfalt. Telkens kwam langs een blok huizen waardoor de wind even minder was om vervolgens tussen dat blok en het volgende blok even extra hard te blazen. M'n Versatile schoot op zulke momenten toch wel een flink aantal centimeters opzij. Dat was overigens het enige; een zijdelingse beweging. Van schuiven kan ik niet spreken, van kantelen/hellen ook niet echt. De fiets bleef mooi stabiel. Toch heb ik het wel rustiger aan gedaan want het is niet mijn bedoeling om andere fietsers omver te rijden doordat m'n Versatile ineens een centimeter of 30 opzij gedrukt wordt door de wind.
Ik ben veilig thuis gekomen. Ik had wel wat spetters op m'n borst en schouders gekregen maar ik kan niet echt zeggen dat ik nat was.
Eindelijk weer eens een echt 'velomobielweertje'. De smoes van anderen om niet te fietsen 'ja maar het regent zo vaak' is echt grote onzin. Vandaag heb ik een echte bui van betekenis gehad. Daarvan heb je er maar een paar per jaar. Daarbij komen nog wat kleinere buien voor die lang niet altijd noemenswaardig zijn. Maar goed, laat ze maar de auto nemen.... Laat ze maar van suiker zijn. Ben ik in wezen ook..... ik velomobiel ;-)
[update]
Ik ben vandaag een 2e keer op en neer naar het werk geweest. Het eerste retourtje eindigde met een gemiddelde van 27,04 km/h. Ik ben net terug en heb het gemiddelde omhoog gehaald naar 27,70 km/h, dat betekent dat ik het 2e retourtje met een gemiddelde van 28,4 km/h gereden heb. Wind-mee gaat geweldig lekker. Recht tegen de wind in duidelijk lastiger. Op een gegeven moment reed ik iets boven de 26 km/h. Wind van recht of schuin opzij (en of het nou van schuin voor of schuin achter is, boeit niet) is gewoon heerlijk. In beide gevallen kan je lekker doorjakkeren.Wel heb ik een paar keer flinke rukwinden gehad binnen de bebouwde kom tussen huizenblokken door waardoor de Versatile een centimeter of 30 aan de kant gedrukt werd maar hij bleef stabiel.
Onderweg op de heenweg ben ik trouwens twéé lagere voertuigen tegengekomen. Allereerst bij Westenholte, daar zag ik een (ik denk) Donkervoort rijden. Die wagens lijken nog lager dan een Versatile. Een snelle search met google vertelt me dat die bakken zo'n 1,10 meter hoog zijn terwijl de Versatile nog onder de 1 meter blijft. Maakt ook niet uit, die wagens zijn lááááááág.
Een eindje verder, tussen de IJsselbrug en Hattemerbroek kwam ik de witte Quest van Gerrit S. tegen (met hem erin uiteraard). Hij had een snelheid van 40+ km/h op de teller staan. Later die avond zou ik dat ook halen in dezelfde richting.
zondag 26 maart 2006
Ligfietsdag 2006
Vandaag was landelijke ligfietsdag. Met Plat Zwolsch ben ik naar Dronten gereden om daar een tochtje te rijden.
Deze keer weinig geleuter maar een link naar foto's
Deze keer weinig geleuter maar een link naar foto's
zaterdag 25 maart 2006
Achterband verwisseld
Ik verwacht niet meer dat het gaat sneeuwen. Ik heb daarom de Vredestein C-Rock van het achterwiel gehaald en er weer een Monte Carlo omheen gewurmd. Zoals gebruikelijk, had ik ook nu weer een flinke portie zeep nodig om de hieldraad op z'n plek te krijgen.
De C-Rock zag er nog zeer netjes uit. Ik heb geen scheuren of sneeën kunnen ontdekken. Die band gaat zeker nog een winter mee maar het zou me niet verbazen als dat heel wat meer winters zijn.
De C-Rock zag er nog zeer netjes uit. Ik heb geen scheuren of sneeën kunnen ontdekken. Die band gaat zeker nog een winter mee maar het zou me niet verbazen als dat heel wat meer winters zijn.
vrijdag 24 maart 2006
Weinig nieuws aan het front
Tja.... Gewoon een woon-werk-ritje gemaakt vandaag. Vanmiddag ben ik nog even snel de stad in geweest om wat band te halen om de matjes voor de Versatile af te werken.
Inmiddels heb ik 3 sets in elkaar genaaid. Met een beetje mazzel heb ik aan 2 sets genoeg; voor beide Versatiles één set.
Komende zondag is het nationale ligfietsdag. Ik rijd dan met Plat Zwolsch naar Dronten om daar een tochtje te rijden. Ik denk dat ik maar weer een normale achterband op m'n Versatile leg. De kans op sneeuw zal inmiddels toch wel drastisch klein zijn. Verder is nu ook de tweede voorband aan vervanging toe; daar ben ik ook door de slijtlaag heen.
Inmiddels heb ik 3 sets in elkaar genaaid. Met een beetje mazzel heb ik aan 2 sets genoeg; voor beide Versatiles één set.
Komende zondag is het nationale ligfietsdag. Ik rijd dan met Plat Zwolsch naar Dronten om daar een tochtje te rijden. Ik denk dat ik maar weer een normale achterband op m'n Versatile leg. De kans op sneeuw zal inmiddels toch wel drastisch klein zijn. Verder is nu ook de tweede voorband aan vervanging toe; daar ben ik ook door de slijtlaag heen.
donderdag 23 maart 2006
Anti-condensmat eerder aangekomen dan verwacht
Gisteren heb ik bij caravanhandel De Jong in Hattem een anticondensmat besteld. De vermoedelijke levertijd zou liggen tussen 1 à 2 weken. Vandaag kreeg ik echter een sms-je van m'n vrouw. De Jong had gebeld dat m'n matje al binnen was. Ik verbaasde me er heel erg over. Toen ik Ventisit belde, kreeg ik niet alleen te horen dat ik het materiaal niet los kon kopen maar dat het ook nog eens lastig verkrijgbaar was. Nja, als één dag lastig is........ Mij hoor je niet klagen!
Vanuit m'n werk ben ik direct even langs gegaan om het matje op te halen. Het matje was opgerold. De lengte van het matje was 1,4 meter breed, de rol had diezelfde lengte; te lang om in de Versatile te passen (een Quest zou er wel raad mee weten denk ik).
Een andere klant die het zag gebeuren, merkte op 'tja, kon je er nou maar een trekhaak aan gehad, dan kon je hem wel meenemen'. Ik wijs hem op de Cyclonekoppeling en zeg dat het dus wel mogelijk is maar dat ik de kar niet bij me heb. Tevens meld ik hem dat die mat hoe-dan-ook mee zal gaan in m'n fiets. De man bekijkt de fiets nog eens goed en merkt op dat dat vast wel comfortabel rijdt. Ook vraagt hij naar de gangbare snelheid van m'n fiets. Hij complimenteert me nog met de fraaie kleur en gaat daarna bij de zaak naar binnen.
Ik heb het matje afgerold, een keer dubbelgeslagen zodat de lengte uit zou komen op 70 cm. Vervolgens heb ik hem weer opgerold en gewoon in de staart van de Versatile gedrukt. De andere bagage paste er ook gewoon netjes bij dus ik kon naar huis.
Ik ben niet rechtstreeks naar huis gereden, ik ben eerst nog naar de stad gereden naar Lappenland. Daar heb ik van die bandjes gehaald zoals gebruikt worden voor bijvoorbeeld aansjorbandjes van rugtassen. Dat zou dienst gaan doen als rand rondom het matje.
Thuis ben ik aan het knutselen gegaan. Ik wilde de oude matjes overtrekken maar ze waren zodanig vergaan en vervormd dat dat absoluut geen zin meer had. Dus ben ik de vloer van m'n Versatile gaan opmeten. Toen heb ik de vorm van de matjes uitgetekend op een stuk tentzeil (wat ik nog had liggen van m'n Alleweder, ik had datzelfde materiaal gebruikt voor het zeiltje) en uitgeknipt. De zeiltjes pasten netjes op de bodem.
Vervolgens heb ik die 2 zeiltjes op de anti-condensmat gespeld.
Vanuit m'n werk ben ik direct even langs gegaan om het matje op te halen. Het matje was opgerold. De lengte van het matje was 1,4 meter breed, de rol had diezelfde lengte; te lang om in de Versatile te passen (een Quest zou er wel raad mee weten denk ik).
Een andere klant die het zag gebeuren, merkte op 'tja, kon je er nou maar een trekhaak aan gehad, dan kon je hem wel meenemen'. Ik wijs hem op de Cyclonekoppeling en zeg dat het dus wel mogelijk is maar dat ik de kar niet bij me heb. Tevens meld ik hem dat die mat hoe-dan-ook mee zal gaan in m'n fiets. De man bekijkt de fiets nog eens goed en merkt op dat dat vast wel comfortabel rijdt. Ook vraagt hij naar de gangbare snelheid van m'n fiets. Hij complimenteert me nog met de fraaie kleur en gaat daarna bij de zaak naar binnen.
Ik heb het matje afgerold, een keer dubbelgeslagen zodat de lengte uit zou komen op 70 cm. Vervolgens heb ik hem weer opgerold en gewoon in de staart van de Versatile gedrukt. De andere bagage paste er ook gewoon netjes bij dus ik kon naar huis.
Ik ben niet rechtstreeks naar huis gereden, ik ben eerst nog naar de stad gereden naar Lappenland. Daar heb ik van die bandjes gehaald zoals gebruikt worden voor bijvoorbeeld aansjorbandjes van rugtassen. Dat zou dienst gaan doen als rand rondom het matje.
Thuis ben ik aan het knutselen gegaan. Ik wilde de oude matjes overtrekken maar ze waren zodanig vergaan en vervormd dat dat absoluut geen zin meer had. Dus ben ik de vloer van m'n Versatile gaan opmeten. Toen heb ik de vorm van de matjes uitgetekend op een stuk tentzeil (wat ik nog had liggen van m'n Alleweder, ik had datzelfde materiaal gebruikt voor het zeiltje) en uitgeknipt. De zeiltjes pasten netjes op de bodem.
Vervolgens heb ik die 2 zeiltjes op de anti-condensmat gespeld.
De volgende stap was uiteraard het uitknippen. Daarna heb ik de randen van de matjes afgezigzagd (zo goed en zo kwaad als het ging maar het doel was de randen dunner te krijgen). Tot slot heb ik de bandjes om de uiteindes genaaid.
En zie, ze passen. Ik heb een nieuwe, luxere mattenset in m'n fiets liggen.
woensdag 22 maart 2006
Bijkomende kosten
Ik heb vandaag een anti-condensmat (ook wel bekend als Ventisit-mat) besteld bij caravanhandel De Jong in Hattem. Deze mat zal ik vermoedelijk binnen 2 weken kunnen ophalen. Deze mat is 140x210 cm voor €59,95. Dit formaat is goed voor in ieder geval 4 mattensets. Dat is dus 15 euro per set. Voor beide Versatiles dus 2 setjes (1 voor gebruik, 1 reserve)
Verder heb ik vandaag een brief ontvangen van Van Herp Assurantiën. Het betreft een accept-giro voor verlenging van de verzekering voor onze Versatiles. Per Versatile is dat een flink bedrag maar voor een verzekering voor een fiets is het spotgoedkoop. Bovendien is m'n Versatile me zoveel waard dat ik die graag verzeker.
Verder heb ik vandaag een brief ontvangen van Van Herp Assurantiën. Het betreft een accept-giro voor verlenging van de verzekering voor onze Versatiles. Per Versatile is dat een flink bedrag maar voor een verzekering voor een fiets is het spotgoedkoop. Bovendien is m'n Versatile me zoveel waard dat ik die graag verzeker.
dinsdag 21 maart 2006
Nieuwe matten in de Versatile in de planning
In de Versatiles liggen matjes van het bekende Z.O.S. (zeer open schuim) op de bodem. Ik had al ervaring met dit materiaal als zitmatje in m'n Alleweder. Het materiaal was naar mijn zin véél te snel verteerd. Ik zat na een jaar niet meer op een matje maar op een hoopje pulver van het matje. Toen ik datzelfde materiaal als 'vloerbedekking' in de Versatiles zag liggen, had ik direct ernstige twijfels. Niet ten onrechte zo is me gebleken. Mijn fiets is nog maar 9 maanden oud en van de matjes is nog maar bar weinig over. De vorm kan ik gelukkig nog herkennen maar van een matje-in-matige-staat kan ik niet spreken, laat staan van matje-in-goede-staat.
Ik heb ook ervaring met het materiaal wat Ventisit gebruikt voor( ondermeer) matjes op ligfietsstoelen. Dat materiaal lijkt veel duurzamer te zijn. Ik heb zo'n matje op mijn Fujin liggen. Het materiaal heb ik nog niet zoveel gebruikt als het eerste vergane ZOSmatje in de Alleweder maar als ik kijk naar de staat van het Ventisitmatje op m'n Fujin, dan denk ik echt dat dat materiaal veel beter is; het matje ziet er nog als nieuw uit.
Dat materiaal wil ik dan ook graag gebruiken als 'vloerbedekking' in m'n Versatile. Allereerst heb ik gebeld met Ventisit. Ik vroeg ze of ik een meter van het materiaal kon kopen. Dat kon helaas niet, ik kon alleen complete producten kopen. Bovendien hadden ze problemen met de leverbaarheid van het materiaal.
Van Bas Dekker had ik al eens begrepen dat het materiaal in de watersport (boten) en in caravans gebruikt werd als ventilatiemateriaal voor zitkussens e.d. Hij had het materiaal ergens in het verre noorden van het land weten te koen bij een bedrijf. Gezien dat voor mij niet echt voor de deur is, ben ik verder gaan zoeken.
Op mijn woon-werk-route kom ik 'langs' een grote caravanzaak; het is voor mij 500 meter een zijweg inrijden en later ook weer terug; een omweg van 1 kilometer dus. Ik ben daar vandaag naartoe gegaan om te vragen of ze het materiaal verkopen. Een verkoper wees me naar een hoop rollen zwart materiaal. Ik dacht dat ik het juiste had.... totdat ik bij de rollen was aangekomen. Het zijn 'aquamatten'. Dit materiaal lijkt meer een 'geperst' hoopje vezels en niet het 'gevlochten' materiaal met duidelijke honingraatstructuur. Maar naar wat verder vragen bleek dat ze het wel verkocht hadden. Ik heb toen gevraagd naar hun leverancier van het huidige materiaal (wat mij niet aanstaat maar mogelijk kon die mij wel verder helpen). Na nog wat verder praten met de mensen, kwamen ze erachter dat ze HET materiaal dus bij hun leverancier kunnen bestellen. Het materiaal wordt verkocht als 'anti-condensmat'. Deze is in 3 maten verkrijgbaar:
080x210 cm € 39,95
140x210 cm € 59,95
160x210 cm € 69,95
Ik heb ongeveer 60x100cm nodig voor één Versatile. Met de middelste maat kan ik er in ieder geval 4 sets uithalen. Voor beide Versatiles dus een nieuwe set en een reserveset of desnoods een andere toepassing.
Overmorgen ga ik zo'n mat van 140x210 bestellen (prijs-technisch gezien ook nog de voordeligste afmeting). De huidige matten heb ik overgetekend op patroonpapier want erg lang zullen ze het niet meer uithouden.
Ik heb ook ervaring met het materiaal wat Ventisit gebruikt voor( ondermeer) matjes op ligfietsstoelen. Dat materiaal lijkt veel duurzamer te zijn. Ik heb zo'n matje op mijn Fujin liggen. Het materiaal heb ik nog niet zoveel gebruikt als het eerste vergane ZOSmatje in de Alleweder maar als ik kijk naar de staat van het Ventisitmatje op m'n Fujin, dan denk ik echt dat dat materiaal veel beter is; het matje ziet er nog als nieuw uit.
Dat materiaal wil ik dan ook graag gebruiken als 'vloerbedekking' in m'n Versatile. Allereerst heb ik gebeld met Ventisit. Ik vroeg ze of ik een meter van het materiaal kon kopen. Dat kon helaas niet, ik kon alleen complete producten kopen. Bovendien hadden ze problemen met de leverbaarheid van het materiaal.
Van Bas Dekker had ik al eens begrepen dat het materiaal in de watersport (boten) en in caravans gebruikt werd als ventilatiemateriaal voor zitkussens e.d. Hij had het materiaal ergens in het verre noorden van het land weten te koen bij een bedrijf. Gezien dat voor mij niet echt voor de deur is, ben ik verder gaan zoeken.
Op mijn woon-werk-route kom ik 'langs' een grote caravanzaak; het is voor mij 500 meter een zijweg inrijden en later ook weer terug; een omweg van 1 kilometer dus. Ik ben daar vandaag naartoe gegaan om te vragen of ze het materiaal verkopen. Een verkoper wees me naar een hoop rollen zwart materiaal. Ik dacht dat ik het juiste had.... totdat ik bij de rollen was aangekomen. Het zijn 'aquamatten'. Dit materiaal lijkt meer een 'geperst' hoopje vezels en niet het 'gevlochten' materiaal met duidelijke honingraatstructuur. Maar naar wat verder vragen bleek dat ze het wel verkocht hadden. Ik heb toen gevraagd naar hun leverancier van het huidige materiaal (wat mij niet aanstaat maar mogelijk kon die mij wel verder helpen). Na nog wat verder praten met de mensen, kwamen ze erachter dat ze HET materiaal dus bij hun leverancier kunnen bestellen. Het materiaal wordt verkocht als 'anti-condensmat'. Deze is in 3 maten verkrijgbaar:
080x210 cm € 39,95
140x210 cm € 59,95
160x210 cm € 69,95
Ik heb ongeveer 60x100cm nodig voor één Versatile. Met de middelste maat kan ik er in ieder geval 4 sets uithalen. Voor beide Versatiles dus een nieuwe set en een reserveset of desnoods een andere toepassing.
Overmorgen ga ik zo'n mat van 140x210 bestellen (prijs-technisch gezien ook nog de voordeligste afmeting). De huidige matten heb ik overgetekend op patroonpapier want erg lang zullen ze het niet meer uithouden.
maandag 20 maart 2006
Nieuwe richtingaanwijzers?
De knipperlichten die ik vanmiddag bij de Fiatdealer heb gehaald, heb ik eens goed bekeken op de mogelijkheden.
Een Luxeon valt er vast in te bouwen maar dat betekent flink bijslijpen van de koelplaat. Ik heb eerst wat eenvoudigers geprobeerd.
De halogeen steeklampjes laten hun pennetjes helaas niet ombuigen; het glas breekt dan vrijwel direct. Het doel van het ombuigen was om een vergelijkbaar voetje te krijgen als de originele lampjes, dus de metalen aansluiting náást het glas in plaats van in het uiteinde. Als ombuigen van de metalen pennen niet lukt, zou ik natuurlijk ook zelf metaal eraan kunnen proberen te solderen. Dat heb ik dus gedaan. Wat koperdraad heb ik 1x om een pootje gewikkeld, toen een lus gemaakt en nog een keer om het pootje gewikkeld. De lus heb ik toen vastgesoldeerd om het pootje. Vervolgens heb ik de lus omgebogen zodat deze lang het glas liep. Dat heb ik ook bij het andere pennetje gedaan. Tot slot heb ik de pennetjes behoorlijk ingekort.
Het lampje wat ik nu verkregen heb, past qua dikte van het voetje nét in de lamphouder. Maar het lukt dus. Ik kan dus een 10W halogeenlampje in de knipperlichten van de Multipla drukken.
Velomobiel.nl was al eens aan het knutselen gegaan met de lampjes van de Fiat Punto. Het is hun ook al eens gelukt om een halogeenlampje weg te drukken in de Punto-lampjes. Ik heb begrepen dat ze daarvoor het puntje van het halogeenlampje wat hebben afgeslepen en de binnenkant van het lampkapje ook wat uitgeboord om ruimte te maken. Ik meen alleen dat het bij die lampjes gaat om lampjes met bajonetsluiting.
Ik ben wel razend benieuwd of de 10W halogeenlampjes een beetje fatsoenlijk leven beschoren zijn; of ze tegen de trillingen kunnen van een fiets. Mocht dat niet zo zijn, dan zal ik alsnog met Luxeons aan de gang gaan. Eerst denk ik dat ik maar eens ga experimenteren met deze halogeenlampjes. Eerst druk ik ze maar eens in de staart denk ik en als dat goed lijkt te gaan, dat ik daarna ook de neus aanpak.
Hieronder staan de 2 lampjes. Links het 10W halogeenlampje welke ik heb aangepast en rechts het originele 5W gloeilampje
Hieronder staan de 2 Multipla-lampen met in de linker de 10W halogeenlamp en in de rechter de 5W gloeilamp
Een Luxeon valt er vast in te bouwen maar dat betekent flink bijslijpen van de koelplaat. Ik heb eerst wat eenvoudigers geprobeerd.
De halogeen steeklampjes laten hun pennetjes helaas niet ombuigen; het glas breekt dan vrijwel direct. Het doel van het ombuigen was om een vergelijkbaar voetje te krijgen als de originele lampjes, dus de metalen aansluiting náást het glas in plaats van in het uiteinde. Als ombuigen van de metalen pennen niet lukt, zou ik natuurlijk ook zelf metaal eraan kunnen proberen te solderen. Dat heb ik dus gedaan. Wat koperdraad heb ik 1x om een pootje gewikkeld, toen een lus gemaakt en nog een keer om het pootje gewikkeld. De lus heb ik toen vastgesoldeerd om het pootje. Vervolgens heb ik de lus omgebogen zodat deze lang het glas liep. Dat heb ik ook bij het andere pennetje gedaan. Tot slot heb ik de pennetjes behoorlijk ingekort.
Het lampje wat ik nu verkregen heb, past qua dikte van het voetje nét in de lamphouder. Maar het lukt dus. Ik kan dus een 10W halogeenlampje in de knipperlichten van de Multipla drukken.
Velomobiel.nl was al eens aan het knutselen gegaan met de lampjes van de Fiat Punto. Het is hun ook al eens gelukt om een halogeenlampje weg te drukken in de Punto-lampjes. Ik heb begrepen dat ze daarvoor het puntje van het halogeenlampje wat hebben afgeslepen en de binnenkant van het lampkapje ook wat uitgeboord om ruimte te maken. Ik meen alleen dat het bij die lampjes gaat om lampjes met bajonetsluiting.
Ik ben wel razend benieuwd of de 10W halogeenlampjes een beetje fatsoenlijk leven beschoren zijn; of ze tegen de trillingen kunnen van een fiets. Mocht dat niet zo zijn, dan zal ik alsnog met Luxeons aan de gang gaan. Eerst denk ik dat ik maar eens ga experimenteren met deze halogeenlampjes. Eerst druk ik ze maar eens in de staart denk ik en als dat goed lijkt te gaan, dat ik daarna ook de neus aanpak.
Hieronder staan de 2 lampjes. Links het 10W halogeenlampje welke ik heb aangepast en rechts het originele 5W gloeilampje
Hieronder staan de 2 Multipla-lampen met in de linker de 10W halogeenlamp en in de rechter de 5W gloeilamp
Fiatdealer
Vandaag ben ik bij een Fiatdealer in Hattem geweest. Dat is een stuk dichterbij dan Dronten; Hattem ligt ongeveer 4 kilometer omrijden van m'n woon-werk-route af terwijl Dronten zo'n 30 kilometer extra fietsen is. Nu heb ik helemaal geen hekel aan fietsen maar omdat de Ligfietsshop vandaag dicht zit, zat dat ritje er niet in.
Bij de Fiatdealer kennen ze de lampjes van de Versatile wel maar de monteur zei me dat het wel om een heel oud type lampje gaat. Ik heb gevraagd of hij nog ander interessant spul had liggen. Tja, de lampjes van de Punto kennen 'we' allemaal wel; die worden op Quest en Mango gemonteerd. Die hebben niet helemaal mijn voorkeur, mede vanwege de kleur. Daarbij is de houder dunner, dus die klemmen niet in de gaten van de Versatile maar rommelen er dan zo uit. Een dikker type is natuurlijk wel een mogelijkheid maar daarbij mag hij natuurlijk niet té dik zijn; hij moet nog wel passen achter de ruitjes van de koplampen.
De monteur liet me een ronde zien die vanaf de zijkant gezien wat hoekig is. Dat model had een afschroefbaar kapje; erg handig, zeker in vergelijking met de standaard richtingaanwijzerlampjes van de Versatile. Toen liet hij me de lampjes van een Multipla zien. Ook een afschroefbaar kapje alleen is het kapje wat ronder; dat staat mij meer aan. Ik heb er 2 van meegenomen. Ze hebben welliswaar een groter gat nodig in de romp van de fiets maar dat valt op te lossen.
Bij de Fiatdealer kennen ze de lampjes van de Versatile wel maar de monteur zei me dat het wel om een heel oud type lampje gaat. Ik heb gevraagd of hij nog ander interessant spul had liggen. Tja, de lampjes van de Punto kennen 'we' allemaal wel; die worden op Quest en Mango gemonteerd. Die hebben niet helemaal mijn voorkeur, mede vanwege de kleur. Daarbij is de houder dunner, dus die klemmen niet in de gaten van de Versatile maar rommelen er dan zo uit. Een dikker type is natuurlijk wel een mogelijkheid maar daarbij mag hij natuurlijk niet té dik zijn; hij moet nog wel passen achter de ruitjes van de koplampen.
De monteur liet me een ronde zien die vanaf de zijkant gezien wat hoekig is. Dat model had een afschroefbaar kapje; erg handig, zeker in vergelijking met de standaard richtingaanwijzerlampjes van de Versatile. Toen liet hij me de lampjes van een Multipla zien. Ook een afschroefbaar kapje alleen is het kapje wat ronder; dat staat mij meer aan. Ik heb er 2 van meegenomen. Ze hebben welliswaar een groter gat nodig in de romp van de fiets maar dat valt op te lossen.
Vervolgens ben ik op zoek gegaan naar een lampje wat het standaard 12V 5W gloeilampje kan vervangen, ik denk aan 12V halogeen 5-10W. Uiteraard heb ik gevraagd bij de Fiatdealer. Die had het niet. Lampenzaak had wel een 12V halogeenlampje met het juiste voetje van 7,5W. Echter had deze een veel te groot en dik glaasje, dat past dus nooit. Ik ken het type en formaat lampje wat ik nodig heb wel in halogeen maar dan in 12V, dat gaat niet branden ben ik bang ;-)
Ik ben nog bij een elektronicazaak langs geweest. Ook die had het niet. Een bajonetlampje gaat ook niet zonder knutselen lukken; daarvoor moet ook het nodige gebeuren. Dan heb je nog de halogeen steeklampjes die bijvoorbeeld in bureaulampjes en aanrechtlampjes gebruikt worden. Daarvan heb ik er 1 gekocht en getracht de pootjes om te buigen. Dat is ook geen succes, het glas waarin ze gegoten zitten, knapt zeer snel af bij het buigen van de metalen pootjes. Ik zou kunnen proberen 2 metalen stripjes aan de pootjes te solderen, wellich dat het zo wel lukt. Maar ook daarbij moet ik weer uitkijken dat het glas niet knapt; dat zou met solderen best kunnen gebeuren.
Samengevat, ik weet het nog niet. Ik heb nu in ieder geval wel een behuizing waar ik met goed fatsoen IN kan komen zodat ik bijvoorbeeld een Luxeon passend kan proberen te maken. Ik denk nog even verder om te zien of nog andere ideeën tebinnen schieten.
vrijdag 17 maart 2006
RIS deel 3: Geen LIS
Hoewel ik vanmorgen een flink aantal minuten later vertrokken ben dan afgelopen dagen, zag ik vanmorgen weer de PDM'er tegen de IJsselbrug oprijden toen ik net uit Spoolde kwam, hij zag mij ook. M'n conditie leek niet geweldig te zijn vanmorgen, ik heb een slechte nachtrust gehad doordat onze dochter erg veel wakker is geweest door de waterpokken. Het eerste deel van de route heb ik dan ook rustig aan gereden.
Echter..... als ik dan toch een geduchte 'tegenstander' zie, dan begint er vanbinnen iets te borrelen. Ik heb toch wat aangezet maar vandaag niet uit volle macht. Met een aangename inspanning ben ik tegen de IJsselbrug opgefietst. De PDM'er liep weer op me uit, net als eergisteren. Van de IJsselbrug af heb ik ook rustig snelheid gemeerderd. Op deze manier had ik onder aan de brug 38 km/h op de teller. Zonder mezelf het snot voor ogen te trappen, heb ik doorgetrapt waarbij m'n snelheid langzaam daalde. Ik liep op hem in. Toen ik eenmaal achter hem reed en m'n snelheid had aangepast, zag ik dat we iets meer dan 25 km/h reden. In de hoop dat hij hetzelfde grapje zou uithalen als eergisteren (sneller gaan rijden, dan weer wat afzakken en weer sneller, etc.) ben ik nog een tijdje achter hem gebleven. Helaas, hij was niet in voor een spelletje. Ik ben hem toen voorbij gereden en heb het asfalt opgezocht. Ik heb vervolgens getracht om met flinke snelheid door te rijden. Ik hoopte 38 te kunnen rijden maar dat lukte niet. 35 km/h was wel goed haalbaar dus heb ik die snelheid doorgereden de laatste kilometers. De PDM'er bleef z'n eigen tempo aanhouden.
Ik denk dat ik hem vast wel vaker zal zien. Het zou me niet verbazen als dit dezelfde fietser is als degene die ik vorige week in de sneeuw heb gezien. Ik ben benieuwd of we elkaar in de toekomst nog eens een paar keer flink de sporen geven. Ik hoop het wel, ik ben vaak wel in voor een spelletje.
Echter..... als ik dan toch een geduchte 'tegenstander' zie, dan begint er vanbinnen iets te borrelen. Ik heb toch wat aangezet maar vandaag niet uit volle macht. Met een aangename inspanning ben ik tegen de IJsselbrug opgefietst. De PDM'er liep weer op me uit, net als eergisteren. Van de IJsselbrug af heb ik ook rustig snelheid gemeerderd. Op deze manier had ik onder aan de brug 38 km/h op de teller. Zonder mezelf het snot voor ogen te trappen, heb ik doorgetrapt waarbij m'n snelheid langzaam daalde. Ik liep op hem in. Toen ik eenmaal achter hem reed en m'n snelheid had aangepast, zag ik dat we iets meer dan 25 km/h reden. In de hoop dat hij hetzelfde grapje zou uithalen als eergisteren (sneller gaan rijden, dan weer wat afzakken en weer sneller, etc.) ben ik nog een tijdje achter hem gebleven. Helaas, hij was niet in voor een spelletje. Ik ben hem toen voorbij gereden en heb het asfalt opgezocht. Ik heb vervolgens getracht om met flinke snelheid door te rijden. Ik hoopte 38 te kunnen rijden maar dat lukte niet. 35 km/h was wel goed haalbaar dus heb ik die snelheid doorgereden de laatste kilometers. De PDM'er bleef z'n eigen tempo aanhouden.
Ik denk dat ik hem vast wel vaker zal zien. Het zou me niet verbazen als dit dezelfde fietser is als degene die ik vorige week in de sneeuw heb gezien. Ik ben benieuwd of we elkaar in de toekomst nog eens een paar keer flink de sporen geven. Ik hoop het wel, ik ben vaak wel in voor een spelletje.
donderdag 16 maart 2006
RIS, het vervolg.... LIS
Toen ik vanmorgen van de IJsselbrug afreed, zag ik in m'n achteruitkijkspiegels 2 fietsers op enige afstand. Bij het Wok-restaurant zag ik dat beide fietsers in mijn richting reden maar de ene reed duidelijk sneller dan de ander; vermoedelijk twee eenzame fietsers, net als ik.
De snelste rijder had er flink de benen in. Na een kilometer zag ik wie het was, het was de hybridefietser met PDM-kleding aan. Ik hield aardig snelheid; zo'n 35 km/h. De fietser leek (net als ik gisteren) vastbesloten om aan te sluiten Na enige tijd gebeurde dat ook; een paar honderd meter voor Hattemerbroek. Hij heeft toen tot Hattemerbroek praktisch in m'n achterwiel gereden maar het werd hem toch te gortig, hij moest lossen en ik zag hem langzaam in m'n achteruitkijkspiegel verdwijnen. Mijn eigen snelheid zakte langzaam naar 30 km/h.
In Wezep moest ik wachten op een vrachtwagen met zand die dwars op het fietspad stond omdat hij een oprit in wilde rijden wat om één of andere reden niet kon. Hij stond een tijd stil (fietspad blokkerend), stak daarna een halve meter achteruit, reed weer een halve meter vooruit en bleef weer staan. Ik heb al die tijd gewacht maar ben er toen toch maar achterlangs gegaan. De PDM'er was inmiddels ook op de plek aangekomen en stak net na mij achter de vrachtwagen langs.
Het nadeel van het grotere gewicht van een velomobiel is dan weer duidelijk want ik moest echt flink kracht zetten om even hard te versnellen als de PDM'er. Ik ben echter op het asfalt gebleven voor de auto's. Dat is dan een mooie gelegenheid om door te trappen naar 38 km/h, dat lukt me niet op het fietspad, bestaande uit tegels. Wederom was dat teveel voor de PDM'er. Hoe dan ook, de man heeft wel een beregoede conditie. Gisteren heb ik me ook bijna het snot voor ogen getrapt (grotendeels omdat ik tegen de IJsselbrug op véél meer gegeven heb dan ik normaal doe) maar kon hem gelukkig wel bijhouden. Vandaag waren de rollen omgekeerd. Tja, op de vlakke weg wordt het voordeel van de stroomlijn weer duidelijk.
De snelste rijder had er flink de benen in. Na een kilometer zag ik wie het was, het was de hybridefietser met PDM-kleding aan. Ik hield aardig snelheid; zo'n 35 km/h. De fietser leek (net als ik gisteren) vastbesloten om aan te sluiten Na enige tijd gebeurde dat ook; een paar honderd meter voor Hattemerbroek. Hij heeft toen tot Hattemerbroek praktisch in m'n achterwiel gereden maar het werd hem toch te gortig, hij moest lossen en ik zag hem langzaam in m'n achteruitkijkspiegel verdwijnen. Mijn eigen snelheid zakte langzaam naar 30 km/h.
In Wezep moest ik wachten op een vrachtwagen met zand die dwars op het fietspad stond omdat hij een oprit in wilde rijden wat om één of andere reden niet kon. Hij stond een tijd stil (fietspad blokkerend), stak daarna een halve meter achteruit, reed weer een halve meter vooruit en bleef weer staan. Ik heb al die tijd gewacht maar ben er toen toch maar achterlangs gegaan. De PDM'er was inmiddels ook op de plek aangekomen en stak net na mij achter de vrachtwagen langs.
Het nadeel van het grotere gewicht van een velomobiel is dan weer duidelijk want ik moest echt flink kracht zetten om even hard te versnellen als de PDM'er. Ik ben echter op het asfalt gebleven voor de auto's. Dat is dan een mooie gelegenheid om door te trappen naar 38 km/h, dat lukt me niet op het fietspad, bestaande uit tegels. Wederom was dat teveel voor de PDM'er. Hoe dan ook, de man heeft wel een beregoede conditie. Gisteren heb ik me ook bijna het snot voor ogen getrapt (grotendeels omdat ik tegen de IJsselbrug op véél meer gegeven heb dan ik normaal doe) maar kon hem gelukkig wel bijhouden. Vandaag waren de rollen omgekeerd. Tja, op de vlakke weg wordt het voordeel van de stroomlijn weer duidelijk.
woensdag 15 maart 2006
Lastpak en RIS
Vanmorgen was het weer zover. Op een bekende plek op m'n route werd weer iemand opgepikt door een auto. Dat moet uiteraard óp het (verplicht) fietspad gebeuren waarbij de auto éérst over een doorgetrokken streep moet rijden. Je zou toch denken dat zo'n gast wel in de gaten heeft dat hij daar niet hoort te komen. Ik kon dus weer kiezen: 1) gehinderd worden en wachten of 2) gehinderd worden en de regels overtreden en ook over de doorgetrokken streep rijden.
De keuze werd vanmorgen voor me bepaald. Het was druk op de rijbaan dus er voorbij gaan was niet goed mogelijk, ik moest dus toch wachten. Maar ben nog wel opgetrokken voordat die knurft van z'n plek kwam. WAT kan je nou tegen zulke figuren doen? Misschien maar eens m'n fiets voor z'n auto parkeren, uitstappen en een gesprek met hem aangaan.
Toen ik vanuit Spoolde tegen de IJsselbrug opreed, zag ik een snel ogende fietser. PDM-pakje aan, helm op, op hybridefiets. Hij had er aardig de sokken in. Ik heb nog wat aangezet met de intentie hem in te halen. Hij had al een fikse voorsprong. Ik moest nog flink doorklimmen en een scherpe bocht draaien. Hij bleef maar uitlopen. Toen ik bovenop de IJsselbrug was, was hij al een paar honderd meter voor me, hij ging zeker niet langzaam van de bult af. Na nog meer stevig aanzetten, kwam ik hem na ongeveer een kilometer achterop. Hij reed ongeveer 33 km/h op dat moment. Af en toe leek hij me proberen kwijt te raken want soms zakte hij langzaam naar 27 km/h om niet veel later daarna stevig aan te zetten en weer naar de 33 km/h te klimmen. Maar hij kwam niet van me af. Helaas liet mijn conditie het niet toe om hem voorbij te steken en mezelf aan de horizon te laten verdwijnen.
Lekker om eens een keer iemand voor me te hebben die van doortrappen weet.
De keuze werd vanmorgen voor me bepaald. Het was druk op de rijbaan dus er voorbij gaan was niet goed mogelijk, ik moest dus toch wachten. Maar ben nog wel opgetrokken voordat die knurft van z'n plek kwam. WAT kan je nou tegen zulke figuren doen? Misschien maar eens m'n fiets voor z'n auto parkeren, uitstappen en een gesprek met hem aangaan.
Toen ik vanuit Spoolde tegen de IJsselbrug opreed, zag ik een snel ogende fietser. PDM-pakje aan, helm op, op hybridefiets. Hij had er aardig de sokken in. Ik heb nog wat aangezet met de intentie hem in te halen. Hij had al een fikse voorsprong. Ik moest nog flink doorklimmen en een scherpe bocht draaien. Hij bleef maar uitlopen. Toen ik bovenop de IJsselbrug was, was hij al een paar honderd meter voor me, hij ging zeker niet langzaam van de bult af. Na nog meer stevig aanzetten, kwam ik hem na ongeveer een kilometer achterop. Hij reed ongeveer 33 km/h op dat moment. Af en toe leek hij me proberen kwijt te raken want soms zakte hij langzaam naar 27 km/h om niet veel later daarna stevig aan te zetten en weer naar de 33 km/h te klimmen. Maar hij kwam niet van me af. Helaas liet mijn conditie het niet toe om hem voorbij te steken en mezelf aan de horizon te laten verdwijnen.
Lekker om eens een keer iemand voor me te hebben die van doortrappen weet.
dinsdag 14 maart 2006
Aangehouden door politie
Ik rijd elke dag 2x door Frankhuis. Regelmatig zie ik daar politie (in
burgerwagen en soms ook met herkenbare politiewagen of -motor) auto's
aanhouden. Waarom is me niet duidelijk; die auto's reden niet te hard bij
mijn weten en gedroegen zich verder ook niet vreemd o.i.d. Vanmorgen stonden
ze er weer.
Vanmiddag op weg naar huis, kom ik door een industrieterrein en daarna door
Frankhuis. Op het industrieterrein werd ik ingehaald door een grijze Opel
Vectra (ofzo) stationwagon. Ze bleven even naast me rijden. Ik keek opzij en
zag de bestuurder in mijn richting kijken. Daarna reed de auto door. In
Frankhuis stond de auto aan de kant van de weg met de neus richting de weg;
op dezelfde plek als ik de politie al vaker heb zien staan. De bestuurder
sprint de auto uit en steekt z'n hand omhoog ten teken dat ik moet stoppen.
De eerste gedachte was dat de man mij de weg wilde vragen o.i.d. De man was
in het donker blauw gekleed en had een donkere muts op z'n hoofd. Pas na een
seconde of 2 besefte ik het me dat het politie was. Ik moet zeggen dat ze
niet echt herkenbaar zijn op die manier. Geen strepen op de schouders, geen
reflectie, geen 'politie'-teken op de muts of jas; helemaal niets. Alleen de
broek met herkenbare zwarte streep gaf enigszins aan dat het politie was
maar dat zie je op afstand ook niet altijd even goed.
Maar goed, sterk vermoedend dus dat het politie was, ben ik gestopt.
De man hurkt rechts naast m'n fiets en zegt me 'goede middag'. Ik antwoord
hetzelfde terug. De volgende vraag is 'Hoe geeft u richting aan?'. Die vraag
heb ik snel beantwoord door gewoon m'n duim op de rechter knop van de
richtingaanwijzers te drukken. 'Tik-tak-tik-tak-tik-tak' en de rechter
lampjes knipperen vrolijk op het ritme mee. Hij vervolgt 'Ik vraag het u
omdat m'n collega en ik het niet zagen, ze vallen niet echt op'. Tja, ik
wist dat al wel en ben nog steeds op zoek naar een betere oplossing maar
antwoord verbaasd met 'oh?' De man heeft het verder niet meer over de
richtingaanwijzers. Hij is meer geïnteresseerd in de fiets zelf. 'Mooi ding.
Stevig polyester?' Ik antwoord hem dat de kap van ABS is en de onderkant van
Twintex; lekker stevig. De vraag hoe hard dat nou gaat blijft ook niet uit.
Tja.... de 82 km/h van de bult af heb ik hem niet onthouden maar heb ook de
normale snelheden van 30 km/h genoemd. Hij kijkt wat verbaasd en verwonderd.
Hij complimenteert me nog een keer en wenst me een goede dag. Ik doe
hetzelfde terug en vervolg mijn weg.
Ik moet toch maar eens gaan kijken voor een oplossing. Ik ben al eens aan
het kijken geweest maar een oplossing heb ik nog niet bedacht. Tja, waar
Velomobiel tegenaan liep was dat halogeenlampjes niet passen in de
behuizingen. Dat is wel jammer want je hebt dan veel meer licht, zeker als
je ook nog eens een wat zwaarder lampje monteert. Maar helaas,
halogeenlampjes gaat het waarschijnlijk niet worden. Volgende gedachte is 3W
luxeons. Het verbruik is netjes en geeft toch een flinke bonk licht. Ik zal
wel aan het knutselen moeten gaan om de boel netjes te maken maar ook daar
ga ik nog eens rustig over nadenken. Maar ik (en velen met mij) ben het met
de agenten eens dat het niet echt genoeg licht geeft. (ze hadden me trouwens
niet hoeven proberen te bekeuren.... want dan zouden ze véél Fiats van de
weg mogen halen gezien dit Fiat-lampjes zijn)
burgerwagen en soms ook met herkenbare politiewagen of -motor) auto's
aanhouden. Waarom is me niet duidelijk; die auto's reden niet te hard bij
mijn weten en gedroegen zich verder ook niet vreemd o.i.d. Vanmorgen stonden
ze er weer.
Vanmiddag op weg naar huis, kom ik door een industrieterrein en daarna door
Frankhuis. Op het industrieterrein werd ik ingehaald door een grijze Opel
Vectra (ofzo) stationwagon. Ze bleven even naast me rijden. Ik keek opzij en
zag de bestuurder in mijn richting kijken. Daarna reed de auto door. In
Frankhuis stond de auto aan de kant van de weg met de neus richting de weg;
op dezelfde plek als ik de politie al vaker heb zien staan. De bestuurder
sprint de auto uit en steekt z'n hand omhoog ten teken dat ik moet stoppen.
De eerste gedachte was dat de man mij de weg wilde vragen o.i.d. De man was
in het donker blauw gekleed en had een donkere muts op z'n hoofd. Pas na een
seconde of 2 besefte ik het me dat het politie was. Ik moet zeggen dat ze
niet echt herkenbaar zijn op die manier. Geen strepen op de schouders, geen
reflectie, geen 'politie'-teken op de muts of jas; helemaal niets. Alleen de
broek met herkenbare zwarte streep gaf enigszins aan dat het politie was
maar dat zie je op afstand ook niet altijd even goed.
Maar goed, sterk vermoedend dus dat het politie was, ben ik gestopt.
De man hurkt rechts naast m'n fiets en zegt me 'goede middag'. Ik antwoord
hetzelfde terug. De volgende vraag is 'Hoe geeft u richting aan?'. Die vraag
heb ik snel beantwoord door gewoon m'n duim op de rechter knop van de
richtingaanwijzers te drukken. 'Tik-tak-tik-tak-tik-tak' en de rechter
lampjes knipperen vrolijk op het ritme mee. Hij vervolgt 'Ik vraag het u
omdat m'n collega en ik het niet zagen, ze vallen niet echt op'. Tja, ik
wist dat al wel en ben nog steeds op zoek naar een betere oplossing maar
antwoord verbaasd met 'oh?' De man heeft het verder niet meer over de
richtingaanwijzers. Hij is meer geïnteresseerd in de fiets zelf. 'Mooi ding.
Stevig polyester?' Ik antwoord hem dat de kap van ABS is en de onderkant van
Twintex; lekker stevig. De vraag hoe hard dat nou gaat blijft ook niet uit.
Tja.... de 82 km/h van de bult af heb ik hem niet onthouden maar heb ook de
normale snelheden van 30 km/h genoemd. Hij kijkt wat verbaasd en verwonderd.
Hij complimenteert me nog een keer en wenst me een goede dag. Ik doe
hetzelfde terug en vervolg mijn weg.
Ik moet toch maar eens gaan kijken voor een oplossing. Ik ben al eens aan
het kijken geweest maar een oplossing heb ik nog niet bedacht. Tja, waar
Velomobiel tegenaan liep was dat halogeenlampjes niet passen in de
behuizingen. Dat is wel jammer want je hebt dan veel meer licht, zeker als
je ook nog eens een wat zwaarder lampje monteert. Maar helaas,
halogeenlampjes gaat het waarschijnlijk niet worden. Volgende gedachte is 3W
luxeons. Het verbruik is netjes en geeft toch een flinke bonk licht. Ik zal
wel aan het knutselen moeten gaan om de boel netjes te maken maar ook daar
ga ik nog eens rustig over nadenken. Maar ik (en velen met mij) ben het met
de agenten eens dat het niet echt genoeg licht geeft. (ze hadden me trouwens
niet hoeven proberen te bekeuren.... want dan zouden ze véél Fiats van de
weg mogen halen gezien dit Fiat-lampjes zijn)
maandag 13 maart 2006
Nieuwe versnellingskabels, verder info over dakje
Ik meende te zien dat er remkabels gebruikt waren voor de Rohloffnaaf; ik herkende de spiraalvorm in het metaal. Omdat ik graag zo snel mogelijk de kabels weer in orde wilde hebben, heb ik wat vragen gesteld op de ligfietslijst.
Arjan Vrielink (van Flevobike) las mijn bericht en zei dat ik bij Flevobike langs kon komen om zelf de kabels te vervangen. Daar heb ik gretig gebruik van gemaakt. Ik was toch vroeg vrij vandaag en ben direct uit het werk naar Dronten gereden. Na een tijdje te hebben geklust (ik had nog nooit kabels van een Rohloffnaaf vervangen/geplaatst dus was het even kijken hoe het moest, gelukkig had ik op school al een demonstratiefilmpje van Rohloff bekeken) was de fiets weer in orde.
Vermoedelijke oorzaak van het euvel (knikken van de buitenkabel) was iets te korte kabels. Ik heb de kabels nu op aanraden van Arjan 2 cm langer gemaakt. De kabels lopen nu netjes recht de houder van de Rohloffbox in.
De kabels die eraan zaten, waren toch echte Rohloffkabels. De constructie van de buitenkabel is grotendeels hetzelfde als van de standaard remkabels. Enig verschil is wel de binnenvoering; die is bij de Rohloffkabels gemakkelijk uit de buitenkabel te trekken.
Flevobike, bedankt voor de gelegenheid om m'n fiets weer helemaal in orde te krijgen.
Verder heb ik het nieuwe dakje gezien. Het dakje is gemaakt van hetzelfde materiaal als de Quest/Mangodekjes. Het geheel is 3D-geperst. Aan de voorkant zit een mooi Versatile-logo ingeperst. Op de kap zit het dakje vast met een scharnierend iets. Voor de Versatile is dat overbodig omdat de hele kap open gaat bij uitstappen terwijl het bij een Quest natuurlijk een eis is dat het dakje opgeklapt kan worden. Op de rolbeugel zit het dakje vast met klittenband.
Het ruitje was bij dat exemplaar erin gepopt, dat was even provisorisch gedaan; de 'commerciële' versie zal dat netter krijgen vastgemaakt.
Momenteel ligt wat materiaal bij Radical-Design om afgewerkt te worden.
Verder vindt Flevobike (terecht) dat het materiaal van het dakje wel mooi is maar te UV-gevoelig en te snel verkleurt. Dat zien ze ook graag verbetert, dus ook daar wordt nog naar gekeken.
Ik ben van plan om één dakje te bestellen met twéé sets montagepunten voor op de fiets. We hebben twéé Versatiles staan, zo kunnen we beiden het dakje proberen en kan het dakje dus op beide fietsen gemonteerd worden. Mocht het dakje ons beiden bevallen, dan kunnen we altijd nog een dakje bijbestellen.
Arjan Vrielink (van Flevobike) las mijn bericht en zei dat ik bij Flevobike langs kon komen om zelf de kabels te vervangen. Daar heb ik gretig gebruik van gemaakt. Ik was toch vroeg vrij vandaag en ben direct uit het werk naar Dronten gereden. Na een tijdje te hebben geklust (ik had nog nooit kabels van een Rohloffnaaf vervangen/geplaatst dus was het even kijken hoe het moest, gelukkig had ik op school al een demonstratiefilmpje van Rohloff bekeken) was de fiets weer in orde.
Vermoedelijke oorzaak van het euvel (knikken van de buitenkabel) was iets te korte kabels. Ik heb de kabels nu op aanraden van Arjan 2 cm langer gemaakt. De kabels lopen nu netjes recht de houder van de Rohloffbox in.
De kabels die eraan zaten, waren toch echte Rohloffkabels. De constructie van de buitenkabel is grotendeels hetzelfde als van de standaard remkabels. Enig verschil is wel de binnenvoering; die is bij de Rohloffkabels gemakkelijk uit de buitenkabel te trekken.
Flevobike, bedankt voor de gelegenheid om m'n fiets weer helemaal in orde te krijgen.
Verder heb ik het nieuwe dakje gezien. Het dakje is gemaakt van hetzelfde materiaal als de Quest/Mangodekjes. Het geheel is 3D-geperst. Aan de voorkant zit een mooi Versatile-logo ingeperst. Op de kap zit het dakje vast met een scharnierend iets. Voor de Versatile is dat overbodig omdat de hele kap open gaat bij uitstappen terwijl het bij een Quest natuurlijk een eis is dat het dakje opgeklapt kan worden. Op de rolbeugel zit het dakje vast met klittenband.
Het ruitje was bij dat exemplaar erin gepopt, dat was even provisorisch gedaan; de 'commerciële' versie zal dat netter krijgen vastgemaakt.
Momenteel ligt wat materiaal bij Radical-Design om afgewerkt te worden.
Verder vindt Flevobike (terecht) dat het materiaal van het dakje wel mooi is maar te UV-gevoelig en te snel verkleurt. Dat zien ze ook graag verbetert, dus ook daar wordt nog naar gekeken.
Ik ben van plan om één dakje te bestellen met twéé sets montagepunten voor op de fiets. We hebben twéé Versatiles staan, zo kunnen we beiden het dakje proberen en kan het dakje dus op beide fietsen gemonteerd worden. Mocht het dakje ons beiden bevallen, dan kunnen we altijd nog een dakje bijbestellen.
Koud
Vanmorgen zaten m'n versnellingen helaas weer vast. De onderste versnellingskabel was vastgevroren. Waarschijnlijk komt dat doordat er een klein sneetje zit in de buitenmantel waar de buitenkabel de stelmoer in gaat. Tja, dan kan water in de kabel komen en kan de boel vastvriezen. Ik denk dat ik de tip van Marco uit het vorige bericht ga opvolgen; gewoon aan de buitenkant ook wat vet smeren. Waar vet zit, kan geen water zitten. De kabel zal ik maar vervangen lijkt me zo.
Gelukkig kan je de Rohloffnaaf toch nog schakelen. Het schakelboxje even losdraaien en met een tang (heb ik altijd op zak) de naaf in een geschikte versnelling draaien. Ik heb gekozen voor de 8e versnelling. Dan kan ik in ieder geval met een acceptabel vaartje vooruit komen van 25 km/h. Optrekken gaat duidelijk zwaarder net als de bult op rijden maar goed, je kan niet alles hebben. Ik ben allang blij DAT ik kan schakelen. Met een derailleur was dat wat lastiger geweest.
Onderweg, toen ik tegen de IJsselbrug op reed vanuit Spoolde, zag ik dikke rookpluimen in de verte. Ook zag ik onder de IJsselbrug door dat een trein stil stond op de spoorbrug bij Hattem. Toen ik bovenop de IJsselbrug was, kon ik zien wat er aan de hand was. De voorkant van de voorste wagon had een brandje. Brandende dingen vielen vanaf de trein omlaag in het water. Mensen waren uitgestapt en liepen over de brug richting Hattem (de brandende kant stond aan de kant van Zwolle). De spoorbomen bij Hattem bleven dicht staan dus de stilstaande rij auto's werd snel groter. Nog verderop stond een Intercity te wachten omdat hij niet verder kon.
Een week of 2 geleden heb ik een bericht geplaatst over een vrachtwagen die auto's vervoert, op het fietspad geparkeerd stond op mijn woon-werk-route. Vandaag stond er bij hetzelfde bedrijf wéér zo'n wagen. Deze keer een Duitser. Deze man wist gelukkig wél hoe het hoort. Hij stond tussen rijbaan en fietspad opgesteld; fietsers én auto's konden gewoon hun weg vervolgen.
Gelukkig kan je de Rohloffnaaf toch nog schakelen. Het schakelboxje even losdraaien en met een tang (heb ik altijd op zak) de naaf in een geschikte versnelling draaien. Ik heb gekozen voor de 8e versnelling. Dan kan ik in ieder geval met een acceptabel vaartje vooruit komen van 25 km/h. Optrekken gaat duidelijk zwaarder net als de bult op rijden maar goed, je kan niet alles hebben. Ik ben allang blij DAT ik kan schakelen. Met een derailleur was dat wat lastiger geweest.
Onderweg, toen ik tegen de IJsselbrug op reed vanuit Spoolde, zag ik dikke rookpluimen in de verte. Ook zag ik onder de IJsselbrug door dat een trein stil stond op de spoorbrug bij Hattem. Toen ik bovenop de IJsselbrug was, kon ik zien wat er aan de hand was. De voorkant van de voorste wagon had een brandje. Brandende dingen vielen vanaf de trein omlaag in het water. Mensen waren uitgestapt en liepen over de brug richting Hattem (de brandende kant stond aan de kant van Zwolle). De spoorbomen bij Hattem bleven dicht staan dus de stilstaande rij auto's werd snel groter. Nog verderop stond een Intercity te wachten omdat hij niet verder kon.
Een week of 2 geleden heb ik een bericht geplaatst over een vrachtwagen die auto's vervoert, op het fietspad geparkeerd stond op mijn woon-werk-route. Vandaag stond er bij hetzelfde bedrijf wéér zo'n wagen. Deze keer een Duitser. Deze man wist gelukkig wél hoe het hoort. Hij stond tussen rijbaan en fietspad opgesteld; fietsers én auto's konden gewoon hun weg vervolgen.
zaterdag 11 maart 2006
Kadans honderd-veel
Vanavond zijn we bij m'n ouders geweest.
Toen we wilden vertrekken bleek dat het best wel koud was. Hoe koud? Zo koud dat de Versatile van mij er last van had. Al na 5 meter bleek dat m'n versnellingskabels vast zaten gevroren. Tja, met dat lichte verzet valt dat niet mee; ik schakel altijd naar het lichtste verzet voordat ik de fiets weg zet. Na 200 meter was ik het al zat. Ik ben uitgestapt, heb de clickbox van de Rohloffnaaf losgehaald (lang leve dat simpele schroefje wat je met de hand kan losdraaien), toen getracht te schakelen. Dat ging maar een klein beetje. Maar goed, ik hoef ook niet in de hoogste versnelling te rijden; ik had de kinderkar er ook achter dus met z'n 8 ben ik dan al tevreden. Helaas kwam ik zelfs daar nog niet toen ik weer aan het rijden was. Z'n 5 of misschien z'n 6 kon ik nog bereiken, dan weigerden de kabels weer elke dienst (snel rekenwerk zegt me dat ik in z'n 5 kon komen; kadans 95 met 15/16 km/h op de teller). Dus maar doorgereden in de hoogste versnelling die ik kon bereiken. Dat betekende flink snel trappen. Niet zozeer dat 95 zo enorm hoge kadans is maar de combinatie hoge kadans en weinig weerstand maakt het lastig; het was te licht rijden voor mijn doen.
Op een gegeven moment gingen we heuvel af. Tja, Marrianne kon lekker doorrijden en ging boven de 25 km/h. Om dat bij te benen moest ik een kadans van 160 trappen..... dat houd ik echt geen minuut vol, ook geen 20 seconden. Flink hijgen was het gevolg. Gelukkig waren we bijna thuis.
De Versatiles staan nu weer in de beschutting van de onverwarmde garage. Dit maal heb ik niet helemaal terug geschakeld mochten de kabels bevroren blijven. Dan kan ik in ieder geval in een iets hogere versnelling rijden komende maandag.
Toen we wilden vertrekken bleek dat het best wel koud was. Hoe koud? Zo koud dat de Versatile van mij er last van had. Al na 5 meter bleek dat m'n versnellingskabels vast zaten gevroren. Tja, met dat lichte verzet valt dat niet mee; ik schakel altijd naar het lichtste verzet voordat ik de fiets weg zet. Na 200 meter was ik het al zat. Ik ben uitgestapt, heb de clickbox van de Rohloffnaaf losgehaald (lang leve dat simpele schroefje wat je met de hand kan losdraaien), toen getracht te schakelen. Dat ging maar een klein beetje. Maar goed, ik hoef ook niet in de hoogste versnelling te rijden; ik had de kinderkar er ook achter dus met z'n 8 ben ik dan al tevreden. Helaas kwam ik zelfs daar nog niet toen ik weer aan het rijden was. Z'n 5 of misschien z'n 6 kon ik nog bereiken, dan weigerden de kabels weer elke dienst (snel rekenwerk zegt me dat ik in z'n 5 kon komen; kadans 95 met 15/16 km/h op de teller). Dus maar doorgereden in de hoogste versnelling die ik kon bereiken. Dat betekende flink snel trappen. Niet zozeer dat 95 zo enorm hoge kadans is maar de combinatie hoge kadans en weinig weerstand maakt het lastig; het was te licht rijden voor mijn doen.
Op een gegeven moment gingen we heuvel af. Tja, Marrianne kon lekker doorrijden en ging boven de 25 km/h. Om dat bij te benen moest ik een kadans van 160 trappen..... dat houd ik echt geen minuut vol, ook geen 20 seconden. Flink hijgen was het gevolg. Gelukkig waren we bijna thuis.
De Versatiles staan nu weer in de beschutting van de onverwarmde garage. Dit maal heb ik niet helemaal terug geschakeld mochten de kabels bevroren blijven. Dan kan ik in ieder geval in een iets hogere versnelling rijden komende maandag.
maandag 6 maart 2006
De score van vanochtend
Vannacht is er weer sneeuw gevallen. Mooi gezicht maar wel duidelijk zwaarder rijden. Er was nog nergens geveegd op mijn route.
Omdat ik afgelopen week 2x flink last van de sneeuw heb gehad bij Katerveer, ben ik vanmorgen maar wat omgereden langs de carpoolplek in de hoop dat dat beter zou gaan. De weg aan de carpoolplek was goed begaanbaar maar mijn hoop dat ik fatsoenlijk tegen de IJsselbrug op kon rijden, werd even grondig de grond in geboord. Uiteraard is de rijbaan wel schoon maar het fietspad? Ach.... dat is niet zo nodig. Wie fietst er nou met dit weer? Dus tegen de IJsselbrug op gewoon het asfalt genomen. Een automobilist vond mijn 30 km/h hard genoeg en bleef op gepaste afstand achter mij rijden.
Vlak voordat ik echt op de brug kwam, ben ik het fietspad weer opgegaan; het laatste moment dat ik nog fatsoenlijk kon wisselen tussen rijbaan en fietspad. Vlak voor mij reed een mountainbiker in dezelfde richting tegen de brug op. De grotere wielen en het kleinere aantal en dan nog eens het lagere gewicht waren overduidelijk voordeliger dan de stroomlijn, hij ging sneller dan ik (dat gebeurt niet vaak met andere fietsers). Zelfs van de brug af wist hij op me uit te lopen (fietsen).
Ik heb een tijdje netjes het fietspad gevolgd van de Zuiderzeestraatweg. Maar prettig ging dat niet. Met moeite kon ik 20 km/h rijden. En dan knaagt het aan me dat die mountainbiker uit blijft lopen. De rijbaan was rustig in mijn richting dus heb ik op een gegeven moment toch het asfalt weer opgezocht. Dat was veel beter rijden. 27-28,5 km/h viel goed te rijden. Tja.... toen had de mountainbiker toch het nakijken, al snel had ik hem ingehaald.
De score viel mee. Slechts één auto kon z'n fatsoen niet bewaren en ging vol op de claxon toen hij me in ging halen. Ik heb vriendelijk terug getoeterd en nog even geknipperd met m'n voorlampen. Andere (vracht)auto's bleven netjes achter me rijden op gepaste afstand en haalden soms in op geschikte momenten.
Verder heb ik eigenlijk best een goede rit gehad.
Omdat ik afgelopen week 2x flink last van de sneeuw heb gehad bij Katerveer, ben ik vanmorgen maar wat omgereden langs de carpoolplek in de hoop dat dat beter zou gaan. De weg aan de carpoolplek was goed begaanbaar maar mijn hoop dat ik fatsoenlijk tegen de IJsselbrug op kon rijden, werd even grondig de grond in geboord. Uiteraard is de rijbaan wel schoon maar het fietspad? Ach.... dat is niet zo nodig. Wie fietst er nou met dit weer? Dus tegen de IJsselbrug op gewoon het asfalt genomen. Een automobilist vond mijn 30 km/h hard genoeg en bleef op gepaste afstand achter mij rijden.
Vlak voordat ik echt op de brug kwam, ben ik het fietspad weer opgegaan; het laatste moment dat ik nog fatsoenlijk kon wisselen tussen rijbaan en fietspad. Vlak voor mij reed een mountainbiker in dezelfde richting tegen de brug op. De grotere wielen en het kleinere aantal en dan nog eens het lagere gewicht waren overduidelijk voordeliger dan de stroomlijn, hij ging sneller dan ik (dat gebeurt niet vaak met andere fietsers). Zelfs van de brug af wist hij op me uit te lopen (fietsen).
Ik heb een tijdje netjes het fietspad gevolgd van de Zuiderzeestraatweg. Maar prettig ging dat niet. Met moeite kon ik 20 km/h rijden. En dan knaagt het aan me dat die mountainbiker uit blijft lopen. De rijbaan was rustig in mijn richting dus heb ik op een gegeven moment toch het asfalt weer opgezocht. Dat was veel beter rijden. 27-28,5 km/h viel goed te rijden. Tja.... toen had de mountainbiker toch het nakijken, al snel had ik hem ingehaald.
De score viel mee. Slechts één auto kon z'n fatsoen niet bewaren en ging vol op de claxon toen hij me in ging halen. Ik heb vriendelijk terug getoeterd en nog even geknipperd met m'n voorlampen. Andere (vracht)auto's bleven netjes achter me rijden op gepaste afstand en haalden soms in op geschikte momenten.
Verder heb ik eigenlijk best een goede rit gehad.
donderdag 2 maart 2006
Weer thuis
Op het werk heb ik de fiets niet op z'n vertrouwde plek gezet maar onder een klein portaaltje van het gebouw. Achteraf maar goed ook want op de gebruikelijke plaats lag een flinke vracht sneeuw; dat had betekend dat ik aan het uitgraven moest.
De terugweg ging een stuk beter dan de heenweg. De weg voor het werk was nog steeds flink bedekt met sneeuw. Grotendeels papperig overigens. Tot aan de Zuiderzeestraatweg was hte ploegen. Soms schepte ik wat sneeuw via de voetgaten. Tja, sneeuw onder de stoel en ook op de stoel. Dat laatste heb ik maar zo snel mogelijk van de zitting geveegd om niet te koude billen te krijgen.
Op de Zuiderzeestraatweg ben ik het fietspad op gegaan; dat léék te zijn geschoven. Niets was minder waar; het was lastig rijden want er lag nog een flinke vracht sneeuw. Ik ben dus na 30 meter weer op de rijbaan gaan rijden. Dit heb ik gedaan tot na Hattemerbroek; toen ben ik het fietspad weer opgegaan; dat zag er daar wel (vrij) goed uit.
Toen ik boven op de IJsselbrug was zag ik in de verte bij de zijweg naar het Engelse Werk een gele sleepwagen staan. Mijn angstige vermoeden dat die het fietspad blokkeerde kwam helaas uit. Het zal ook eens niet. Ik had nét genoeg ruimte om tussen de klep van de vrachtwagen en een afscheidingsrand door de rijbaan op te gaan. Alleen kon ik dus niet meer terug het fietspad op. Dus ben ik ook daar maar over het asfalt blijven rijden tot de eerste zijweg, daar moest ik toch in slaan.
Weer een eind verderop, bij een Peugeotgarage bij het Ecodrome in de buurt, stond een vrachtwagen rechts op de weg te laden en te lossen o.i.d. In ieder geval had hij z'n alarmlichten aan staan ten teken dat hij niet zo vlot zou gaan vertrekken. Een auto die voor me reed wilde er voorbij rijden. De bestuurster reed de auto met het linker wiel tegen de stoeprand op de berm in.... dat had ze beter niet kunnen doen want verder dan 1,5 meter kwam ze niet. Vooruit en achteruit lukte niet. De bijrijder nam niet echt aanstalten om uit te stappen om de auto te duwen. Tja.... ik kan niet zeggen dat ik me dan geroepen voel om even te helpen. Ik heb de fiets aan de rechterkant op de stoep geduwd en voorbij de vrachtwagen door de sneeuw gedrukt. Toen de weg weer op en ben verder gereden. De bijrijder zat nog altijd naast de bestuurster terwijl de bestuurster ijverige pogingen deed het kuiltje in de berm/sneeuw onder haar linker voorwiel dieper te maken.
In de stad ging het allemaal vrij goed. Her en der lagen wel flinke bulten dreksneeuw en plassen waar ik doorheen moest (soms met als gevolg de de voetgaen weer van die dreksneeuw hapten) maar dat mocht de pret niet drukken.
Toen ik m'n boodschap gedaan had en weer weg wilde rijden, leek het erop dat het niet ging lukken..... het achterwiel slipte hevig maar ineens kwam de fiets toch vooruit.
Bij Holtenbroek kom ik onder de snelwegdoor. Het fietspad was daar onbegaanbaar. Ik was niet de eerste fietser die daar de rijbaan koos. Hevig toeterend van een 'vriendelijke' man in grote bestelbus was het gevolg. Attent dat ze me erop wijzen dat fietsers op het fietspad 'moeten' rijden.
Het achterpad van ons huis was onbegaanbaar. Uitstappen dus en duwen; dat was de 4e keer vandaag. Niet verkeerd dacht ik zo :-)
Ik ben veilig thuis.
De terugweg ging een stuk beter dan de heenweg. De weg voor het werk was nog steeds flink bedekt met sneeuw. Grotendeels papperig overigens. Tot aan de Zuiderzeestraatweg was hte ploegen. Soms schepte ik wat sneeuw via de voetgaten. Tja, sneeuw onder de stoel en ook op de stoel. Dat laatste heb ik maar zo snel mogelijk van de zitting geveegd om niet te koude billen te krijgen.
Op de Zuiderzeestraatweg ben ik het fietspad op gegaan; dat léék te zijn geschoven. Niets was minder waar; het was lastig rijden want er lag nog een flinke vracht sneeuw. Ik ben dus na 30 meter weer op de rijbaan gaan rijden. Dit heb ik gedaan tot na Hattemerbroek; toen ben ik het fietspad weer opgegaan; dat zag er daar wel (vrij) goed uit.
Toen ik boven op de IJsselbrug was zag ik in de verte bij de zijweg naar het Engelse Werk een gele sleepwagen staan. Mijn angstige vermoeden dat die het fietspad blokkeerde kwam helaas uit. Het zal ook eens niet. Ik had nét genoeg ruimte om tussen de klep van de vrachtwagen en een afscheidingsrand door de rijbaan op te gaan. Alleen kon ik dus niet meer terug het fietspad op. Dus ben ik ook daar maar over het asfalt blijven rijden tot de eerste zijweg, daar moest ik toch in slaan.
Weer een eind verderop, bij een Peugeotgarage bij het Ecodrome in de buurt, stond een vrachtwagen rechts op de weg te laden en te lossen o.i.d. In ieder geval had hij z'n alarmlichten aan staan ten teken dat hij niet zo vlot zou gaan vertrekken. Een auto die voor me reed wilde er voorbij rijden. De bestuurster reed de auto met het linker wiel tegen de stoeprand op de berm in.... dat had ze beter niet kunnen doen want verder dan 1,5 meter kwam ze niet. Vooruit en achteruit lukte niet. De bijrijder nam niet echt aanstalten om uit te stappen om de auto te duwen. Tja.... ik kan niet zeggen dat ik me dan geroepen voel om even te helpen. Ik heb de fiets aan de rechterkant op de stoep geduwd en voorbij de vrachtwagen door de sneeuw gedrukt. Toen de weg weer op en ben verder gereden. De bijrijder zat nog altijd naast de bestuurster terwijl de bestuurster ijverige pogingen deed het kuiltje in de berm/sneeuw onder haar linker voorwiel dieper te maken.
In de stad ging het allemaal vrij goed. Her en der lagen wel flinke bulten dreksneeuw en plassen waar ik doorheen moest (soms met als gevolg de de voetgaen weer van die dreksneeuw hapten) maar dat mocht de pret niet drukken.
Toen ik m'n boodschap gedaan had en weer weg wilde rijden, leek het erop dat het niet ging lukken..... het achterwiel slipte hevig maar ineens kwam de fiets toch vooruit.
Bij Holtenbroek kom ik onder de snelwegdoor. Het fietspad was daar onbegaanbaar. Ik was niet de eerste fietser die daar de rijbaan koos. Hevig toeterend van een 'vriendelijke' man in grote bestelbus was het gevolg. Attent dat ze me erop wijzen dat fietsers op het fietspad 'moeten' rijden.
Het achterpad van ons huis was onbegaanbaar. Uitstappen dus en duwen; dat was de 4e keer vandaag. Niet verkeerd dacht ik zo :-)
Ik ben veilig thuis.
Meer sneeuw
's Ochtends word ik gewekt door de wekkerradio die staat op Radio Oost. Vanmorgen was er een verkeersbericht. File op de snelweg richting de plaats waar ik werk. Ik kijk wat later uit het raam en zie vrachten sneeuw. Toch gok ik erop met de fiets te gaan. Ik vertrek nu 6.50h van huis terwijl ik normaal ongeveer 7.10h van huis ga. Dit blijkt achteraf geen onverstandige keuze.
Ons achterpad ligt vol met sneeuw maar ik kon wel weg komen met de Versatile. Zo'n gripbandje op het achterwiel heeft wel wat effect. Voor het huis is de weg redelijk goed begaanbaar maar helaas moet ik vrij snel afslaan richting het fietspad die dwars door de wijk gaat. Daar is het een stuk minder goed rijden. Blij met m'n 3 wielen, kan ik toch 24 km/h aanhouden terwijl andere fietsers voorzichtig met misschien 12 km/h vooruit komen.
Een eind verderop rijd ik over de sluis bij Spoolde; dan sla ik daar normaal gesproken direcht rechtsaf over het fietspad. Dat heb ik nu niet gedaan omdat er niet geveegd/gestrooid leek te zijn. Ik ga over de rijbaan eerst van de bult af en sla pas onderaan rechtsaf Spoolde in. De weg is daar niet echt goed; her en der wat platgereden door auto's maar verder ook niet.
Op een gegeven moment kom ik bij Katerveer. Daar begint het lastig te worden; voordat ik bij Katerveer ben, kom ik onder de snelweg door, dan moet ik omhoog rijden terwijl ik een bocht naar links en dan naar rechts moet maken. Dat lukt maar net; ik heb net genoeg grip om te blijven rijden. Ik ben blij met m'n kleinere tandwiel welke bij de servicebeurt in m'n fiets gemonteerd is; dat lagere verzet komt nu goed van pas. Katerveer is totaal niet geveegd/gestrooid. Dat is dus lastig fietsen. Op een gegeven moment kom ik bij de IJsselbrug aan; daar moet ik een bocht naar rechts maken terwijl ik de helling op rijd. Dat lukt niet meer; ik moet door ongerepte sneeuw ploeteren tegen de bult op waarna ik dus het fietspad op moet draaien welke welliswaar geveegd is maar de weggeveegde sneeuw ligt als een dikke ribbel langs het fietspad; ik moet over die ribbel heen maar dat lukt dus niet meer. Uitstappen dus, fiets over de ribbel drukken en verder fietsen maar weer.
Op de IJsselbrug fietsen gaat ook niet echt vlot maar ik kom vooruit. Terwijl ik van de IJsselbrug af rijd, zie ik in m'n achteruikijkspiegel een veegauto over het fietspad rijden. Ik heb niet goed de gelegenheid om het voorbij te laten tot ik bij het kruispunt kom. Ik heb groen licht en rij het kruispunt op; ik stuur op de schone rijbaan (dwar op mijn richting) even wat naar rechts om de auto voorbij te laten. Ik kan dan genieten van geveegd fietspad. Helaas is dat van korte duur want 15 meter verder slaat hij linksaf richting Hattem.
Ik rijd verder over een fietspad wat wel geveegd lijkt te zijn.... een paar uur terug..... er is wel een opstaande rand herkenbaar aan weerszijden van het fietspad maar op het fietspad ligt toch enkele centimeters sneeuw. Dat fietst zwaar. De rijbaan lijkt een stuk beter begaanbaar en het autoverkeer lijkt niet harder te rijden dan 40 kilometer per uur (80 km/h toegestaan). Ik besluit gebruik te maken van het recht om daar te fietsen met m'n velomobiel. Tussen de IJsselbrug en Hattemerbroek heb ik dus de rijbaan genomen. 1 Busje van werklui die achter mij komt te rijden, meent te moeten toeteren. Ik knipper één keer met m'n richtinaanwijzer naar links ten teken dat hij me maar moet inhalen als m'n snelheid hem niet aanstaat (die was overigens ergens tussen de 20 en 25 km/h; zeker geen gekke snelheid). De auto haalt me even later in als de weg vrij is van tegenliggers. Dan komt er een Volvo achter me rijden op gepaste afstand. Deze wacht met inhalen tot we onder de A50 doorkomen; dan zijn er geen tegenliggers en is de weg vrij van sneeuw; veilig moment dus. Er zijn wel meer auto's die me op gepaste wijze hebben ingehaald. 1 Auto echter niet. Ik hield het rechter spoor aan om in te rijden om links toch zoveel mogelijk ruimte vrij te houden. Voor die ene auto had ik dat beter niet kunnen doen. Hij haalt me rakelings in; meer dan 30 cm zal het niet geweest zijn. De reden dat hij zo strak langs me heen stuurde was dat er ook een tegenligger aan kwam. Als zo'n lamzak nou gewoon even geduld heeft en 10 seconden wacht voordat hij gaat inhalen..... Maar goed, het ging allemaal goed.
In Hattemerbroek werd de rijbaan slechter begaanbaar dus ben ik daar het fietspad weer opgegaan. Ook dat werd na een meter of 300 weer zwaarder terwijl de rijbaan weer beter was. Uit de fiets, fiets door de berm de rijbaan opdrukken dus. Vanaf daar ben ik over de rijbaan verder gegaan. De meeste automobilisten gedragen zich echt verantwoordelijk vind ik.
Toen ik van de Zuiderzeestraatweg af moest om de weg in te slaan richting school, was het weer dikke ellende. Veel sneeuw, niet geveegd en slechts een stuk of 4 auto's waren me voorgegaan. Ik kwam vooruit maar wel slippend en zwabberend. Bij de oprit van school moest ik ook weer uitstappen want daar kwam ik niet tegenop. Op het schoolterrein lag er ook zodanig veel sneeuw dat er niet te fietsen viel dus heb ik de fiets de laatste 50 meter vooruit geduwd.
Rittijd: 49 minuten.Gemiddelde snelheid: 14,9 km/h Echt niet verkeerd gezien de omstandigheden. Doordat ik 20 minuten eerder vertrokken ben, kwam ik op ongeveer hetzelfde moment aan als normaal; gewoon netjes op tijd dus. Ik was als 4e werknemer op school. Er was een handje vol leerlingen maar de rest (van collega's en leerlingen) druppelden langzaam binnen tot ruim ná tijd. Ach, moet een keer kunnen. Maar toch.... ik kom van 12 km afstand en ik kom op tijd; dan moet iemand die dichterbij woont toch ook op tijd kunnen komen?
Ik hoop dat ik vanmiddag thuis kom.... het sneeuwen gaat maar door....
Ons achterpad ligt vol met sneeuw maar ik kon wel weg komen met de Versatile. Zo'n gripbandje op het achterwiel heeft wel wat effect. Voor het huis is de weg redelijk goed begaanbaar maar helaas moet ik vrij snel afslaan richting het fietspad die dwars door de wijk gaat. Daar is het een stuk minder goed rijden. Blij met m'n 3 wielen, kan ik toch 24 km/h aanhouden terwijl andere fietsers voorzichtig met misschien 12 km/h vooruit komen.
Een eind verderop rijd ik over de sluis bij Spoolde; dan sla ik daar normaal gesproken direcht rechtsaf over het fietspad. Dat heb ik nu niet gedaan omdat er niet geveegd/gestrooid leek te zijn. Ik ga over de rijbaan eerst van de bult af en sla pas onderaan rechtsaf Spoolde in. De weg is daar niet echt goed; her en der wat platgereden door auto's maar verder ook niet.
Op een gegeven moment kom ik bij Katerveer. Daar begint het lastig te worden; voordat ik bij Katerveer ben, kom ik onder de snelweg door, dan moet ik omhoog rijden terwijl ik een bocht naar links en dan naar rechts moet maken. Dat lukt maar net; ik heb net genoeg grip om te blijven rijden. Ik ben blij met m'n kleinere tandwiel welke bij de servicebeurt in m'n fiets gemonteerd is; dat lagere verzet komt nu goed van pas. Katerveer is totaal niet geveegd/gestrooid. Dat is dus lastig fietsen. Op een gegeven moment kom ik bij de IJsselbrug aan; daar moet ik een bocht naar rechts maken terwijl ik de helling op rijd. Dat lukt niet meer; ik moet door ongerepte sneeuw ploeteren tegen de bult op waarna ik dus het fietspad op moet draaien welke welliswaar geveegd is maar de weggeveegde sneeuw ligt als een dikke ribbel langs het fietspad; ik moet over die ribbel heen maar dat lukt dus niet meer. Uitstappen dus, fiets over de ribbel drukken en verder fietsen maar weer.
Op de IJsselbrug fietsen gaat ook niet echt vlot maar ik kom vooruit. Terwijl ik van de IJsselbrug af rijd, zie ik in m'n achteruikijkspiegel een veegauto over het fietspad rijden. Ik heb niet goed de gelegenheid om het voorbij te laten tot ik bij het kruispunt kom. Ik heb groen licht en rij het kruispunt op; ik stuur op de schone rijbaan (dwar op mijn richting) even wat naar rechts om de auto voorbij te laten. Ik kan dan genieten van geveegd fietspad. Helaas is dat van korte duur want 15 meter verder slaat hij linksaf richting Hattem.
Ik rijd verder over een fietspad wat wel geveegd lijkt te zijn.... een paar uur terug..... er is wel een opstaande rand herkenbaar aan weerszijden van het fietspad maar op het fietspad ligt toch enkele centimeters sneeuw. Dat fietst zwaar. De rijbaan lijkt een stuk beter begaanbaar en het autoverkeer lijkt niet harder te rijden dan 40 kilometer per uur (80 km/h toegestaan). Ik besluit gebruik te maken van het recht om daar te fietsen met m'n velomobiel. Tussen de IJsselbrug en Hattemerbroek heb ik dus de rijbaan genomen. 1 Busje van werklui die achter mij komt te rijden, meent te moeten toeteren. Ik knipper één keer met m'n richtinaanwijzer naar links ten teken dat hij me maar moet inhalen als m'n snelheid hem niet aanstaat (die was overigens ergens tussen de 20 en 25 km/h; zeker geen gekke snelheid). De auto haalt me even later in als de weg vrij is van tegenliggers. Dan komt er een Volvo achter me rijden op gepaste afstand. Deze wacht met inhalen tot we onder de A50 doorkomen; dan zijn er geen tegenliggers en is de weg vrij van sneeuw; veilig moment dus. Er zijn wel meer auto's die me op gepaste wijze hebben ingehaald. 1 Auto echter niet. Ik hield het rechter spoor aan om in te rijden om links toch zoveel mogelijk ruimte vrij te houden. Voor die ene auto had ik dat beter niet kunnen doen. Hij haalt me rakelings in; meer dan 30 cm zal het niet geweest zijn. De reden dat hij zo strak langs me heen stuurde was dat er ook een tegenligger aan kwam. Als zo'n lamzak nou gewoon even geduld heeft en 10 seconden wacht voordat hij gaat inhalen..... Maar goed, het ging allemaal goed.
In Hattemerbroek werd de rijbaan slechter begaanbaar dus ben ik daar het fietspad weer opgegaan. Ook dat werd na een meter of 300 weer zwaarder terwijl de rijbaan weer beter was. Uit de fiets, fiets door de berm de rijbaan opdrukken dus. Vanaf daar ben ik over de rijbaan verder gegaan. De meeste automobilisten gedragen zich echt verantwoordelijk vind ik.
Toen ik van de Zuiderzeestraatweg af moest om de weg in te slaan richting school, was het weer dikke ellende. Veel sneeuw, niet geveegd en slechts een stuk of 4 auto's waren me voorgegaan. Ik kwam vooruit maar wel slippend en zwabberend. Bij de oprit van school moest ik ook weer uitstappen want daar kwam ik niet tegenop. Op het schoolterrein lag er ook zodanig veel sneeuw dat er niet te fietsen viel dus heb ik de fiets de laatste 50 meter vooruit geduwd.
Rittijd: 49 minuten.Gemiddelde snelheid: 14,9 km/h Echt niet verkeerd gezien de omstandigheden. Doordat ik 20 minuten eerder vertrokken ben, kwam ik op ongeveer hetzelfde moment aan als normaal; gewoon netjes op tijd dus. Ik was als 4e werknemer op school. Er was een handje vol leerlingen maar de rest (van collega's en leerlingen) druppelden langzaam binnen tot ruim ná tijd. Ach, moet een keer kunnen. Maar toch.... ik kom van 12 km afstand en ik kom op tijd; dan moet iemand die dichterbij woont toch ook op tijd kunnen komen?
Ik hoop dat ik vanmiddag thuis kom.... het sneeuwen gaat maar door....
woensdag 1 maart 2006
Skibril is geen succes
Vanmiddag op de terugweg sneeuwde het. Dus direct de skibril uitgeprobeerd. Dit leek goed te gaan.... in het begin.... maar na enige tijd begon de bril langzaam aan de zijkanten vanbinnen te condenseren en naarmate de tijd vorderde, trok het steeds verder dicht. Op een gegeven moment kon ik alleen nog door de onderrand van de bril kijken door m'n hoofd helemaal achterover te houden. Ik kan niet zeggen dat dat zo comfortabel fietst. Dus de skibril vind ik nog slechter dan een gewone bril; die laatste kán je tenminste nog aan de achterkant met de vinger afnemen tijdens het rijden; met een skibril is dat niet mogelijk.
De grootste ellende van de condensproblemen komt uit de fiets. Het is in de fiets warmer en vochtiger. Warmte stijgt op en komt dus ook achter de bril. Zolang er genoeg ventilatie is, is dat geen probleem. De sneeuw echter bevordert het condenseren nog sterker waardoor met sneeuw de problemen groter zijn.
Ik schrijf de skibril nog niet helemaal af; als het erg koud is maar het niet sneeuwt, zou de skibril nog wel handig kunnen zijn tegen een koud voorhoofd.
De grootste ellende van de condensproblemen komt uit de fiets. Het is in de fiets warmer en vochtiger. Warmte stijgt op en komt dus ook achter de bril. Zolang er genoeg ventilatie is, is dat geen probleem. De sneeuw echter bevordert het condenseren nog sterker waardoor met sneeuw de problemen groter zijn.
Ik schrijf de skibril nog niet helemaal af; als het erg koud is maar het niet sneeuwt, zou de skibril nog wel handig kunnen zijn tegen een koud voorhoofd.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
