Goed, geen 'wat ze zeggen' maar meer 'wat ze doen'.
Vandaag kwam er in Hattemerbroek een auto naast me rijden. Tenminste, hij reed op de 'hoofdrijbaan' van de Zuiderzeestraatweg, ik op een parallelweggetje. De snelheid van mij was tamelijk laag. Zo'n 26-27 km/h. De auto reed een tijdje met mij op om vervolgens weer 50 te gaan rijden. Terwijl hij dat deed, stak de bijrijdster haar hoofd en arm uit het raam en zette een brede smile op haar gezicht en gaf een dikke duim van goedkeuring.
Aan de nummerplaat te zien, was het een stel Polen. Hoeveel velomobielen ze in Polen hebben, weet ik niet maar ik vermoed niet veel.
vrijdag 23 januari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Sorry, ik weer.
Ik werk regelmatig met enkele poolsen.Hier enkele aanknopingspunten: Jak sie mas?- Hoe gaat 't met je? Djen dobre- Goede morgen. Doo wiedzenja- Tot straks, tot later!- Had natuurlijk tot de mogelijkheden gehoord.Bij 't stoplicht bijvoorbeeld..
Een reactie posten