Kinderprogramma's kijken doe ik nog altijd graag. Zit ik net Zapp Sport te kijken, komt er ineens een zéér bekende term voorbij.
In beeld verschijnen BMX-jes met van die verlengde assen waarop de berijders zéér behendig allerlei trucs uithalen gewoon op een vlak stuk. BMX kennen we natuurlijk ook van het 'crossfietsen' waarbij ze over heuveltjes springen e.d. maar dat was hier niet aan de orde. De term Flatland schoot voorbij. En ineens rolt er een kwartje naar beneden in m'n hoofd.
Onder mijn fiets heb ik de KHE Premium Flatlands liggen maar bij de betekenis stelde ik me voor dat het gewoon 'wegbandjes' zijn om mee te rijden. Maar blijkbaar zijn het dus speciale 'stuntbandjes'. Leuk dat die bandjes dus ook best aangenaam onder een Velomobiel geplaatst kunnen worden. Antileklinten kunnen geen kwaad maar verder....
De enorme zijdelingse grip kan ik nu ook wat beter begrijpen; het zou me niets verbazen als de bandjes expliciet op grip gemaakt zijn.
zaterdag 27 januari 2007
dinsdag 23 januari 2007
Warm en koud, snel en langzaam
Gisteren zijn we met 8 collega's naar de NOT in de Jaarbeurs in Utrecht geweest. We zijn rond het middaguur vertrokken en zouden pas om een uur of zeven 's avonds weer terug zijn bij het werk.
Omdat ik mijn fiets toch wel graag heel houd, heb ik m'n fiets in school gezet. Zolang er nog mensen zijn op school, kan m'n fiets best buiten staan maar als er geen volk meer rondloopt, vind ik het minder prettig.
Ik heb mijn fiets in het trappenhuis onder de trappen gezet, op een plek waar niemand er last van heeft.
We waren pas om kwart voor negen op school terug, mijn fiets heeft dus een flink aantal uren lekker op kunnen warmen. Dat laatste was te merken want m'n fiets reed de eerste kilometer erg soepel. M'n snelheid lag dan ook nagenoeg op 'zomersnelheid'. Na een kilometer zakte m'n snelheid in tot 'wintersnelheid'.
Ik had het vermoeden dat m'n eigen lichamelijke gesteldheid in de winter het grootste aandeel had in de lagere snelheid maar inmiddels heb ik dus meer het idee dat het de fiets is.
Omdat ik mijn fiets toch wel graag heel houd, heb ik m'n fiets in school gezet. Zolang er nog mensen zijn op school, kan m'n fiets best buiten staan maar als er geen volk meer rondloopt, vind ik het minder prettig.
Ik heb mijn fiets in het trappenhuis onder de trappen gezet, op een plek waar niemand er last van heeft.
We waren pas om kwart voor negen op school terug, mijn fiets heeft dus een flink aantal uren lekker op kunnen warmen. Dat laatste was te merken want m'n fiets reed de eerste kilometer erg soepel. M'n snelheid lag dan ook nagenoeg op 'zomersnelheid'. Na een kilometer zakte m'n snelheid in tot 'wintersnelheid'.
Ik had het vermoeden dat m'n eigen lichamelijke gesteldheid in de winter het grootste aandeel had in de lagere snelheid maar inmiddels heb ik dus meer het idee dat het de fiets is.
zaterdag 20 januari 2007
1e poging van de reparatie
De ABS-papjes zijn mooi gelukt dus ben ik aan de slag gegaan.
De kap van de Versatile heb ik verwijderd (erg handig, 2 schroefjes en 1 tiewrap loshalen, dan de stekkertjes van de fietscomputer lostrekken en de kap schuift er zo vanaf). De kap heb ik mee naar binnen genomen en op de keukentafel gelegd. Zo kan ik er mooi bij.
Allereerst heb ik de omhoog gekrulde ABS wat vlak gebogen. Vervolgens heb ik bij de grote beschadiging eerst wat karton en aluminiumfolie tegen de onderkant van de kap geklemd. Vervolgens heb ik wat verse 'acetonprut' met een satéprikker tegen de randen van de breuk gesmeerd. Daarna een dikkere klodder in het gat gedrukt.
Al snel droogt de buitenkant een beetje op. Het prutje kan je daardoor mooi in form kneden.
Bij de kleinere beschadiging heb ik hetzelfde gedaan op één ding na, daar heb ik geen ondersteunend karton en aluminiumfolie toegepast maar gewoon de boel in het gat gesmeerd en daarna gekneed.
Ik heb er goede hoop op dat het gaat lukken.
Nog even wat foto's:
De kap van de Versatile heb ik verwijderd (erg handig, 2 schroefjes en 1 tiewrap loshalen, dan de stekkertjes van de fietscomputer lostrekken en de kap schuift er zo vanaf). De kap heb ik mee naar binnen genomen en op de keukentafel gelegd. Zo kan ik er mooi bij.
Allereerst heb ik de omhoog gekrulde ABS wat vlak gebogen. Vervolgens heb ik bij de grote beschadiging eerst wat karton en aluminiumfolie tegen de onderkant van de kap geklemd. Vervolgens heb ik wat verse 'acetonprut' met een satéprikker tegen de randen van de breuk gesmeerd. Daarna een dikkere klodder in het gat gedrukt.
Al snel droogt de buitenkant een beetje op. Het prutje kan je daardoor mooi in form kneden.
Bij de kleinere beschadiging heb ik hetzelfde gedaan op één ding na, daar heb ik geen ondersteunend karton en aluminiumfolie toegepast maar gewoon de boel in het gat gesmeerd en daarna gekneed.
Ik heb er goede hoop op dat het gaat lukken.
Nog even wat foto's:
vrijdag 19 januari 2007
Schade opnemen aan de kap
Vandaag de schade nog eens wat beter bekeken aan de kap.
Bij beide scharnieren is er een 'hap' uit de kap. Bij het linker scharnier is het een vrij 'nette' hap die eruit is, erg groot is de schade daar niet. Wel is er een lichte knik in de kap te zien, iets verder dan de rand.
Bij het rechter scharnier is de schade groter. De hap die daar uit de kap is, is groter en wat grillig. Verder is het ABS daar omhoog gekruld. Ook is er daar wat meer lak van het ABS gebrokkeld.
Hoe ik het moet repareren, weet ik nog niet. Zelf denk ik aan 'dichtplamuren' met opgelost ABS.
Ik heb 3 oplosmiddelen waarvan ik hoop dat er in ieder geval één geschikt is om ABS in op te lossen zodat ik daarmee aan de gang kan:
- Aceton
- Chloroform
- Tetrachloormethaan
Ik ga een telefoontje doen naar Flevobike met deze vraag en andere vragen in de hoop dat zij mij goede adviezen kunnen geven.
Foto's van de schade bij het linker scharnier:
Foto's van de schade bij het rechter scharnier:
[edit]
Ik heb zojuist gebeld met Flevobike. Ik hoefde maar weinig uit te leggen; ze waren al op de hoogte; ze hadden m'n verhaal op internet gelezen. Helaas hebben zij niet 1 van mijn genoemde oplosmiddelen gebruikt maar een spulletje met de naam Methylethylkatone, ook wel butanon of MEK (C4H8O). Dit oplosmiddel is ook wel te vinden in bijvoorbeeld PVC-lijm (weet Wikipedia me te vertellen).
Van het MEK heb ik begrepen dat ook ontvettend werkt. Van tetrachloormethaan weet ik dat het vetoplossend is. Vandaar dat ik daar toch eerst maar eens mee aan de gang ga.
[edit2]
Goed, Tetrachloormethaan meende ik te kennen als een goede oplosser..... tja, van vet maar voor kunststof dus echt niet, tenminste, niet voor ABS.
Chloroform en aceton doen het een stuk beter. Van die laatste 2 wordt het kunststof direct zacht terwijl tetrachloormethaan geen moer doet. Dus dat wordt gebruik maken van 1 van de andere 2. Ik heb potjes van beiden staan met stukjes ABS erin. Maar eens zien welke het vlotst werkt.
Bij beide scharnieren is er een 'hap' uit de kap. Bij het linker scharnier is het een vrij 'nette' hap die eruit is, erg groot is de schade daar niet. Wel is er een lichte knik in de kap te zien, iets verder dan de rand.
Bij het rechter scharnier is de schade groter. De hap die daar uit de kap is, is groter en wat grillig. Verder is het ABS daar omhoog gekruld. Ook is er daar wat meer lak van het ABS gebrokkeld.
Hoe ik het moet repareren, weet ik nog niet. Zelf denk ik aan 'dichtplamuren' met opgelost ABS.
Ik heb 3 oplosmiddelen waarvan ik hoop dat er in ieder geval één geschikt is om ABS in op te lossen zodat ik daarmee aan de gang kan:
- Aceton
- Chloroform
- Tetrachloormethaan
Ik ga een telefoontje doen naar Flevobike met deze vraag en andere vragen in de hoop dat zij mij goede adviezen kunnen geven.
Foto's van de schade bij het linker scharnier:
Foto's van de schade bij het rechter scharnier:
[edit]
Ik heb zojuist gebeld met Flevobike. Ik hoefde maar weinig uit te leggen; ze waren al op de hoogte; ze hadden m'n verhaal op internet gelezen. Helaas hebben zij niet 1 van mijn genoemde oplosmiddelen gebruikt maar een spulletje met de naam Methylethylkatone, ook wel butanon of MEK (C4H8O). Dit oplosmiddel is ook wel te vinden in bijvoorbeeld PVC-lijm (weet Wikipedia me te vertellen).
Van het MEK heb ik begrepen dat ook ontvettend werkt. Van tetrachloormethaan weet ik dat het vetoplossend is. Vandaar dat ik daar toch eerst maar eens mee aan de gang ga.
[edit2]
Goed, Tetrachloormethaan meende ik te kennen als een goede oplosser..... tja, van vet maar voor kunststof dus echt niet, tenminste, niet voor ABS.
Chloroform en aceton doen het een stuk beter. Van die laatste 2 wordt het kunststof direct zacht terwijl tetrachloormethaan geen moer doet. Dus dat wordt gebruik maken van 1 van de andere 2. Ik heb potjes van beiden staan met stukjes ABS erin. Maar eens zien welke het vlotst werkt.
Helder licht met groot licht
Ik kom met enige regelmaat in Spoolde een malloot tegen in een busje. Een korte beschrijving van Spoolde: een buitenafwijkje wat voorheen echt boeren gebied was (en ook nog wel is); dus nog wel veel weilanden, smalle bochtige wegen, niet super veel straatverlichting e.d.
Maar goed, 'busje' heeft doorgaans z'n dimlicht aan en ook z'n mistvoorlicht. Niet prettig om zo'n bak licht in je snuit te krijgen maar meestal kan ik er net 'langs' kijken zodat ik maar heel even geen f*ck zie. Gelukkig is z'n snelheid zeer fatsoenlijk, er is 30 toegestaan en harder dan dat rijdt hij ook zeker niet, ik zou eerder zeggen 25 dan 30 km/h
Vanmorgen vond hij het nodig om niet alleen mistvoorlicht/dimlicht te voeren maar om ook z'n grootlicht maar te ontsteken. Zodra hij om een bocht kwam en me recht in m'n snuit scheen, zag ik dus gewoon NIETS meer behavle zijn batterij lampen. Tja, wat doe je dan als fietser?
1) Je gaat de berm in (met risico een boom te rammen die vlak aan de kant van de weg staat of de sloot in te rijden)
2) Je zorgt ervoor dat hij JOU ook zéér goed ziet......
Ik heb gekozen voor 2. Ik ben gewoon midden op de weg stil gaan staan en heb maar even ijverig naar hem geseind met mijn 'seinlicht' (niet echt eerlijk..... 6W tegenover 200W aan licht). Boodschap kwam na enkele seconden over (tja, meer dan 30 meter rijden kon hij niet want dan zou hij over me heen rijden) want z'n grootlicht ging uit. Ik kon de berm weer zien en kon dus netjes naar de kant van de weg sturen.....
Maar goed, 'busje' heeft doorgaans z'n dimlicht aan en ook z'n mistvoorlicht. Niet prettig om zo'n bak licht in je snuit te krijgen maar meestal kan ik er net 'langs' kijken zodat ik maar heel even geen f*ck zie. Gelukkig is z'n snelheid zeer fatsoenlijk, er is 30 toegestaan en harder dan dat rijdt hij ook zeker niet, ik zou eerder zeggen 25 dan 30 km/h
Vanmorgen vond hij het nodig om niet alleen mistvoorlicht/dimlicht te voeren maar om ook z'n grootlicht maar te ontsteken. Zodra hij om een bocht kwam en me recht in m'n snuit scheen, zag ik dus gewoon NIETS meer behavle zijn batterij lampen. Tja, wat doe je dan als fietser?
1) Je gaat de berm in (met risico een boom te rammen die vlak aan de kant van de weg staat of de sloot in te rijden)
2) Je zorgt ervoor dat hij JOU ook zéér goed ziet......
Ik heb gekozen voor 2. Ik ben gewoon midden op de weg stil gaan staan en heb maar even ijverig naar hem geseind met mijn 'seinlicht' (niet echt eerlijk..... 6W tegenover 200W aan licht). Boodschap kwam na enkele seconden over (tja, meer dan 30 meter rijden kon hij niet want dan zou hij over me heen rijden) want z'n grootlicht ging uit. Ik kon de berm weer zien en kon dus netjes naar de kant van de weg sturen.....
donderdag 18 januari 2007
1 Patatje oorlog en 1 Patatje drama
'Wat eten we vandaag?'
'Laten we patat eten, het is al vrij laat dus doen we wat gemakkelijks.'
'Is goed'
[vrouwlief wil dochter gereed maken om te vertrekken naar de winkel]
'Ik denk niet dat het verstandig is om met de kleine naar buiten te gaan; die waait compleet weg!'
[vrouwlief stemt daarmee in]
'Ga jij het even halen?'
'Natuurlijk', antwoord ik.
Met de goede ervaringen van vanmiddag maak ik me weinig zorgen. Ik stap in m'n fiets en vertrek naar de frietboer die 500 meter verderop zit.
Het gaat allemaal perfect, de wind is voelbaar maar er is niets aan de hand, goed, ik houd de klep wel vast omdat die de neiging heeft om open te vliegen maar verder niets aan de hand dus..... totdat.....
De laatste bocht naar links komt eraan, dan na een meter of 50 heb ik al de frietboer. Vlak voor die bocht kom ik achter een enorm gebouw vandaan. Grote hopen wind hebben zich daar verzameld en beramen een aanslag op mij en m'n gestroomlijnde fiets. Ze zijn met vélen en weten mijn mooie Versatile (met mij erin én de 24 kg aan stenen die ik als wapen tegen de wind heb meegenomen) toch eventjes leuk op te tillen en van het fietspad te smijten in de berm. De fiets ligt op z'n kant. De klep vliegt open en helemaal naar voren, verder dan hij eigenlijk zou mogen kunnen klappen.
Ik lig daar en maak een strijdplan. Zal ik de stenen hard naar de wind gooien? Eigenlijk te weinig stenen en teveel wind. Aanvallen heeft weinig zin, dan maar in de verdediging. Ik spring uit m'n fiets (lang leve de Versatile met z'n grote openslaande klep die daardoor een lekkere ruime instap heeft, deze keer nog groter dan normaal) en grijp hem direct beet om te voorkomen dat hij verder gedrukt wordt door de wind richting de sloot.
Ik probeer de klep dicht te slaan maar dat lukt niet, er is iets 'anders' aan de fiets. De plek waar de kap aan de fiets zelf vast zit, is met een buis waarom aangegrepen wordt. De kap kan daar draaien als er maar genoeg kracht op wordt uitgeoefend. De wind had dat blijkbaar.
Ik grijp naar mijn messenhoesje met daarin een bitsetje. De juiste bit druk ik in het sleutelgedeelte en schroef de bevestigingspunten wat losser. De klep wil nu wel dicht.
Met veel moeite krijg ik hem overeind. Snel draai ik hem (met veel moeite) met de kop in de wind. Ik gooi de stenen die uit de fiets gevallen zijn weer in de fiets.
Een vrouw komt eraan en ziet me martelen met m'n fiets. Ze biedt aan om te helpen. Ik dacht dat het wel lukte. De fiets druk ik zonder al teveel problemen tegen de wind in. Alleen moet de fiets weer terug in de luwte van het gebouw, dat gaat dus níet goed, ik draai de fiets wat bij en direct denkt de wind weer te kunnen gaan vliegeren met mijn fiets. De vrouw helpt mee m'n fiets op een veilige plek te krijgen.
Ik dank de vrouw en besluit het plan-patatje maar achterwege te laten en het plan aan te passen tot quiche die nog in de diepvries ligt. Ik loop naar huis met de fiets aan de hand.
Thuis aangekomen bekijk ik de schade. Een deuk in de kap; gewoon wat geknikt. Verder 2 scheuren op de plek waar het scharnier tegen de kap aan drukte. Daar zal ik dus wat materiaal in moeten lijmen/lassen.
Morgen maar eens goed bekijken hoe ik deze schade het beste kan oplossen.
Ben ik even blij dat we niet met de kleine op pad gegaan zijn, die hadden we net zo goed direct in de sloot kunnen gooien vermoed ik.
'Laten we patat eten, het is al vrij laat dus doen we wat gemakkelijks.'
'Is goed'
[vrouwlief wil dochter gereed maken om te vertrekken naar de winkel]
'Ik denk niet dat het verstandig is om met de kleine naar buiten te gaan; die waait compleet weg!'
[vrouwlief stemt daarmee in]
'Ga jij het even halen?'
'Natuurlijk', antwoord ik.
Met de goede ervaringen van vanmiddag maak ik me weinig zorgen. Ik stap in m'n fiets en vertrek naar de frietboer die 500 meter verderop zit.
Het gaat allemaal perfect, de wind is voelbaar maar er is niets aan de hand, goed, ik houd de klep wel vast omdat die de neiging heeft om open te vliegen maar verder niets aan de hand dus..... totdat.....
De laatste bocht naar links komt eraan, dan na een meter of 50 heb ik al de frietboer. Vlak voor die bocht kom ik achter een enorm gebouw vandaan. Grote hopen wind hebben zich daar verzameld en beramen een aanslag op mij en m'n gestroomlijnde fiets. Ze zijn met vélen en weten mijn mooie Versatile (met mij erin én de 24 kg aan stenen die ik als wapen tegen de wind heb meegenomen) toch eventjes leuk op te tillen en van het fietspad te smijten in de berm. De fiets ligt op z'n kant. De klep vliegt open en helemaal naar voren, verder dan hij eigenlijk zou mogen kunnen klappen.
Ik lig daar en maak een strijdplan. Zal ik de stenen hard naar de wind gooien? Eigenlijk te weinig stenen en teveel wind. Aanvallen heeft weinig zin, dan maar in de verdediging. Ik spring uit m'n fiets (lang leve de Versatile met z'n grote openslaande klep die daardoor een lekkere ruime instap heeft, deze keer nog groter dan normaal) en grijp hem direct beet om te voorkomen dat hij verder gedrukt wordt door de wind richting de sloot.
Ik probeer de klep dicht te slaan maar dat lukt niet, er is iets 'anders' aan de fiets. De plek waar de kap aan de fiets zelf vast zit, is met een buis waarom aangegrepen wordt. De kap kan daar draaien als er maar genoeg kracht op wordt uitgeoefend. De wind had dat blijkbaar.
Ik grijp naar mijn messenhoesje met daarin een bitsetje. De juiste bit druk ik in het sleutelgedeelte en schroef de bevestigingspunten wat losser. De klep wil nu wel dicht.
Met veel moeite krijg ik hem overeind. Snel draai ik hem (met veel moeite) met de kop in de wind. Ik gooi de stenen die uit de fiets gevallen zijn weer in de fiets.
Een vrouw komt eraan en ziet me martelen met m'n fiets. Ze biedt aan om te helpen. Ik dacht dat het wel lukte. De fiets druk ik zonder al teveel problemen tegen de wind in. Alleen moet de fiets weer terug in de luwte van het gebouw, dat gaat dus níet goed, ik draai de fiets wat bij en direct denkt de wind weer te kunnen gaan vliegeren met mijn fiets. De vrouw helpt mee m'n fiets op een veilige plek te krijgen.
Ik dank de vrouw en besluit het plan-patatje maar achterwege te laten en het plan aan te passen tot quiche die nog in de diepvries ligt. Ik loop naar huis met de fiets aan de hand.
Thuis aangekomen bekijk ik de schade. Een deuk in de kap; gewoon wat geknikt. Verder 2 scheuren op de plek waar het scharnier tegen de kap aan drukte. Daar zal ik dus wat materiaal in moeten lijmen/lassen.
Morgen maar eens goed bekijken hoe ik deze schade het beste kan oplossen.
Ben ik even blij dat we niet met de kleine op pad gegaan zijn, die hadden we net zo goed direct in de sloot kunnen gooien vermoed ik.
Storm, dakje, stenen en nat kruis.
Vandaag was er een weeralarm afgekondigd door het KNMI. Vorige week was dat ook het geval maar in Zwolle mocht dat weinig naam hebben.
Vanmorgen was het betrekkelijk rustig te noemen. Ik heb de gok gewaagd en ben met de fiets naar school gegaan. Ik hield in gedachten dat ik 's middags mogelijk in de problemen zou kunnen komen maar dat zou ik dan wel zien.
Op het werk aangekomen heb ik de fiets op z'n normale plek geparkeerd, dus in een parkeer vak van een auto. Ik heb deze keer de fiets bewust met het rechter wiel tegen de rechter 'grens' van het vak gezet. De fiets heb ik recht in het vak gezet waarbij het achterwiel precies op een naad tussen 2 stenen kwam te staan; 4x een halve straatsteen (40 cm) vanaf de rand van het vak dus.
In de loop van de dag heb ik de fiets in de gaten gehouden. Behalve dat de fiets wat stond te schudden op z'n plek was er weinig boeiends te zien. Pas na 12.00h zag ik wat activiteit: de achterkant was een halve steen opzij geschoven (10 centimeter). Vorige week was dat een stuk meer.
Om 14.30 eindigde m'n laatste les. Ik heb m'n fietsshirt aangetrokken en ben naar beneden gegaan. Ik kreeg daar van collega's te horen van diverse narigheden elders in het land zoals omgevallen kranen e.d. Ook kreeg ik te horen dat de storm nog bezig was met sterker worden maar dat het ongeveer om 15.00h op z'n max zou zijn. Ik heb dat even afgewacht; liever vertrekken in zwaardere storm dan onderweg verrast te worden.
Om 15.00h heb ik eerst m'n fiets van z'n plek getrokken om te voelen wat de wind deed met de fiets aan de hand. Niet zo gek veel dus m'n fiets volgeladen met de normale bagage.
Helemaal zeker was ik niet dus heb ik besloten om de fiets toch maar een beetje te verzwaren. Hoeveel? Dat weet ik zelf nog niet, een update volgt met foto en aantal kilogrammen. In ieder geval heb ik m'n fiets dus toch maar even voorzien van 'een beetje' extra bagage in de vorm van sierklinkers; een stuk of 11 volgens mij. Ik wilde eerst flessen drinken erin mikken maar de conciërge wist te vertellen dat er nog flink wat klinkers lagen. Die hebben als voordeel dat ze een hogere dichtheid hebben én mooier stapelbaar zijn dan de ronde flessen met frisdrank.
Bij wegrijden was merkbaar dat ik zwaar beladen was. Het optrekken ging uiteraard wat trager maar vooral het sturen was merkbaar zwaarder.
Het eerste stuk van m'n werk-huis-route rijd ik in Wezep (dorp). Daar viel het enorm mee totdat ik bijna bij het einde van het dorp was en het open veld in zou gaan rijden. Daar werd het ruitje op de kap losgetrokken. Dat was de eerste keer. Dan te bedenken dat hij vast zit met 7 stukjes klittenband met elk een oppervlak van 1 cm². Maar goed, die snel van de kap afgegrepen. Dat ging lastig omdat ik het Questdekje gemonteerd heb. Dus klep een stukje open, hand door het hoofdgat, ruitje grijpen, verwoede pogingen doen om de klep niet open te laten vliegen; ik had de wind daar namelijk linksachter.
Vervolgens kon ik weer op weg. Een 100 meter verder zat ik in het open veld. Wind zo ongeveer pal in de rug dus erg veel effect van wind-mee had ik niet. Met 30-32 km/h op de teller ben ik richting Zwolle gegaan.
Over de IJsselbrug ging het erg rustig, ik merkte maar weinig van de wind. Fietsers die richting Wezep gingen, hadden het zwaar te verduren. Fietsen was er tegen de brug op in ieder geval niet bij voor hun. Fietsers met de fiets aan de hand deden moeite om hun fiets op de wieltjes te houden.
Ik ben door het centrum van Zwolle gereden omdat ik nog 4 antileklinten op moest halen bij de fietsenmaker. Op de terugweg richting mijn woonwijk was duidelijk hoe verradelijk de wind in een stad kan zijn. Ik heb met m'n hand aan de kap gereden om te voorkomen dat hij open zou waaien. Mijn vermoeden is dat óf een stukje overdruk in de fiets, de kap open wilde duwen of anders dat het dakje een opwaartse kracht
kreeg. 1x is het linker stokje van het dakje gedraaid in het tunneltje van het dakje waarbij de zijflap ineens naar binnen wees en dus tegen m'n hoofd aan kwam maar hij floepte ook direct weer terug.
Het nieuw aangebrachte klittenband lijkt uitstekend te werken. Het dakje is helemaal vast blijven zitten en ook heb ik geen lostrekkend klittenband gehoord.
Mijn fiets heeft de hele weg gewoon netjes alle wieltjes aan de grond gehouden.
Thuis aangekomen bleek het achterpad weer eens onder water te staan. Leuk natuurlijk om daar doorheen te rijden. Helaas was het op één plek toch wat te diep. Resultaat was dat m'n linker voetgad water schepte. Het werd netjes omhoog gestuwd, recht in m'n kruis. Lekker 'fris' dus. Maar goed, ik was thuis dus droge broeken genoeg.
[update]
Wie biedt meer?
Vanmorgen was het betrekkelijk rustig te noemen. Ik heb de gok gewaagd en ben met de fiets naar school gegaan. Ik hield in gedachten dat ik 's middags mogelijk in de problemen zou kunnen komen maar dat zou ik dan wel zien.
Op het werk aangekomen heb ik de fiets op z'n normale plek geparkeerd, dus in een parkeer vak van een auto. Ik heb deze keer de fiets bewust met het rechter wiel tegen de rechter 'grens' van het vak gezet. De fiets heb ik recht in het vak gezet waarbij het achterwiel precies op een naad tussen 2 stenen kwam te staan; 4x een halve straatsteen (40 cm) vanaf de rand van het vak dus.
In de loop van de dag heb ik de fiets in de gaten gehouden. Behalve dat de fiets wat stond te schudden op z'n plek was er weinig boeiends te zien. Pas na 12.00h zag ik wat activiteit: de achterkant was een halve steen opzij geschoven (10 centimeter). Vorige week was dat een stuk meer.
Om 14.30 eindigde m'n laatste les. Ik heb m'n fietsshirt aangetrokken en ben naar beneden gegaan. Ik kreeg daar van collega's te horen van diverse narigheden elders in het land zoals omgevallen kranen e.d. Ook kreeg ik te horen dat de storm nog bezig was met sterker worden maar dat het ongeveer om 15.00h op z'n max zou zijn. Ik heb dat even afgewacht; liever vertrekken in zwaardere storm dan onderweg verrast te worden.
Om 15.00h heb ik eerst m'n fiets van z'n plek getrokken om te voelen wat de wind deed met de fiets aan de hand. Niet zo gek veel dus m'n fiets volgeladen met de normale bagage.
Helemaal zeker was ik niet dus heb ik besloten om de fiets toch maar een beetje te verzwaren. Hoeveel? Dat weet ik zelf nog niet, een update volgt met foto en aantal kilogrammen. In ieder geval heb ik m'n fiets dus toch maar even voorzien van 'een beetje' extra bagage in de vorm van sierklinkers; een stuk of 11 volgens mij. Ik wilde eerst flessen drinken erin mikken maar de conciërge wist te vertellen dat er nog flink wat klinkers lagen. Die hebben als voordeel dat ze een hogere dichtheid hebben én mooier stapelbaar zijn dan de ronde flessen met frisdrank.
Bij wegrijden was merkbaar dat ik zwaar beladen was. Het optrekken ging uiteraard wat trager maar vooral het sturen was merkbaar zwaarder.
Het eerste stuk van m'n werk-huis-route rijd ik in Wezep (dorp). Daar viel het enorm mee totdat ik bijna bij het einde van het dorp was en het open veld in zou gaan rijden. Daar werd het ruitje op de kap losgetrokken. Dat was de eerste keer. Dan te bedenken dat hij vast zit met 7 stukjes klittenband met elk een oppervlak van 1 cm². Maar goed, die snel van de kap afgegrepen. Dat ging lastig omdat ik het Questdekje gemonteerd heb. Dus klep een stukje open, hand door het hoofdgat, ruitje grijpen, verwoede pogingen doen om de klep niet open te laten vliegen; ik had de wind daar namelijk linksachter.
Vervolgens kon ik weer op weg. Een 100 meter verder zat ik in het open veld. Wind zo ongeveer pal in de rug dus erg veel effect van wind-mee had ik niet. Met 30-32 km/h op de teller ben ik richting Zwolle gegaan.
Over de IJsselbrug ging het erg rustig, ik merkte maar weinig van de wind. Fietsers die richting Wezep gingen, hadden het zwaar te verduren. Fietsen was er tegen de brug op in ieder geval niet bij voor hun. Fietsers met de fiets aan de hand deden moeite om hun fiets op de wieltjes te houden.
Ik ben door het centrum van Zwolle gereden omdat ik nog 4 antileklinten op moest halen bij de fietsenmaker. Op de terugweg richting mijn woonwijk was duidelijk hoe verradelijk de wind in een stad kan zijn. Ik heb met m'n hand aan de kap gereden om te voorkomen dat hij open zou waaien. Mijn vermoeden is dat óf een stukje overdruk in de fiets, de kap open wilde duwen of anders dat het dakje een opwaartse kracht
kreeg. 1x is het linker stokje van het dakje gedraaid in het tunneltje van het dakje waarbij de zijflap ineens naar binnen wees en dus tegen m'n hoofd aan kwam maar hij floepte ook direct weer terug.
Het nieuw aangebrachte klittenband lijkt uitstekend te werken. Het dakje is helemaal vast blijven zitten en ook heb ik geen lostrekkend klittenband gehoord.
Mijn fiets heeft de hele weg gewoon netjes alle wieltjes aan de grond gehouden.
Thuis aangekomen bleek het achterpad weer eens onder water te staan. Leuk natuurlijk om daar doorheen te rijden. Helaas was het op één plek toch wat te diep. Resultaat was dat m'n linker voetgad water schepte. Het werd netjes omhoog gestuwd, recht in m'n kruis. Lekker 'fris' dus. Maar goed, ik was thuis dus droge broeken genoeg.
[update]
Wie biedt meer?
vrijdag 12 januari 2007
Dakje beter windbestendig maken
In verband met het loswaaiende dakje ben ik toch maar aan het knutselen gegaan met het dakje. Omdat mijn voorkeur absoluut niet uitgaat naar boren in de kap (in verband met verzwakken van de kap op een plek waar aardig wat spanning in het kunststof zit wat de kans op scheuren vergroot), heb ik besloten om toch een oplossing te proberen die Flevobike me destijds verteld heeft: klittenbandflapjes maken aan het dakje om het raakoppervlak met het klittenband op de kap te vergroten.
Versatilerijder Tom H. had aangegeven dat zijn dakje met die flapjes toch al losgewaaid was. Ik heb de uitvoering met flapjes van Flevobike nog niet gezien maar wellicht zijn de flapjes nog wat aan de korte kant. Ik wil een strook klittenband van 10 centimeter lang en 3 centimeter breed gebruiken welke in het midden vastgenaaid zit. Daarmee heb ik dan aan beide kanten van het dakje 2 flapjes van 5 centimeter zitten. Hoeveel Flevobike heeft gebruikt, weet ik niet.
Ik zie wel of dat houdt. Mocht dat niet het geval blijken, dan zie ik wel weer verder.
Versatilerijder Tom H. had aangegeven dat zijn dakje met die flapjes toch al losgewaaid was. Ik heb de uitvoering met flapjes van Flevobike nog niet gezien maar wellicht zijn de flapjes nog wat aan de korte kant. Ik wil een strook klittenband van 10 centimeter lang en 3 centimeter breed gebruiken welke in het midden vastgenaaid zit. Daarmee heb ik dan aan beide kanten van het dakje 2 flapjes van 5 centimeter zitten. Hoeveel Flevobike heeft gebruikt, weet ik niet.
Ik zie wel of dat houdt. Mocht dat niet het geval blijken, dan zie ik wel weer verder.
Kleine update.
Je kijkt tegen de binnenkant van het dakje aan. Het originele klittenband heb ik laten zitten; daar bovenop heb ik het nieuwe stukje genaaid. De rechterkant op de foto is de achterkant van het dakje; de bovenste rand op de foto is in werkelijkheid de linker zijrand.
Van de 2 flapjes zal één omhoog wijzen (en verborgen gaan achter het dakje), de ander omlaag.
Van de 2 flapjes zal één omhoog wijzen (en verborgen gaan achter het dakje), de ander omlaag.
Anders gooi je je troep toch gewoon op straat?
Nee, geen aso die ik z'n auto-asbakje zag leeggooien.
Op de terugweg van werk naar huis ging het trappen ineens lastig. Er leek bagage op m'n rechter voet te liggen. Niet veel later een hels gebonk onder de fiets. Ik kijk in m'n achteruitkijkspiegel en zie een boel bekende dingen op straat liggen. Dus ik ga vol in de ankers.
Blijkbaar was mijn 'petflesconversiegereedschapsbakje' losgeraakt. Het klittenband wat tegen de binnenzijde van m'n fiets gekleefd zit, was gedeeltelijk losgeraakt waardoor m'n gereedschapsbakje de gelegenheid zag om helemaal los te raken, zeker na een flinke (onbedoelde) trap van m'n rechter voet.
Ik kon dus uitstappen en de boel bij elkaar rapen. Gelukkig was niets beschadigd.
De gedeeltelijk losgeraakte strook klittenband zal uit zichzelf niet goed meer kleven. Aan de hoeveelheid vuil/zand op het lijmvlak te voelen, heeft het enige tijd geduurd voordat m'n gereedschapsbakje besloot los te raken. Ik ga de strook klittenband nu dus met bisonkit vastlijmen.
Verder leek er vandaag meer wind te staan dan gisteren. Tussen de oude IJsselbrug en Katerveer merkte ik nu toch meer en hardere windschokken dan gisteren. Echter nog altijd geen probleem voor de Versatile; die trok zich er maar bar weinig van aan. Wel was de zijdelingse beweging nu iets meer dan gisteren maar nog altijd binnen veilige grenzen.
Op de terugweg van werk naar huis ging het trappen ineens lastig. Er leek bagage op m'n rechter voet te liggen. Niet veel later een hels gebonk onder de fiets. Ik kijk in m'n achteruitkijkspiegel en zie een boel bekende dingen op straat liggen. Dus ik ga vol in de ankers.
Blijkbaar was mijn 'petflesconversiegereedschapsbakje' losgeraakt. Het klittenband wat tegen de binnenzijde van m'n fiets gekleefd zit, was gedeeltelijk losgeraakt waardoor m'n gereedschapsbakje de gelegenheid zag om helemaal los te raken, zeker na een flinke (onbedoelde) trap van m'n rechter voet.
Ik kon dus uitstappen en de boel bij elkaar rapen. Gelukkig was niets beschadigd.
De gedeeltelijk losgeraakte strook klittenband zal uit zichzelf niet goed meer kleven. Aan de hoeveelheid vuil/zand op het lijmvlak te voelen, heeft het enige tijd geduurd voordat m'n gereedschapsbakje besloot los te raken. Ik ga de strook klittenband nu dus met bisonkit vastlijmen.
Verder leek er vandaag meer wind te staan dan gisteren. Tussen de oude IJsselbrug en Katerveer merkte ik nu toch meer en hardere windschokken dan gisteren. Echter nog altijd geen probleem voor de Versatile; die trok zich er maar bar weinig van aan. Wel was de zijdelingse beweging nu iets meer dan gisteren maar nog altijd binnen veilige grenzen.
donderdag 11 januari 2007
Slecht wegdek en de provincie Gelderland
Naar aanleiding van de aanvaring die ik in december had met een vrachtwagenchauffeur Zie dit en dit bericht), heb ik van een agent begrepen dat de weg op die plek onder beheer van de provincie Gelderland viel. Ik heb daarom in verband met het slechte wegdek en de ongelukkige situatie een melding gemaakt op de website van de fietsersbond. Die laatste heeft het bericht doorgestuurd naar de provincie.
Vandaag kreeg ik een brief van de provincie dat het wegdek op die plek niet onder hun beheer valt maar onder het beheer van de gemeente. Zij sturen de klacht door.
Ik ben benieuwd of de gemeente Oldebroek er iets mee zal doen.
Vandaag kreeg ik een brief van de provincie dat het wegdek op die plek niet onder hun beheer valt maar onder het beheer van de gemeente. Zij sturen de klacht door.
Ik ben benieuwd of de gemeente Oldebroek er iets mee zal doen.
Veilig thuis
De terugweg van werk naar huis begon om 14.40h. Ik heb snel nog even de gemiddelde snelheid en tijd bekeken. De tijd die ik over de heenweg gedaan heb, is 35 minuten. Dat is een stuk langer dan ik normaal doe. Recordtijd is 22 minuten maar meestal ligt het ergens tussen de 25 en 27 minuten. De gemiddelde snelheid die m'n teller aangaf was 20,5 km/h.
Toen ik net bij het werk weg was, ging m'n dakje er bijna weer vandoor; het klittenband hoorde ik trekken maar het dakje bleef zitten.
Na een halve kilometer kon ik de staart in de wind gooien en lekker met wind mee gaan rijden. Dit ging minder hard dan ik had verwacht. Meer dan 45 km/h kreeg ik niet op de teller.
De terugweg is verder spoedig verlopen. Ook met forse rukken zijwind houdt de fiets zich heerlijk stabiel. De enige zijdelingse beweging die ik meen te voelen lijkt door de beweging in de banden te komen.
Vanaf de Spoolder sluis heb ik het asfalt genomen. Ook daar wist ik 45 km/h op de teller te toveren. Toch was dit voor 1 auto blijkbaar niet hard genoeg. De auto die direct achter mij reed vond het best en hield netjes afstand maar de auto achter hem kwam met veel getoeter mij voorbij zetten. Ik heb vriendelijk terug getoeterd en ook nog even geseind als bedank je voor z'n attentheid.
De nieuwe Westenholterbrug is ook leuk om te horen met deze harde wind. Ja, horen ja. De rechtopstaande stroken metaal van de railing laten mooie fluittonen horen.
Thuis aangekomen heb ik de totale rit (heen en terug) gereden in een tijd van 59 minuten. Het gemiddelde is omhoog gekropen van 20,5 km/h naar 23,65 km/h. De terugweg heb ik dus met zo'n 28 km/h gemiddeld gereden.
Met huidige omstandigheden lijkt de Versatile nog steeds veilig. Alleen dat dakje moet wat vaster zitten. Ik denk er nog over na hoe ik dat ga aanpakken.
Toen ik net bij het werk weg was, ging m'n dakje er bijna weer vandoor; het klittenband hoorde ik trekken maar het dakje bleef zitten.
Na een halve kilometer kon ik de staart in de wind gooien en lekker met wind mee gaan rijden. Dit ging minder hard dan ik had verwacht. Meer dan 45 km/h kreeg ik niet op de teller.
De terugweg is verder spoedig verlopen. Ook met forse rukken zijwind houdt de fiets zich heerlijk stabiel. De enige zijdelingse beweging die ik meen te voelen lijkt door de beweging in de banden te komen.
Vanaf de Spoolder sluis heb ik het asfalt genomen. Ook daar wist ik 45 km/h op de teller te toveren. Toch was dit voor 1 auto blijkbaar niet hard genoeg. De auto die direct achter mij reed vond het best en hield netjes afstand maar de auto achter hem kwam met veel getoeter mij voorbij zetten. Ik heb vriendelijk terug getoeterd en ook nog even geseind als bedank je voor z'n attentheid.
De nieuwe Westenholterbrug is ook leuk om te horen met deze harde wind. Ja, horen ja. De rechtopstaande stroken metaal van de railing laten mooie fluittonen horen.
Thuis aangekomen heb ik de totale rit (heen en terug) gereden in een tijd van 59 minuten. Het gemiddelde is omhoog gekropen van 20,5 km/h naar 23,65 km/h. De terugweg heb ik dus met zo'n 28 km/h gemiddeld gereden.
Met huidige omstandigheden lijkt de Versatile nog steeds veilig. Alleen dat dakje moet wat vaster zitten. Ik denk er nog over na hoe ik dat ga aanpakken.
Versatile en harde wind
Vandaag wordt stormachtige wind voorspeld. Toch ben ik gewoon met de Versatile naar het werk gegaan.
Ongeveer een week geleden was er ook een vrij harde wind. Niet dat ik het toen gemerkt heb. Marrianne en ik waren heel Zwolle afgestruind voor boodschappen. We waren met de Versatiles. Op een gegeven moment zagen we een fietser voor ons van de weg geblazen worden; hij kwam meer dan 30 centimeter de berm in. Het is dat ik dat gezien heb, anders had ik niet geweten dat het hard waaide. Zeker omdat ikzelf gewoon lekker relaxed met één hand aan het stuur zat en de andere hand rustend op m'n buik.
Met harde wind van opzij merk ik wel eens dat ik een beetje zijdelings gedrukt word maar in vergelijking met wat ik met de Alleweder meegemaakt heb, lijkt het alsof de Versatile vrij ongevoelig is voor zijwind. Misschien heb ik met de Alleweder met hardere wind gereden waardoor de Versatile minder gevoelig lijkt, misschien ís de Versatile daadwerkelijk minder zijwindgevoelig. Ik denk dat het laatste het geval is.
Slechts één keer heb ik wél echt effect van de wind gevoeld. Hierbij kwam de wind van linksachter. Ik moest hierbij een bocht naar links draaien (tegen de wind in dus) waarbij de weg naar links ook nog eens naar beneden afliep, de wind werd daar dus wat omhoog gestuwd. Dat was het enige moment dat ik echt gevoeld heb dat m'n fiets werd gegrepen door de wind; het scheelde niet veel of m'n wieltje werd opgetild.
Vanmorgen heb ik wederom met de fiets nagenoeg niets gevoeld. Goed, ik ging wel langzamer dan normaal maar ik heb geen vreemde stuurcorrecties moeten uitvoeren.
Het enige wat wel gebeurd is, is dat m'n dakje er bijna vandoor ging. Ondanks de estra strook klittenband van zo'n 10 centimeter lengte, kwam hij toch los. Het dakje draaide dwars ten opzichte van de fiets maar werd vervolgens door de wrijving tussen de buizen en het dakje zelf netjes bij de fiets gehouden. Ik ben snel gestopt, heb de klep een eindje open geslagen en kon met m'n ene arm gewoon onder de klep door het dakje weer op z'n plek brengen (ik ben benieuwd hoe dat gaat met Mango's en Quests die rondrijden met dit dakje, die rijden met alleen de originele 2 stukjes klittenband)
Ik denk dat ik nu toch echt het dakje maar eens onder handen moet nemen en klittenband moet aan gaan brengen zoals Flevobike me een keer heeft verteld. Dit is gewoon een stukje klittenband wat in het midden vastgemaakt is aan het dakje op de plek waar het buisje in het dakje zit. Op die manier heb je bij het buisje dus 2 uitstekende 'flapjes' klittenband. Ik ben ervan overtuigd dat dat goed zal blijven zitten. Helaas moet ik daarvoor wel het dakje gedeeltelijk lostornen. Maar goed, wat knutselwerk houdt je van de straat ;-)
Nu afwachten hoeveel wind er vanmiddag staat. Gelukkig heb ik dan grotendeels wind mee.
[update]
Kleine toevoeging aan m'n bericht.
Mijn fiets staat dwars op de wind geparkeerd. In lege toestand heeft de wind toch wel wat grip op de fiets. De achterkant van de fiets is een centimeter of 20 opzij gedrukt; de fiets wil de neus in de wind drukken blijkbaar.
Ongeveer een week geleden was er ook een vrij harde wind. Niet dat ik het toen gemerkt heb. Marrianne en ik waren heel Zwolle afgestruind voor boodschappen. We waren met de Versatiles. Op een gegeven moment zagen we een fietser voor ons van de weg geblazen worden; hij kwam meer dan 30 centimeter de berm in. Het is dat ik dat gezien heb, anders had ik niet geweten dat het hard waaide. Zeker omdat ikzelf gewoon lekker relaxed met één hand aan het stuur zat en de andere hand rustend op m'n buik.
Met harde wind van opzij merk ik wel eens dat ik een beetje zijdelings gedrukt word maar in vergelijking met wat ik met de Alleweder meegemaakt heb, lijkt het alsof de Versatile vrij ongevoelig is voor zijwind. Misschien heb ik met de Alleweder met hardere wind gereden waardoor de Versatile minder gevoelig lijkt, misschien ís de Versatile daadwerkelijk minder zijwindgevoelig. Ik denk dat het laatste het geval is.
Slechts één keer heb ik wél echt effect van de wind gevoeld. Hierbij kwam de wind van linksachter. Ik moest hierbij een bocht naar links draaien (tegen de wind in dus) waarbij de weg naar links ook nog eens naar beneden afliep, de wind werd daar dus wat omhoog gestuwd. Dat was het enige moment dat ik echt gevoeld heb dat m'n fiets werd gegrepen door de wind; het scheelde niet veel of m'n wieltje werd opgetild.
Vanmorgen heb ik wederom met de fiets nagenoeg niets gevoeld. Goed, ik ging wel langzamer dan normaal maar ik heb geen vreemde stuurcorrecties moeten uitvoeren.
Het enige wat wel gebeurd is, is dat m'n dakje er bijna vandoor ging. Ondanks de estra strook klittenband van zo'n 10 centimeter lengte, kwam hij toch los. Het dakje draaide dwars ten opzichte van de fiets maar werd vervolgens door de wrijving tussen de buizen en het dakje zelf netjes bij de fiets gehouden. Ik ben snel gestopt, heb de klep een eindje open geslagen en kon met m'n ene arm gewoon onder de klep door het dakje weer op z'n plek brengen (ik ben benieuwd hoe dat gaat met Mango's en Quests die rondrijden met dit dakje, die rijden met alleen de originele 2 stukjes klittenband)
Ik denk dat ik nu toch echt het dakje maar eens onder handen moet nemen en klittenband moet aan gaan brengen zoals Flevobike me een keer heeft verteld. Dit is gewoon een stukje klittenband wat in het midden vastgemaakt is aan het dakje op de plek waar het buisje in het dakje zit. Op die manier heb je bij het buisje dus 2 uitstekende 'flapjes' klittenband. Ik ben ervan overtuigd dat dat goed zal blijven zitten. Helaas moet ik daarvoor wel het dakje gedeeltelijk lostornen. Maar goed, wat knutselwerk houdt je van de straat ;-)
Nu afwachten hoeveel wind er vanmiddag staat. Gelukkig heb ik dan grotendeels wind mee.
[update]
Kleine toevoeging aan m'n bericht.
Mijn fiets staat dwars op de wind geparkeerd. In lege toestand heeft de wind toch wel wat grip op de fiets. De achterkant van de fiets is een centimeter of 20 opzij gedrukt; de fiets wil de neus in de wind drukken blijkbaar.
dinsdag 9 januari 2007
Harde wind , Anti-Platt en spaakbreuk
Vanmorgen had ik de wind grotendeels van schuinvoor of rechtvoor, kortom: best stevig doortrappen dus. Het eerste stuk van de heenrit ging overigens wel vlot; er reed een snorfiets achter me die daar moest en zou blijven als het aan mij lag. En inderdaad, ik wist hem voor te blijven met veelal 30 of meer op de teller.
Teruggaande was de wind niet gaan liggen dus ging ik heerlijk vlot. Het stuk in en tussen Wezep/Hattemerbroek heb ik het asfalt genomen om daar met 40 tot 45 km/h te rijden. 's Zomers kan ik harder maar ik vond het nu mooi genoeg.
Over het antileklint:
Op de oliebollentocht heb ik ondanks het antileklint toch een lek gereden. De reden was niet dat de scherpe boosdoener door het antileklint prikte maar er langs. Het blauwe antileklint is eigenlijk wat aan de smalle kant voor een 40mm band. De blauwe versie moet ik vrij nauwkeurig op z'n plaats leggen om te voorkomen dat hij als een slang heen en weer slingert in de buitenband. Al vrij snel heb je dat de randen van het antileklint tot midden op het rijvlak komen; niet echt effectief dus. Ik heb daarom gisteren de bredere oranje versie besteld en vandaag kon ik die ophalen.
De oranje versie is voor 26" maar ook deze heb ik gewoon ingekort door ze even lang te maken als de blauwe die ik al in gebruik had.
Hopen dat ik nu echt lekvrij kan rijden.
Verder heb ik aan het linker voorwiel ook weer een gebroken spaak ontdekt. Het zal niet vreemd zijn als ik zeg dat het wéér een spaak was aan de binnenzijde van het wiel waarbij de spaak van buiten naar binnen door de flens gestoken is. De 5 eerder vervangen spaken zitten nog netjes op hun plek, dit was dus de 6e spaak. Nog 3 te gaan en ik heb ze allemaal gehad.
Het rechter wiel heeft geen last van dit euvel. Ik vermoed dat dit komt doordat een bocht naar links doorgaans een stuk ruimer genomen wordt waardoor de zijdelingse krachten op het rechter wiel mogelijk wat kleiner zijn dan die op het linker wiel.
Ochja, de nieuwe spaakspanner die ik een paar maanden geleden gekocht heb, bevalt uitstekend. Hij werkt niet echt snel omdat hij zéér precies om de nippel valt maar omdat hij zo precies past, zal ik vast niet meer last hebben van doldraaiende spaken.
Teruggaande was de wind niet gaan liggen dus ging ik heerlijk vlot. Het stuk in en tussen Wezep/Hattemerbroek heb ik het asfalt genomen om daar met 40 tot 45 km/h te rijden. 's Zomers kan ik harder maar ik vond het nu mooi genoeg.
Over het antileklint:
Op de oliebollentocht heb ik ondanks het antileklint toch een lek gereden. De reden was niet dat de scherpe boosdoener door het antileklint prikte maar er langs. Het blauwe antileklint is eigenlijk wat aan de smalle kant voor een 40mm band. De blauwe versie moet ik vrij nauwkeurig op z'n plaats leggen om te voorkomen dat hij als een slang heen en weer slingert in de buitenband. Al vrij snel heb je dat de randen van het antileklint tot midden op het rijvlak komen; niet echt effectief dus. Ik heb daarom gisteren de bredere oranje versie besteld en vandaag kon ik die ophalen.
De oranje versie is voor 26" maar ook deze heb ik gewoon ingekort door ze even lang te maken als de blauwe die ik al in gebruik had.
Hopen dat ik nu echt lekvrij kan rijden.
Verder heb ik aan het linker voorwiel ook weer een gebroken spaak ontdekt. Het zal niet vreemd zijn als ik zeg dat het wéér een spaak was aan de binnenzijde van het wiel waarbij de spaak van buiten naar binnen door de flens gestoken is. De 5 eerder vervangen spaken zitten nog netjes op hun plek, dit was dus de 6e spaak. Nog 3 te gaan en ik heb ze allemaal gehad.
Het rechter wiel heeft geen last van dit euvel. Ik vermoed dat dit komt doordat een bocht naar links doorgaans een stuk ruimer genomen wordt waardoor de zijdelingse krachten op het rechter wiel mogelijk wat kleiner zijn dan die op het linker wiel.
Ochja, de nieuwe spaakspanner die ik een paar maanden geleden gekocht heb, bevalt uitstekend. Hij werkt niet echt snel omdat hij zéér precies om de nippel valt maar omdat hij zo precies past, zal ik vast niet meer last hebben van doldraaiende spaken.
dinsdag 2 januari 2007
1e kilometer en gepland remlicht
Vandaag m'n eerste kilometer van 2007 gereden. Even een retourtje naar de winkel. Dat er nog maar vele mogen volgen dit jaar.
Verder kreeg ik vanavond een mailtje van een lezer van mijn weblog.
Ik ben ijverig bezig geweest met het verbeteren van ondermeer elektronica en verlichting op m'n Versatile. Op mijn to-do list staat nog altijd het aanbrengen van een remlichtfunctie. Ik had al wel wat ideeën maar nog niets wat me écht aanstond. Het voornaamste punt is het mechanische gedeelte waarbij een schakelaar omgezet wordt om het remlicht te laten branden.
Ik had in gedachten om op de schijf die de remkabels verbindt, te voorzien van een palletje en dat palletje te gebruiken om een schakelaar te bedienen. De ellende is alleen dat de remschijf wel aardig goed weggewerkt zit van vuil en water maar niet zodanig goed dat ik verwacht dat het jaren feilloos zal werken.
Gé B. stuurde me een mailtje met een zéér eenvoudige maar ook zéér efficiënte oplossing: gewoon een reedcontactje gebruiken en een magneetje. Die elektronica valt gewoon helemaal waterdicht en vuildicht te maken. Alleen zal ik dan de magneet op de juiste plek moeten plaatsen zodat het contact op het juiste moment wordt omgezet. Maar dat valt op verschillende simpele manieren op te lossen. Ik denk bijvoorbeeld aan een spaakmagneet die ik om een remkabel monteer (met schroefje dus ook nog verplaatsbaar)
Gé, dank voor je tip. Ik ga dit nog iets verder in m'n hoofd laten doorbroeien maar hier zie ik absoluut iets in.
Verder kreeg ik vanavond een mailtje van een lezer van mijn weblog.
Ik ben ijverig bezig geweest met het verbeteren van ondermeer elektronica en verlichting op m'n Versatile. Op mijn to-do list staat nog altijd het aanbrengen van een remlichtfunctie. Ik had al wel wat ideeën maar nog niets wat me écht aanstond. Het voornaamste punt is het mechanische gedeelte waarbij een schakelaar omgezet wordt om het remlicht te laten branden.
Ik had in gedachten om op de schijf die de remkabels verbindt, te voorzien van een palletje en dat palletje te gebruiken om een schakelaar te bedienen. De ellende is alleen dat de remschijf wel aardig goed weggewerkt zit van vuil en water maar niet zodanig goed dat ik verwacht dat het jaren feilloos zal werken.
Gé B. stuurde me een mailtje met een zéér eenvoudige maar ook zéér efficiënte oplossing: gewoon een reedcontactje gebruiken en een magneetje. Die elektronica valt gewoon helemaal waterdicht en vuildicht te maken. Alleen zal ik dan de magneet op de juiste plek moeten plaatsen zodat het contact op het juiste moment wordt omgezet. Maar dat valt op verschillende simpele manieren op te lossen. Ik denk bijvoorbeeld aan een spaakmagneet die ik om een remkabel monteer (met schroefje dus ook nog verplaatsbaar)
Gé, dank voor je tip. Ik ga dit nog iets verder in m'n hoofd laten doorbroeien maar hier zie ik absoluut iets in.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
