Vanmorgen reed ik naar het werk, zoals gebruikelijk in m'n Versatile. Het lijkt erop dat ik toch langzaam maar zeker steeds harder ga fietsen. Vanmorgen voelde ik me goed genoeg om in Hattemerbroek de rijbaan op te gaan om met 40 km/h verder te jakkeren. Dus dat heb ik gedaan.
In Wezep zag ik een collega op het fietspad rijden; zo'n 7 meter van de rijbaan verwijderd. Toen ik op het werk aankwam werd ik begroet door m'n collega met 'Je gaat zinderend over het asfalt!' Hij bedoelde daarmee te zeggen dat hij me hoorde rijden.
Vanmiddag reed ik op weg naar huis. Vlak voor de oude IJsselbrug zitten verkeerslichten en vlak dáárvoor een kruising. Ik rijd op dat moment op een voorrangsweg; de zijwegen van de kruising hebben haaietanden.
Van rechts komen 2 dames van een jaar of 40 aanfietsen. Gezellig teutend met elkaar. Echter nemen ze zichzelf niet echt serieus als verkeersdeelnemer want ze nemen niet de moeite om naar links te kijken als ze het fietspad oprijden waar ik op rijd. Ook nemen ze niet de moeite om richting aan te geven. Kort samengevat: ze nemen voorrang die ze niet horen te krijgen.
Ik ga rakelings langs de 'buitenste' dame en stop voor de verkeerslichten. Schuin achter me hoor ik gemompel en wat gemopper: "Ik schrik me altijd dood van die dingen" en "Je ziet en hoort ze ook niet". Met mensen die zichzelf niet serieus nemen als verkeersdeelnemer ga ik verder niet in discussie dus heb ik gedaan alsof ik het niet hoorde en dacht gewoon: "Nee, als je niet kijkt, zie je ook niets domme koe"
Ik blijf me erover verbazen hoe goed mensen weten te beweren dat ligfietsen slecht te zien zijn. Als ik dat commentaar koppel aan de vele neuzen van mensen die tegen de ruiten geplakt zitten van hun auto als ze naar buiten kijken om m'n fiets te bewonderen terwijl ze me voorbij rijden, dan snap ik werkelijk niet hoe iemand kan beweren dat ze me zo slecht zien.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten