Onze auto (die minder kilometers per jaar maakt dan alleen al m'n Versatile) moest naar de garage voor APK en een grote beurt. Vorig jaar heb ik de auto weg gebracht en een leenfiets mee naar huis genomen. Dat was een bukker. Vrij snel, één van de eerste bochten, kreeg ik te maken met een nadeel van een bukker die ik vergeten was. Vlot een bocht doorrijden en doortrappen is géén goed idee want de kans is vrij groot dat je met een trapper aan de grond komt. Dat is dus ook gebeurd; gelukkig zonder te vallen.
Maar met die wijsheid op zak, heb ik vandaag de Fujin maar weer achter op de auto gezet op de fietsendrager zodat ik comfortabel van de garage naar huis kon fietsen.
Bij de garage aangekomen, haalde ik eerst m'n fiets van de drager. De garage-eigenaar zag het aan en kwam naar me toe. Inmiddels ken ik de mensen daar wel een beetje (en omgekeerd) dus een gesprek verloopt gewoon soepel; wat wil je na 9 jaar vaste klant zijn. Hij vroeg me of het moeilijk is om te ligfietsen. Ik zeg hem uiteraard 'nee'. Hij vraagt me of hij er eens op mag gaan liggen. Ik vind dat best. Hij gaat liggen en vraagt of hij een stukje mag rijden. Ook hier geen bezwaar van mijn kant. Hij vraagt nog even of hij niet zal vallen. Dat kan ik hem niet garanderen. Hij probeert het toch maar valt na 2 meter naar rechts. Hij weet nog net geen kennis te maken met de bestrating door z'n rechter voet snel aan de grond te zetten. Ik wijs hem erop dat het echt geen probleem is en dat hij direct vaart moet maken. Hij doet een tweede poging en volgt mijn advies op. En daar gaat hij.... néé, niet tegen de vlakte maar netjes vooruit.
Z'n partner (vermoed ik) ziet het aan en wil er een foto van schieten. Digitale camera komt tevoorschijn en ze richt het apparaat op de aspirant ligfietser. Meneer wil inmiddels weer afstappen maar dat mag niet van mevrouw: 'Ga nou nog een keer rijden want ik wil het op de foto zetten!'. Maar meneer antwoord: 'Ik ben een automens, geen fietsmens'. Of de foto nou wel of niet gelukt is, weet ik niet.
Ik wil de fietsendrager in de koffer leggen want de fietsendrager op de bagagedrager van m'n Fujin meezeulen vind ik geen strak plan. Doordat ik de drager heb aangepast voor onze ligfietsen, past hij niet meer in de koffer. Ik kan wel één deel van de achterbank platgooien, wat ik ook probeer maar ik ben vergeten de hoofdsteun te verwijderen. De drager past er alsnog niet in. Het rechter achterdeel wil ook niet plat omdat daar nog de kinderstoel zit. Gelukkig mag ik mijn drager gewoon in de werkplaats zetten.
Ik geef de papieren en de sleutel van de auto af en ga huiswaarts. Al vrij snel merk ik dat SPD toch een stuk prettiger fietst. Op de Fujin zitten tijdelijk géén SPD-pedalen. De reden is dat een week of wat geleden het rechter pedaal een irritante 'tik' kreeg; die is door de fietsenmaker opgestuurd naar Shimano voor onderzoek met als hopelijke uikomst garantiegevalletje. Maar nu zitten dus gewone pedalen op de fiets. Een paar keer dreigde een voet van een pedaal te schieten. Verder geen dramatische dingen maar wel zodanig opvallend dat ik weer even herinnerd werd aan het comfort van 'klik'pedalen.
Vlak bij huis rijd ik richting de Mastenbroekerbrug. In de verte zie ik een ligger aankomen. Op 75 meter afstand zie ik wie het is; het is m'n vrouw die op weg is naar het werk.
Thuis aangekomen wissel ik van fiets. Ik ga met m'n Versatile naar het werk om daar m'n lokaal op te ruimen en om een donker ruitje voor m'n Versatile te maken.
's Middags kan ik de auto weer ophalen. Ik ga weer op m'n Fujin naar de garage (tja, m'n Versatile past niet zo best op de fietsendrager). Als ik wil vertrekken, moet ik uiteraard nog de fietsendrager weer achter de auto monteren en de Fujin erop zetten. Een klant zie me de drager plaatsen en merkt op dat hij ook nog zoiets moet hebben. Ik zeg hem dat het een praktisch apparaat is. Ik meen dat ook hoewel ik hem tegenwoordig bijna niet meer gebruik. De eigenaar van de garage komt er ook nog een keer bij. Hoewel hij vanmorgen deed suggereren dat hij niet zo'n fietsmens is, was hij toch geïnteresseerd om me nu te vragen hoe hard ik normaal rijd. Ik meld hem m'n gebruikelijke 30 à 32 km/h bij normale inspanning. Vervolgens groet ik beide mannen en ga naar huis.
vrijdag 7 juli 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten