Politie

Komende zondag is het nationale ligfietsdag. Ik ga dan naar Dronten toe om beginnende ligfietsers te begeleiden bij een toertochtje. Omdat het mooi weer belooft te worden, ben ik van plan wat foto's te schieten. Ik wil m'n spiegelreflex meenemen voor mooiere en vooral ook snellere shots (m'n oude Pro 90 IS is baggertraag in vergelijking met m'n 20D). Alleen heb ik bij m'n normale objectief geen polaroidfilter dus heb ik die vanmiddag even gehaald bij de fotograaf.

Onderweg komt er een Mercedes schuin achter me rijden en na een tijdje naast me. De chauffeur drukt even op de claxon. Ik kijk opzij en zie in de auto een heleboel vrolijk lachende en zwaaiende Turkse/Marokaanse mensen. Ik zwaai vriendelijk terug. De auto rijdt vervolgens verder.

Bij de fotograaf aangekomen zet ik m'n Versatile naast een paar andere fietsen op een strookje tussen de rijbaan en het voetpad. M'n fiets staat recht voor de winkel.
In de winkel is het druk. Op dat moment is er slechts één verkoper aanwezig die bezig is met een paar klanten. Er staat nog iemand te wachten. Dat blijkt de oude schoolmeester te zijn van m'n lagere school. Ik klets wat met hem over vanalles en nog wat waaronder ook m'n werk en m'n fiets die ik daar dagelijks voor gebruik. Buiten zie ik een vader met zoontje m'n fiets bewonderen. Knulletje kan z'n handen niet thuishouden maar raakt m'n fiets voorzichtig genoeg aan om het alarm niet af te laten gaan.

Een tijdje later zie ik een agent op fiets langs m'n Versatile rijden. Aandachtig bekijkt hij m'n fiets. Hij stapt af, loopt een paar rondjes om m'n fiets en blijft vervolgens net buiten m'n gezichtsveld staan. Hoe weet ik dat? Vrij eenvoudig: het voorwiel van z'n fiets zie ik net voorbij de deurpost van de fotograaf steken.
Even later loopt hij een paar stappen naar voren en komt voor de opengeslagen deur van de fotograaf te staan. Hij kijkt naar binnen en heeft al vrij snel mij in het vizier en vraagt: "Is dat jouw fiets?" Ik antwoord ja. Hij complimenteert: "Mooie fiets!" Ik dank hem voor het compliment. Hij vervolgt: "Issie te koop?" Ik zeg van niet. "Alles is te koop voor genoeg geld!" gaat hij verder. Ik zeg dat de mijne niet te koop is en dat hij dan maar naar de Ligfietsshop moet gaan om er daar 1 te kopen.

Ik loop naar buiten en ga het gesprek met de man aan. Hij wil vanalles weten maar weet ook aardig wat dingen. Hij geeft aan dat het hem ook wel wat lijkt. Zelf rijdt hij (privé) racefiets. Hij heeft al meerdere malen getracht een velomobiel bij te houden; dat is elke keer jammerlijk mislukt. De snelheid is hem dus opgevallen. Verder merkte hij op dat hij het gewone fietsen in de regen bezwaarlijk vindt vanwege het regenpak dat na een half uur alsnog zorgt voor een drijfnat pak. Ik vertel hem dat dat met een velomobiel inderdaad een veel minder groot punt is. Ik leg hem uit dat je uiteraard wel nat wordt van eigen zweet maar dat regen maar weinig kans krijgt. Ook geef ik aan dat het heerlijk warm is. De man vraagt vervolgens hoe het zit met windgevoeligheid en suggereert al terecht dat je veel minder last van wind hebt. "En hoe zit het met banden wisselen? Gaat dat een beetje makkelijk?" Ik vertel hem dat ik een set reserve-bibabuba in m'n fiets heb liggen welke ik in een paar minuutjes om de velg heb liggen waar eerst een lekke band zat. Hij geeft aan dat het dus vergelijkbaar is met de racefiets. Ik geef aan dat het nog een tikkie makkelijker is omdat mijn fiets enkelzijdige ophanging heeft dus hoeft het wiel er helemaal niet uit. Ook vraagt hij naar de prijs en de levertijd. Hij is duidelijk al eerder aan het kijken geweest want hij weet dat er een model een levertijd heeft van een paar jaar. Bij de melding dat de Versatile ongeveer een jaar levertijd heeft, zie ik even z'n wenkbrauw wat omhoog komen: 'dat is toch heel wat anders dan 3 jaar'.
De man zegt dat hij zo'n 600 kilometer per week fietst. Met die afstanden is een velomobiel zeer zeker lonend. Maar ik geef hem de namen van de velomobielbouwers in Dronten. Ook vertel ik hem dat er komende zondag nationale ligfietsdag is en dat Ligfietsshop Tempelman dan geopend is. Ik ben benieuwd of ik de man daar komende zondag zal aantreffen.

Tijdens het gesprek vraag ik ondeugend: "Je gaat me toch niet bekeuren he?" Ik zeg dat ik weet dat er een paar dingen officiëel niet in orde zijn waardoor ik eigenlijk de weg niet op mag met m'n Versatile. Ik wijs op de richtingaanwijzers en de verborgen trapperreflectie. "Een kniesoor die daarop let" is zijn antwoord. De richtingaanwijzers vindt hij een goed alternatief voor het hand uitsteken wat dus niet kan.

Wie weet zien we ergens komende jaren ook een Zwolse agent in een velomobiel rijden. Dat zou voor velomobielrijders (en ook ligfietsers) best eens gunstig kunnen werken. Zeker als ook collega's van hem dan bekend raken met het fenomeen 'velomobiel'. Maar goed, laat ik niet op de zaken vooruit lopen.