Op m'n normale woon-werk-route rijd ik 's morgens op het fietspad welke gescheiden is van een 4-baans weg voor auto's. 2 Rijstroken gaan in dezelfde richting als ik, de andere 2 in tegenovergestelde richting. Het zicht is daar goed; geen struiken/bomen/hekken o.i.d. die het zicht kunnen belemmeren.
Ik reed daar en werd ingehaald door een witte Golf (wat ouder model). Hij heeft me dus kunnen zien op dat moment. Na ongeveer 30 meter komt een kruising waar ik rechtdoor ga en waar hij rechtsaf wilde. Nu houd ik er altijd rekening mee dat automobilisten niet altijd zin hebben om te wachten voor een fietser, ook al heeft die fietser voorrang. Maar deze Golf maakte het begin van de bocht naar rechts en stopte. Ik was dus in de veronderstelling dat hij me gewoon netjes voor wilde laten gaan. Toen ik de kruising genaderd was, trok die idioot ineens op en bleef midden op het fietspad stilstaan; G*d knows why.... Noodgedwongen moest ik vol in de ankers. Wieltjes blokkeerden en ik kwam slippend tot stilstand maar in ieder geval op tijd. De claxon inrammen was de volgende actie. Broodje m*ng**l had 7 seconden de tijd nodig om weg te rijden. Hij keerde direct om. Intussen was ik overgestoken en zag aan op de andere hoek van de kruising een man in legerkleding staan welke richting de auto liep. In m'n achteruitkijkspiegel zag ik hem instappen in de bewuste Golf.
Het gebeurt vaker dat ik 's ochtends gehinderd word door een auto die op het fietspad staat om iemand op te pikken (terwijl 50 meter de zijweg in, een benzinestation is met een zee van ruimte om mensen op te pikken zonder iemand tot last te zijn). Daar heb ik vorige week ook maar eens m'n claxon laten gillen. Ik moest daar voor de zoveelste keer de doorgetrokken streep over rijden om de rijbaan op te gaan zodat ik die auto kan passeren. Dat was een andere auto overigens maar mogelijk wél hetzelfde stel personen.
Ik word een beetje simpel van dat gedrag.....
maandag 21 november 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten