Steeds oversteken of spookrijden of de rijbaan gebruiken

Het blijft leuk, aan de Zuiderzeestraatweg tussen Zwolle en Wezep.

Vanmorgen was het wat slechter weer. Redelijk wat wind en regen (goh.... regenen doet het echt niet vaak als ik m'n woon-werk-ritjes rijd; ik klaag niet overigens). De hordes tegemoetkomende scholieren bij wie ik op het fietspad, tegen de stroom in moet fietsen, hadden vanmorgen duidelijk minder oog voor het verkeer dan ik de laatste tijd van ze gewend ben. Vanmorgen heb ik vaker gehad dat er geen ruimte gemaakt werd waardoor het zeer krap passeren was. Één keer zelfs was het bijna een frontaaltje met een tegemoetkomende fietser die wel wat erg rijkelijk ver over het midden reed en daarbij mij dus bijna ramde. Ik ben toch maar met één wiel de berm in gegaan om een aanrijding te voorkomen.

Bij de Oostersedijk ben ik weer naar rechts gegaan zoals aangegeven is. Echter heb ik niet lang gebruik kunnen maken van het 'rechter' fietspad want net voor het viaduct van de A50 was de boel weer versperd. Niet door werkzaamheden aan het fietspad of aan de Hanzelijn maar nu door een tractor die de sloot aan het uitbaggeren was.

Hoewel het daar nog buiten de bebouwde kom is, ben ik de rijbaan op gegaan want iets van 100 meter verder begint de bebouwde kom. Verder zag ik van achteren geen verkeer aankomen.

In Hattemerbroek en Wezep ben ik op de rijbaan gebleven. Had ik echter de dingen gedaan die eigenlijk van fietsers verwacht wordt, dan was ik vermoedelijk in totaal 6x overgestoken.

's Middags was het trouwens flink feest. Windje in de rug dus sjezen. Met 40 km/h ben ik gewoon op de rijbaan gaan rijden tot in Hattemerbroek. Daar ben ik van de hoofdrijbaan af gegaan.
Inmiddels kwam er op de hoofdrijbaan een auto naast me rijden. Hij toeterde. Het was een collega. IJverig wees hij naar z'n kilometerteller. Wat hij er precies mee bedoelde, zal ik donderdag wel horen.

M'n snelheid lag de rest van de rit hoger dan gemiddeld. Tja, dat wil wel met wind schuin in de rug.

Bij de Oude IJsselbrug moest ik wachten voor de verkeerslichten. Zoals altijd, druk ik níet op het knopje want de lussen in het wegdek doen het uitstekend. Direct nadat ik stil stond, kwam een man met moeite rechts van mij naar het knopje reikend zeggen 'Zal ik maar drukken? Je kan er zeker niet bij?'
Nog voordat hij z'n vinger goed en wel op het knopje had, was het verkeerslicht al op groen gesprongen. Tja....