Het blijft ook altijd hetzelfde verhaal. Ligfietsers zijn slecht te zien..... toch?
Afgelopen week ben ik 2x in de ankers gegaan voor een gemotoriseerd voertuig waarvoor een roze papiertje nodig is. Beide keren moest het voertuig voorrang aan mij verlenen. Beide keren besloot de bestuurder om op het laatste moment vanuit stilstand toch maar voor mij langs te 'schieten'.
De eerste keer was op mijn woon-werk-route. Ik reed op het fietspad van de Zuiderzeestraatweg. Een zandwagen besloot niet op mij te wachten maar toch maar op te trekken. Leuk is dat, die borden van Dura Vermeer met daarop de mededeling voor fietsers: 'Wij letten op jou, let jij ook op ons?' Leuk dat ze op me letten maar laat ze dan ook de regels volgen, dan heb je er tenminste wat aan.
De tweede keer was gistermorgen op weg naar het werk. Op een bekende plek waar ik al vaker in de ankers ben gegaan voor auto's. Een auto was al wat aan de laten kant gestopt want z'n neus stond al boven het fietspad, de voorwielen stonden ongeveer op de haaietanden. Op het laatste moment besloot de automobilist ineens door te rijden terwijl ik er net voorlangs wilde rijden, dat kon nog net op het fietspad. Ik moest wat rubber op het asfalt afzetten om hem niet te rammen.
Vanmorgen vroeg een collega me of ik van de week in Kampen geweest was. Hij had me daar gezien. Ook leerlingen weten me precies te vertellen wanneer en waar ze me in Zwolle gezien hebben. Ik ben dus slecht te zien?
Riiiiiiiiiiiiiiiiiiight...... Er zit een groot verschil tussen niet zien en niet willen zien.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten