In het land van de Huneliggers, de Duitsers en de Twentse liggers

Ik ben zojuist terug van een druk weekend. In het kort: Rondje Zwolle-Emmen-BargerCompascuum-Hengelo-Zwolle

Afgelopen vrijdag ben ik om 12.00 uur vanuit Zwolle vertrokken richting Emmen. In Emmen was dit weekend het internationale vliegerfeest. Met een vriend heb ik daar al heel wat jaren de nacht van vrijdag op zaterdag 'wacht' gelopen. Afgelopen 2 jaar is dat niet gebeurd maar dit jaar was ik wel weer van de partij.

De reden dat ik met de fiets gegaan ben is vrij de volgende. Met een klein dochtertje van 2 vind ik het niet handig om een heel weekend op het vliegerfeest rond te sjouwen. Daarbij komt dat ik op zaterdagavond ook nog op het vliegerfeest wilde zijn in verband met 'nachtvliegeren'. Voor onze kleine dochter zou ook dat te laat worden. Omdat Marrianne toch ook wel graag op zaterdag naar het vliegerfeest wilde, was het handiger dat zij de auto zou hebben zodat zij met de kleine naar Emmen kon rijden en weer terug als zij daar behoefte aan had. Op zondag stond weer wat anders op het programma: de trouwdatum van m'n schoonouders, daarom wilde ze graag op zondag naar Hengelo.

De afstanden tussen de 3 plaatsen is allemaal goed te fietsen met ongeveer 70 à 80 kilometer. M'n conditie is best goed te noemen dus waarom zou ik niet met de fiets de hele rit rijden. Zo gezegd, zo gedaan.

Vrijdag:
Vrijdagmorgen heb ik m'n fiets volgepropt met snaaispul wat genoeg was om de eerste rit van Zwolle naar Emmen te overbruggen. Verder reserve-bovenkleding, trui, toiletspul, regenjas, regenbroek, slaapzak en natuurlijk drinken. De fiets zat redelijk vol en woog ook behoorlijk wat.
Grofweg ging de route als volgt: Zwolle-Nieuwleusen-Slagharen-Coevorden-Emmen

De rit van Zwolle naar Emmen ging niet helemaal goed. Eerst heb ik in Dalen een afslag gemist, waar ik achter kwam toen ik Dalen uit was. 2 kilometer te ver gereden en die moesten dus terug. Zo'n 4 kilometer omgereden dus. Vlak bij Emmen kreeg ik de indruk dat ik ook verkeerd gereden was, ik was in Sleen. Op de kaart ligt dat een paar kilometer noordelijker dan ik zijn moest. Dus ben ik ook daar weer terug gereden tot ik op het punt was waar ik wezen wilde. In totaal heb ik de vrijdag zo'n 10 kilometer omgereden. Op de hele rit ben ik maar één keer uitgestapt om even de blaas te legen, verder ben ik 'non-stop' doorgereden.

De score van vrijdag:
Gereden afstand: 85 kilometer
Gereden tijd: 3:17 uur
Gemiddelde (berekende) snelheid: 25,89 km/h (berekend omdat de fietscomputer een foute waarde weergeeft)

Vrijdag op zaterdag nacht heb ik dus 'wacht' gelopen op het terrein. Gezien de eerste uurtjes van de nacht meestal rustig verlopen, gaan we dan lekker barbequen. Doorgaans beginnen de lastige aangeschoten feestgangers vanaf 02:00 uur langs te komen. Dit jaar is er na 02:00 uur slechts één fietser langs gereden die verder totaal geen onrust veroorzaakte.

Op het terrein was de fiets wel handig. Een kilometer verderop stonden wat hekken die de doorgang over het terrein blokkeerden. 's Nachts is dat meer ergernis dan nuttig voor eventuele passanten dus moesten die hekken tijdelijk aan de kant gezet worden. Een kilometer heen en terug lopen is een flinke tijd. Met de fiets ben je er zo.

De ervaring van afgelopen jaren vertelt ons dat na 04:00 uur meestal geen 'lastige klanten' meer op het terrein hebben. Om 06:00 besloten we om de oogjes toch maar even te sluiten; de eerse medewerkers komen doorgaans om 07:00 opdagen en verder is er in tussentijd 'geen hond' te bekennen behalve mensen die niks verkeerds in de zin hebben ('ochtendjoggers' en mensen die op weg zijn naar hun werk).
Dit was voor mij een mooie gelegenheid om mijn Versatile eens te testen als slaapplek. In de rolbeugel had ik een jas liggen die ik wat naar buiten getrokken heb, net over de rand van de stoel. Het Questdekje had ik op de fiets gemonteerd. Ik zakte onderuit, legde m'n hoofd op de rand van het stoeltje, de voeten op de bodem van de fiets naast/onder de trappers. De klep dicht en m'n hoofd paste precíes tussen het Questdekje en het stoeltje. M'n gezicht 'keek' naar de opening in het Questdekje, ikzelf was niet te zien vanaf de buitenkant tenzij je in het hoofdgat zou kijken. Op de fiets had ik ook het dakje gemonteerd. Overigens had ik geen kans om nat te worden gezien ik met de fiets in de feesttent stond.
Om 08:00 uur hoorde ik voetstappen in de tent. De eerste medewerker was in de tent om aan de slag te gaan. De tijd daarvoor heb ik niet echt vast geslapen maar weldegelijk aangenaam gedut. Een bed slaapt beter maar een velomobiel volstaat ook best aardig. Ik had m'n kleren nog aan. Aan m'n bovenlichaam was dat een dun fietsshirt met korte mouwen, een fleecetrui en een winddicht fietsjack met fleece aan de binnenkant. Dat was echt warm genoeg. Ik had wel wat koude voeten; die waren in badstof sokken en 'bergschoenen' verstopt. Dat zou toch warm genoeg moeten zijn had dacht ik maar dat bleek dus toch anders te zijn. Wellicht dat ik de schoenen iets te strak dicht geknoopt had, dat zou ook nog kunnen zit ik me net te bedenken.

Zaterdag
Zaterdagmorgen heb ik mijn fiets van het vliegerterrein naar het huis van die vriend gebracht. Verder weinig over te melden behalve de rit die van Emmen naar Barger Compascuum liep. Ook dat er de kilometers bij zitten die ik op het vliegerterrein gereden heb en de kleine afstand die met mijn fiets gereden is door geïnteresseerde medewerkers En niet te vergeten wat getalletjes:
Gereden afstand: 17,84 kilometer
Gereden tijd: 0:45 uur
Gemiddelde snelheid: 23,84 km/h

Overdag kwam m'n vrouw met onze dochter naar het terrein. Ik heb direct van de gelegenheid gebruik gemaakt om de voedselvoorraad aan te vullen en wat gewicht te lozen zoals m'n slaapzak. Die had ik niet meer nodig dus kon die met de auto terug naar Zwolle.

Zaterdag overdag heb ik de hele dag op het vliegerterrein rondgeslenterd. Gezien de 'nachtrust' van maximaal 2 uur, was ik niet echt fit.
's Avonds hebben we (die vriend en ik) een grote deltavlieger in de lucht gezet en alvast voorzien van lichtgevende elementen. Op een gegeven moment begon er een regenbui aan te komen die aangekondigd werd door duidelijk meer wind. Een andere vliegeraar die een minder stabiele vlieger had en ook nog eens minder vliegerervaring/kennis was niet al te slim bezig. Zijn vlieger begon met die hardere wind vreemd te doen, hij begon wat scheef te trekken en kwam telkens bij de lijn van 'onze' vlieger in de buurt. De ene keer boven de lijn, dan weer terug en dan onder onze lijn door. Die andere vlieger bleef maar zenuwachtig.
Op een gegeven moment raakten de 2 lijnen van de 2 vliegers elkaar. Wat moet je doen als je vlieger zenuwachtig beweegt? Absoluut niet als een idioot proberen de vlieger aan de grond te krijgen zoals de knurftvliegeraar deed maar juist de lijn vieren om de vlieger wat wind uit de zeilen te nemen zodat die wat 'tot rust' kan komen. Deze man ging dus helaas ijverig z'n vliegerlijn binnenhalen. Dus waren het 2 lijnen die over elkaar schuurden. En helaas was 'onze' lijn het dikst. Voor mensen die geen vliegerervaring hebben: bij verschillende diktes lijnen van hetzelfde materiaal, zal de DUNSTE lijn het 'winnen' van de dikste lijn. Wij hadden de dikste lijn met welliswaar de grootste treksterkte maar die is dus helaas niet opgewassen tegen schuren met een dunnere lijn. Het gevolg was dat 'onze' vliegerlijn knapte, de vlieger er vandoor zeilde (we zijn nog een paar honderd meter verderop gaan zoeken maar hebben hem helaas niet meer gevonden) en wij dus niet meer mee konden doen met het nachtvliegeren. Flink balen.....
Om ongeveer 23:30 uur zijn we (met de auto) naar het huis van m'n vrienden gegaan. Daar heb ik een goede nachtrust gehad van zo'n 8 uur tijd.

Zondag
Zondagmorgen ben ik om iets over 10:00 uur uit Barger Compascuum vertrokken om naar Hengelo te rijden. Ik had hiervoor 4 uur uitgetrokken.
De geplande route liep als ongeveer zo:
BargerCompascuum-Zwartemeer-Klazinaveen-Erica-Schoonebeek-[NL-D grens over]-Emlichheim-Wilsum-Uelsen-Getelo-[D-NL grens over]-Reutum-Weerselo-Hengelo

Ik had een mooie routebeschrijving gekregen van een paar behulpzame ligfietsers. Gezien de beschrijving die ik gekregen heb, leken deze personen duidelijk de omgeving goed te kennen want er werden vrij duidelijke details genoemd.
Helaas ben ik toch nog stom genoeg geweest om vermoedelijk een andere route te rijden.
In Nederland was het geen probleem. Ik bereikte volledig volgens de geplande route de grens. Vervolgens door naar Emlichheim ging ook zonder problemen. In Emlichheim kwam ik op een T-splitsing uit waar ik níet wist of ik nou links of rechts moest. De auto-borden konden mij niet helpen, de enige paddestoel die er stond deed mij gokken dat ik naar links moest. Dat klopte, zo bleek achteraf. Na Emlichheim kwam ik op een gegeven moment bij een grote weg die (achteraf gezien) vermoedelijk de B-weg die ik moest hebben. Ik zag er echter geen fietspad naast lopen. Ik heb terplekke besloten om daar rechtsaf te slaan. Dit had als gevolg dat ik flink wat klinkerwegen voor m'n kiezen gehad heb, wéinig routeaanduidingen, geen benul van waar ik was en dat soort ongein. Ik wilde dus naar Wilsum toe. Op de gok ben ik aan het rijden gegaan. Omdat ik wel ongeveer wist waar ik zat op de kaart en in welke richting ik moest, heb ik de kompasfunctie van mijn horloge gebruikt om zo in de juiste richting te rijden. En dat is goed gegaan want ik ben in Wilsum aangekomen. Onderweg heb ik wel van die kleine witte rechthoekige bordjes gezien met groene opdruk in de vorm van een fiets en een peil die duidelijk een fietsroute aangaven. Ik was in de veronderstelling dat dat voor recreatieve fietstochten was. Ik heb ze dus genegeerd en ben ook lang niet altijd in de aangewezen richting gereden. Pas later kreeg ik de indruk dat die bordjes de 'doorgaande weg' voor fietsers aangaf.
Onderweg heb ik wel gebruik gemaakt van opmerkingen die ik gehad heb over fietsroutes. Er werd ondermeer gesproken over een windmolenpark. Die zag ik op een gegeven moment linksvoor. Dat was voor mij een teken dat ik aardig in de juiste richting reed. Ik weet echter niet meer of dit nou vóór of ná Wilsum was; ik meen vóór Wilsum.

In Wilsum ging het echter weer verkeerd. Ik kon geen borden vinden die me de weg wezen. Op een gegeven moment reed ik Wilsum uit. M'n kompas vertelde me dat ik toch echt niet in de juiste richting reed. In Wilsum had ik wel een weg gezien die wél aardig in de juiste richting leek te lopen. Dus ben ik terug gereden en ben ik die weg ingeslagen. Dan maar géén route-aanduidingen.

Wederom ben ik aan het kompasrijden gegaan. Op een gegeven moment kreeg ik toch weer een bordje te zien: Uelsen. Dát is waar ik naar toe moest dus heb ik die weg genomen. Vanaf dat punt heb ik ook de eerder genoemde fietsbordjes gevolgd.
In de routetips die ik gehad heb, werd gesproken over dat de éne persoon mij niet over heuvelachtig gebied stuurde, de ander gaf aan dat een zekere route niet echt geschikt was voor velomobielen wegens de smalle paadjes.
Ik heb het ernstige vermoeden dat ik per ongeluk tóch die route gehad heb. Ik reed door een mooi stuk bos/natuur. Het begon met rechts een supersmal 'fietsschelpenpad' wat breed genoeg was voor een 'enkelspoorfiets' maar zeker niet voor een velomobiel. Links daarvan was het wel breed; daar konden auto's rijden. Ik ben op het 'autogedeelte' begonnen. Maar het zand was daar op flink wat plekken vrij zacht dus al vrij snel heb ik tóch maar gekozen voor het te smalle pad. Het achterwiel heb ik in ieder geval op het pad gehouden en als het even kon ook één voorwiel.

Deze route was wel mooi maar absolúút niet van de soort waar ik graag op rijd. Behalve dat het smal was, was het ook nog eens redelijk heuvelachtig. Op een gegeven moment ging het een stuk of 3 keer vrij fors op en neer. Geen lange hellingen maar wél steil; de steilste was zelfs zo'n 20% als ik mijn SkyMounti mag geloven. Geloof het of niet, m'n Versatile is op dat smalle k*tschelpenpad omhoog gekomen ZONDER te slippen.
Tijdens dat rijden door het bos was het ook nog eens flink slecht weer. Flink wat regen kwam naar beneden zetten. Door het zware rijden in dat heuvelachtige gebied had ik de indruk dat ik m'n geplande route van vandaag niet zou kunnen volbrengen. Ik hoopte om diezelfde dag ook nog van Hengelo naar Zwolle terug te rijden maar op dat moment zag ik een sombere bui hangen dat ik kapot in Hengelo aan zou komen.
Gelukkig zag ik niet zo gek ver ná het steilste klimmetje een verharde weg die dwars op mijn route lag. Natuurlijk geen borden met plaatsnamen te bekennen. Wederom pakte ik het kompas erbij. Die zei me dat ik rechtsaf moest. Zo gezegd, zo gedaan. Niet veel later kwam ik in een plaatsje aan. Op een vage kruising moest ik beslissen waar ik heen wilde. Rechtsaf wees richting Almelo. Rechtdoor richting Uelsen en linksaf richting iets waar ik zeker niet naar toe moest. Ik keek op de kaart. Ik meende te weten waar ik zat. Op de gok reed ik rechtdoor naar Uelsen; daar moest ik immers eerst naar toe. Almelo ligt wel in de buurt van m'n eindbestemming maar te ver oostelijk. Vandaar dat ik toch niet voor die richting koos. Echter toen ik de kruising over was en een paar meter verder reed zag ik een bord staan: UELSEN. Goed, het plaatsje waar ik dus naar zat te loeren WAS Uelsen. Wederom de kaart erbij om nog eens te oriënteren hoe het nou zat. Ik was dus blijkbaar verder gekomen dan ik dacht Ik had geschat dat ik veel minder kilometers gefietst had sinds Wilsum dan ik daadwerkelijk had afgelegd. Ik had daarom ook niet gedacht dat ik al bij Uelsen was. Maar goed, het was duidelijk waar ik was. Ik kon rechtsomkeert en alsnog richting Almelo rijden.

De rest van de route naar Hengelo is voorspoedig verlopen. Mijn fietscomputer wist me te vertellen dat ik ook praktisch niet heb omgereden (of verkeerd gereden ben behalve een klein stukje in Wilsum). Mijn 'kompas-rijden' is dus zéér goed/efficiënt gegaan. De eindbestemming was Hengelo-zuid. In Hengelo moest ik ook nog enigszins op de gok rijden gezien m'n geplande route was afgezet wegens werk aan de weg. Gelukkig heb ik al een jaar of 10 wel wát kennis opgedaan over Hengelo dus ben ik wederom op de gok aan het rijden gegaan tot ik wat bekends tegen kwam en ben vervolgens netjes naar de eindbestemming gereden.

Wederom wat getalletjes:
Gereden afstand: 82 kilometer
Gereden tijd: 3:36 uur
Gemiddelde snelheid: 22,66 km/h

Op de bestemming aangekomen voelde ik me toch véél beter dan ik onderweg in het bos na Wilsum had durven dromen. Ik zag het toch weer zitten om 's avonds door te rijden naar Zwolle.

Ik ben een uurtje of 5 in Hengelo geweest. Ik heb anderhalve liter cola naar binnen gewerkt, een stuk perenvlaai en een bord macaroni (welke Marrianne voor me had meegenomen).

Weer heb ik wat bagage uit de fiets gehaald en in de auto gedrukt om m'n fiets weer lichter te maken. Ook heb ik het eten en drinken weer aangevuld.
De route naar huis was niet zo gek lastig. Het beginstuk was wel onbekend voor mij maar het laatste stuk zou geen probleem zijn. Maar goed, terug naar het begin.
In Hengelo heb ik een beschrijving gekregen hoe ik in Almelo moest komen. Dat stelde weinig voor. In Hengelo was werk aan de weg waar ik gelukkig niet zo gek veel last van had. In Wierden wist ik dat ik een omleiding zou krijgen. 'Ach, 1 omleiding moet lukken'. Helaas pakte het wat anders uit. In Borne, Wierden, bij Raalte en in nog één of ander gat heb ik omleidingen gehad.
In Borne stond héél dapper 'fietsers volg....'. Ik dus braaf die gele bordjes volgen. Alleen wonderbaarlijk genoeg weet ik áltijd zo'n bordje te missen. Op een punt waar ik een bordje verwachtte, stond niets. Dus ben ik weer op de gok aan het rijden gegaan. Weer ging dat wonderbaarlijk goed want een eind verder zat ik weer op de route. In een ander dorp was de omleiding wél helemaal duidelijk aangegeven. Bij Wierden stelde het ook geen fluit voor. Het werk aan de weg bij Raalte was niet zo gek hinderlijk gezien aan beide kanten van de weg een ventweg ligt. Ik moest gewoon aan de andere kant rijden. Helaas moesten auto's daar ook gebruik van maken maar goed, dat kan natuurlijk best.
Ik heb op dat stuk bij Raalte nog een enorme hoosbui over me heen gehad. Ben ik blij dat ik een velomobiel heb. Wel heb ik (naast het reeds gemonteerde dakje) nog het Questdekje gemonteerd en een pet opgezet omdat ik anders toch wel flink wat water op m'n snoet kreeg.
De terugweg is verder vrij voorspoedig verlopen.

Nog wat getalletjes:
Gereden afstand: 71 kilometer
Gereden tijd: 2:41 uur
Gemiddelde snelheid: 26,4 km/h

En de getalletjes van het héle rondje:
Gereden afstand: 256 kilometer
Gereden tijd: 10:20 uur
Gemiddelde snelheid: 24,75 km/h

Mijn lichamelijke gesteldheid: wat hongerig gevoel maar geen trek om te eten. Gevoelsmatig zeggen m'n benen dat ze nog heel wat meer kilometers kunnen maken. M'n maag zegt wat anders. Vreemd is dat; op een gegeven moment heb ik na een dag fietsen gewoon geen zin meer om te eten.