Dekje mooier aansluitend gemaakt

Aan de voorkant 'zweefde' het dekje een behoorlijk eindje boven het oppervlak van de Versatile door het opstaande randje rondom het gat. Ik had zitten bedenken om er een extra laag van het schuim (van het dekje) tussen te plakken om de kier op te vullen. Ook heb ik gedacht aan tochtstrippen voor deuren om die als opvulling te gebruiken. Maar ineens schoot me iets anders tebinnen: die dekjes worden onder een wat hogere temperatuur gevormd.

Ik heb flink wat materiaal van het dekje moeten wegknippen omdat deze veel te groot is voor de Versatile. Dus had ik mooi materiaal over om op te experimenteren. Ik heb een gewone haarföhn gebruikt om het materiaal te verwarmen. Eenmaal aardig op temperatuur heb ik het gebogen en laten afkoelen. Dit leek goed te werken want het materiaal bleef in de vorm die ik het gegeven had. Dus heb ik hetzelfde met het dekje gedaan. Gewoon op de fiets gemonteerd en vervolgens de föhn op de plekken gericht waar een knik moest komen. Eenmaal verwarmd heb ik het dekje omlaag gedrukt zodat het aansloot bij het oppervlak van de Versatile. Na afkoelen ontstond echter weer een spleet. Wel minder groot dan voorheen maar toch niet de bedoeling. Blijkbaar veert het materiaal toch enigszins terug na vervormen.

Ik heb daarom een mal gemaakt met MDF. Eerst heb ik de plank op de kap van de Versatile gelegd. Toen heb ik vanaf de binnenkant van de fiets de vorm van het gat uitgetekend op de plank. Alleen is getekende vorm te klein omdat dit de binnenkant van de rand is terwijl ik de buitenkant moet hebben. Op ongeveer 1,5 cm afstand heb ik rondom de eerste lijn nog een tweede lijn getekend welke de afmeting moet hebben van de buitenkant van de opstaande rand van het gat. Omdat in één keer de hele rand tegelijk te kunnen aandrukken heb ik nog een 3e lijn getekend, deze op 1,5 cm afstand van de tweede lijn. Met de decoupeerzaag heb ik over de laatste 2 lijnen gezaagd onder een hoek van 45 graden. Één stuk MDF is de mal welke ik tegen de onderkant van het dekje heb gehouden. Een dunne rand van 1,5 cm breed is afval. Het laatste deel komt aan de bovenkant van het dekje.

Het dekje heb ik op de kop gelegd 'in' het grote deel van de mal. Op het dekje heb ik het kleinere stuk mal gelegd en vervolgens daar druk op uitgeoefend. Het dekje kreeg daardoor de juiste vorm. Om het blijvend te maken uiteraard een flinke tijd verwarmen en daarna laten afkoelen terwijl ik wel druk bleef uitoefenen. Eenmaal afgekoeld had het dekje een mooie knik naar beneden gekregen zodat hij nu netjes aansluit op het oppervlak van m'n Versatile.

Verder heb ik de randen van het dekje ook beter afgewerkt. Als je het dekje krijgt, is rondom de rand dun geperst. Daar waar ik de schaar in het dekje heb gezet, is de rand dik. Mijn naaimachine oefent niet genoeg druk uit om de rand overal mooi dun te maken zoals het oorspronkelijk was. Maar ook daarvoor is een eenvoudige oplossing: gewoon met een soldeerbout met puntige stift in de zijkant drukken en zo wat materiaal wegsmelten. Direct samendrukken en je hebt een mooie dunne rand. Met de naaimachine nog afzigzaggen en klaar. Ik hoop dat hiermee mijn dekje netter blijft dan veel andere dekjes van Quests/Mango's die ik gezien heb. Het schuim van het dekje heeft aan beide zijden een laagje stof. Dat laagje stof laat op den duur los. Ik hoop dat het afzigzaggen dat probleem voorkomt.